ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 297

10/10/2020
Τέτοιο χαμηλού επιπέδου κείμενο, που γαργαλάει τα πιο ταπεινά των ενστίκτων, σαν αυτό κατά του Σύριζα, που δημοσίευσε ο συγγραφέας Δημήτρης Δημητριάδης στην iefimerida, ένα σάιτ που το διαβάζει «όλος ο κόσμος», θα δημοσιευόταν μόνο στα πιο περιθωριακά αντικομμουνιστικά έντυπα της εποχής του Εμφυλίου και της μετεμφυλιακής Ελλάδας ή στην ναζιστική φυλλάδα «4η Αυγούστου» του Πλεύρη. Ούτε ο φασίστας συνταγματάρχης Λαδάς δεν εκφραζόταν, και δεν έγραφε με αυτόν τον τρόπο, εναντίον του κομμουνισμού.
Το θέμα λοιπόν είναι πως ένα τέτοιο κείμενο, που κανονικά θα έπρεπε να το εντόπιζες μόνο σε τίποτα ανύπαρκτα μπλογκ, βρίσκει τον τρόπο να προβληθεί μέσα από ένα μεγάλης εμβέλειας μέσο, δημιουργώντας ορίτζιναλ κλίμα μίσους, εχθροπάθειας και μισαλλοδοξίας έναντι της «άλλης πλευράς», καθώς πίσω απ’ αυτό το έμεσμα θα στοιχηθεί όλο το λούμπεν κατακάθι, όλη η αμορφωσιά και η διαδικτυακή φασιστική σαπίλα.
Πριν καν στεγνώσει το μελάνι από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, ο λόγος της, ο λόγος μίσους της, επανέρχεται στο προσκήνιο ακόμη πιο χυδαίος και δριμύτερος...

10/10/2020
Μια «ιστορική κωμωδία» της «χρυσής εποχής» του «παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου», που έχουν δει και σέβονται όλοι οι αντιφασίστες... τύπου Sakis.

10/10/2020

Βασικά η ΧΑ, αυτό το συγκεκριμένο μόρφωμα (όχι η ιδεολογία του, ούτε οι σκοποί του), βγαίνει από τη μέση από εκείνους που την ανέδειξαν, από εκείνους που την χρησιμοποίησαν στα χρόνια της κρίσης, στα χρόνια των μνημονίων, προκειμένου να μην οδηγηθεί ο κόσμος σε πιο αριστερές, σε πιο ριζοσπαστικές λύσεις. Και γι’ αυτό, επειδή είναι δικά τους παιδιά, στην τελική θα πέσουν στα μαλακά.
Από τη στιγμή που «πέτυχε» στο ρόλο που της ανατέθηκε, στις λαϊκές γειτονιές, με τον «ακτιβισμό» κ.λπ., εκείνη την κρίσιμη συγκυρία, το 2012-13, υφαρπάζοντας η ΧΑ ένα ποσοστό που θα μπορούσε να πάει κάπου αλλού, σε λύσεις εννοώ που δεν θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των αφεντικών της, όλα εξετελέσθησαν.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο ρόλος των φασιστών, παραδοσιακά, είναι ο ρόλος που τους αναθέτει το κεφάλαιο. Τίποτα δεν κάνουν, δεν κουνιούνται καν, χωρίς την έγκρισή του. Στην Ελλάδα, εννοώ, η ΧΑ υπήρξε ο πολιορκητικός κριός των τραπεζιτών, των πολυεθνικών κ.λπ. Γι’ αυτούς δούλεψε, δεν δούλεψε για ’κείνους που ηλιθιωδώς την ψηφίσανε.
Εξάλλου όλη η δράση της, τα πάντα όλα, ήταν υπό φανερό έλεγχο. Υπήρχε πλήρης συνεννόηση ανάμεσα στην ΧΑ και την ΝΔ εννοώ (o Μπαλτάκος έκανε «πολύ καλή» δουλειά) και η μετάθεση των ευθυνών που επιχειρεί τώρα αυτός ο αστείος ο Πέτσας είναι και ανιστόρητη και μαφιόζικη και γελοία (ακόμη και αν έχει απέναντί του τον ανεπαρκέστατο και ανερμάτιστο Σύριζα, δηλαδή το... ΚΚΕ Εσωτερικού, που θα κατέβαινε το 1974 στις εκλογές-φιάσκο του Μαρκεζίνη).
Το πράγμα πήρε άλλη τροπή για την ΧΑ, για να επανέλθουμε, μόνο λόγω Φύσσα. Τότε άρχισε να κινητοποιούνται θεοί και δαίμονες για την σύλληψη τής ηγεσίας της και την σταδιακή εξάρθρωσή της. Σκεφθείτε πως η δολοφονία Λουκμάν 8 μήνες νωρίτερα, δεν είχε ουδεμία συνέπεια για την ΧΑ, ως προς όλα αυτά. Γιατί; Γιατί ακόμη τότε χρειαζόταν, για τα αφεντικά της. Τι άλλαξε λοιπόν στην πορεία; Απλώς έμπαινε το νερό στ’ αυλάκι, μετά τα εγκληματικά μέτρα του μεσοπρόθεσμου του 2013 (περικοπές συντάξεων και μισθών, απολύσεις κ.λπ.), που είχαν ψηφιστεί το Νοέμβρη και που θα οδηγούσαν τη χώρα στην πολυπόθητη «ανάπτυξη» Σαμαρά του... 0,00% – όπερ σημαίνει πως η ΧΑ ήταν πρακτικά αχρείαστη. Είχε ολοκληρώσει το ρόλο της και άρα θα έπρεπε να ελεγχθεί, απόλυτα και αποφασιστικά, κάθε περαιτέρω ενδυνάμωσή της.
Αυτή είναι η δική μου ανάγνωση. Ένας μέρος της τέλος πάντων...