Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2020

BEN ROSENBLUM / NEBULA PROJECT ένας νέος συνθέτης, πιανίστας και ακορντεονίστας, στον χώρο της jazz

Ένας νέος συνθέτης, στον χώρο της jazz, είναι και ο πιανίστας-ακορντεονίστας Ben Rosenblum. Νέοι, όμως, είναι και όλοι όσοι τον συνοδεύουν σ’ αυτό το τελευταίο άλμπουμ του, το Kites and Strings [One Trick Dog, 2020], που είναι το πρώτο του με το σχήμα Nebula Project, και τρίτο του με τον ίδιον ως leader. Το ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι νεαροί φαίνεται από τις φωτογραφίες του gatefold digipak – δεν χρειάζεται να κοιτάξεις τα βιογραφικά τους. Ας τους αναφέρουμε λοιπόν: Ben Rosenblum πιάνο σε δύο tracks, ακορντεόν, Wayne Tucker τρομπέτα, Jasper Dutz τενόρο σαξόφωνο, μπάσο κλαρίνο, Rafael Rosa κιθάρα και Marty Jaffe μπάσο. Επιπλέον, στην εγγραφή, και σε διάφορα tracks, υπάρχουν και guests σε ντραμς, κρουστά, βιμπράφωνο, τρομπόνι και πιάνο.
Το “Kites and Strings” είναι ένα ethnic-jazz CD – περισσότερο jazz και λιγότερο ethnic. Εννοούμε πως τα «ξένα» ηχοχρώματα είναι ωραία τοποθετημένα, δίχως να κυριαρχούν, καθ’ όλη την διάρκεια των συνθέσεων, προσφέροντας στις συνθέσεις αυτό το «κάτι», το ικανό σε κάθε περίπτωση, να της πάει (τις συνθέσεις) κάπου αλλού.
Η ενορχήστρωση διαθέτει πέραν των ethnic ηχοχρωμάτων (τα οποία υποστηρίζουν π.χ. το ακορντεόν, η τρομπέτα και το μπάσο κλαρίνο σε πρώτο πλάνο), ωραία jazz patterns (που σχετίζονται άλλοτε με την latin jazz και άλλοτε με πιο straight jazz κατευθύνσεις) και ακόμη rock και κλασικές fusion καταδείξεις (στην διασκευή του “Philadelphia” του Neil Young π.χ., όπως και στο πρωτότυπο “Bright above us”).
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Cedar place”, που είναι κατά μίαν έννοια αφιερωμένο στον σημαίνοντα πιανίστα Cedar Walton – κάτι που δείχνει, όσο να ’ναι, τις πιο στέρεες, τζαζ, επιρροές τoύ Ben Rosenblum. Το δεύτερο track, που έχει τον ίδιο τίτλο με τον δίσκο, το “Kites and strings”, είναι κατά βάση ένα fusion κομμάτι (χωρίς να είναι ηλεκτρικό), καθώς συνδυάζει λατινοαμερικάνικα και βαλκανικά στοιχεία. Ρυθμός... ακανόνιστος και «μνήμες» σκόρπιες, από τελείως διαφορετικά πλάτη. Πολύ ωραία η μελωδία στο “Halfway to Wonderland” (το klezmer εδώ φαίνεται να είναι μιαν αναφορά) και απολαυστικό το “Motif from Brahms (op.98)”, που συνδυάζει jazz και κλασική όχι με τον... χειρουργικό τριτο-ρευματικό τρόπο. Πολύ καλή η διασκευή στο “Somewhere” του Leonard Bernstein, με την τρομπέτα και το μπάσο-κλαρίνο να προσθέτουν σε λυρική οικειότητα, με το… βουλγαρικό κλείσιμο “Izpoved” (γνωστό από το ρεπερτόριο των Le Mystère Des Voix Bulgares), να εντυπωσιάζει με την απλή και συγχρόνως ουσιαστική εναρμόνισή του.
Ένα παράξενο άλμπουμ, από έναν μουσικό που θέλει και μπορεί να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο και ίσως διαφορετικό.
Επαφή: www.benrosenblummusic.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου