O
νέος δίσκος του Παιδί Τραύμα, μετά το εξαιρετικό προπέρσινο «Μυστικές
Χορευτικές Κινήσεις» έχει concept
και αποκαλείται «Θα Καταστρέψω τον Κόσμο» [Inner Ear, 2020]. Ποιο είναι αυτό το concept; Διαβάζουμε στο bandcamp:
«Η αληθινή ιστορία: Μέσα δεκαετίας 1990. Οι αρχές συλλαμβάνουν έναν παρανοϊκό εγκληματία, λίγο πριν ολοκληρώσει το έργο του. Οδηγείται στον ανακριτή. Αυτοαποκαλείται “Άνθρωπος Κακός” και σοκάρει τους πάντες με την απολογία του: Μια γυναίκα κλειδωμένη σ’ ένα δωμάτιο. Εκρηκτικά στους δημόσιους χώρους. Δηλητήριο στα υδραγωγεία. Έχει ένα φρικτό σχέδιο: Να καταστρέψει τον κόσμο. Καταδικάζεται ομόφωνα σε ισόβια και η υπόθεσή του μένει αυστηρά απόρρητη για λόγους καθησυχασμού της κοινής γνώμης. Στον καινούριο του δίσκο, το Παιδί Τραύμα δημοσιεύει το απόρρητο έγγραφο της πολυσέλιδης απολογίας του παρανοϊκού εγκληματία, η οποία παρέμενε μυστική σχεδόν τρεις δεκαετίες. Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα τραγούδια, βασισμένα αυτολεξεί στην απολογία αυτή».
Τώρα το κατά πόσον είναι αληθινά όλα αυτά... εγώ, προσωπικώς, αμφιβάλλω εντελώς. Και το λέω, επειδή η ιστορία υποτίθεται πως αφορά σε... σύλληψη «παρανοϊκού» από τα μέσα του ’90, ενώ στο δημοσιευμένο «απόρρητο έγγραφο της πολυσέλιδης απολογίας» (που αποτελεί το ένθετο του δίσκου), σε μια ιατροδικαστική έκθεση φαίνεται μια ημερομηνία «30-9-2014». Δεν συνάδουν δηλαδή τα μέσα του ’90 με το 2014. Επίσης δεν συνάδουν τα μέσα του ’90 με τους Daft Punk, οι οποίοι αναφέρονται στην... απολογία του κατηγορούμενου. Περιττό να πω, για να την σπάσω εντελώς σε κάποιους (γέλια), πως το έγγραφο αυτό υπάρχει μάλιστα στο νετ (δεν είναι απόρρητο δηλαδή!), ενώ εντάσσεται ως παραποιημένο στο ένθετο του άλμπουμ, που αφορά στο «φάκελο δικογραφίας». Όλα αυτά τα λέω, προκειμένου να σιγουρευτούν κάποιοι πως ό,τι ακούγεται εδώ έχει από ελάχιστη έως καθόλου σχέση με την πραγματικότητα (το σημειώνω, επειδή ποτέ δεν μπορεί να ξέρεις αν σ’ ένα φανταστικό concept έχουν παρεισφρήσει και κάποια ψήγματα ή στοιχεία αλήθειας). Anyway... δεν τρέχει τίποτα... αφού αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, στην περίπτωση τού «Θα Καταστρέψω τον Κόσμο», είναι εκείνο που είναι χαραγμένο στο βινύλιο. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται μετά, είναι... δευτερότερα.
Λοιπόν, πάνω σ’ αυτό το επινοημένο εγώ θα πω concept, που έχει
πολυποίκιλες διαστάσεις, και καλό είναι όλες αυτές τις διαστάσεις να τις
ανακαλύψει μόνος του κάθε ακροατής, αποκρυπτογραφώντας με προσοχή τα λόγια,
χτίζεται ένα θαυμάσιο μουσικό περιβάλλον, που φέρνει στη μνήμη την electro-pop των Pet Shop Boys σε
πρώτη φάση (και άλλους πολλούς και πολλά, ενδεχομένους, κατά τόπους).
Το μεγάλο ατού τού Παιδί Τραύμα είναι πως ξέρει να γράφει σύγχρονα, καλά και πολύ καλά τραγούδια. Τραγούδια με νόημα, με αρχή, μέση και τέλος, στα οποία πρωταγωνιστεί μια πολύ ψαγμένη ρίμα – γιατί η ρίμα είναι αυτή, που δίνει την ώθηση στο Παιδί Τραύμα, να δημιουργήσει αυτά τα ωραία τραγούδια. Όπως είναι το «Στοπ», η «Χιονάτη», «Το φόρεμα», το «Με λένε Μαρία» το «Ασθενοφόρα» και όλα τα υπόλοιπα.
Με λιτή οργανική συνοδεία (ό,τι ακούγεται προέρχεται από τον Κτίρια τη Νύχτα, ενώ συμμετέχει και μία γυναικεία φωνή σε κάποια tracks) και με την φωνή «μπροστά», ωραία φωνή, που τραγουδάει ή ραπάρει, το Παιδί Τραύμα έχει τον πλήρη έλεγχο τής κατάστασης, τόσο του στιχουργικού θέματος, όπως και των ρυθμών και των μελωδιών που εκείνο (το θέμα) προκαλεί, προτείνοντας έναν δίσκο σύγχρονο, φρέσκο, ουσιαστικό, ελληνικό (να το πούμε κι αυτό, γιατί ο λόγος είναι γραμμένος στη γλώσσα μας), με απόλυτο λόγο ύπαρξης. Κοινωνήστε άφοβα...
Επαφή: www.inner-ear.gr
«Η αληθινή ιστορία: Μέσα δεκαετίας 1990. Οι αρχές συλλαμβάνουν έναν παρανοϊκό εγκληματία, λίγο πριν ολοκληρώσει το έργο του. Οδηγείται στον ανακριτή. Αυτοαποκαλείται “Άνθρωπος Κακός” και σοκάρει τους πάντες με την απολογία του: Μια γυναίκα κλειδωμένη σ’ ένα δωμάτιο. Εκρηκτικά στους δημόσιους χώρους. Δηλητήριο στα υδραγωγεία. Έχει ένα φρικτό σχέδιο: Να καταστρέψει τον κόσμο. Καταδικάζεται ομόφωνα σε ισόβια και η υπόθεσή του μένει αυστηρά απόρρητη για λόγους καθησυχασμού της κοινής γνώμης. Στον καινούριο του δίσκο, το Παιδί Τραύμα δημοσιεύει το απόρρητο έγγραφο της πολυσέλιδης απολογίας του παρανοϊκού εγκληματία, η οποία παρέμενε μυστική σχεδόν τρεις δεκαετίες. Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα τραγούδια, βασισμένα αυτολεξεί στην απολογία αυτή».
Τώρα το κατά πόσον είναι αληθινά όλα αυτά... εγώ, προσωπικώς, αμφιβάλλω εντελώς. Και το λέω, επειδή η ιστορία υποτίθεται πως αφορά σε... σύλληψη «παρανοϊκού» από τα μέσα του ’90, ενώ στο δημοσιευμένο «απόρρητο έγγραφο της πολυσέλιδης απολογίας» (που αποτελεί το ένθετο του δίσκου), σε μια ιατροδικαστική έκθεση φαίνεται μια ημερομηνία «30-9-2014». Δεν συνάδουν δηλαδή τα μέσα του ’90 με το 2014. Επίσης δεν συνάδουν τα μέσα του ’90 με τους Daft Punk, οι οποίοι αναφέρονται στην... απολογία του κατηγορούμενου. Περιττό να πω, για να την σπάσω εντελώς σε κάποιους (γέλια), πως το έγγραφο αυτό υπάρχει μάλιστα στο νετ (δεν είναι απόρρητο δηλαδή!), ενώ εντάσσεται ως παραποιημένο στο ένθετο του άλμπουμ, που αφορά στο «φάκελο δικογραφίας». Όλα αυτά τα λέω, προκειμένου να σιγουρευτούν κάποιοι πως ό,τι ακούγεται εδώ έχει από ελάχιστη έως καθόλου σχέση με την πραγματικότητα (το σημειώνω, επειδή ποτέ δεν μπορεί να ξέρεις αν σ’ ένα φανταστικό concept έχουν παρεισφρήσει και κάποια ψήγματα ή στοιχεία αλήθειας). Anyway... δεν τρέχει τίποτα... αφού αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, στην περίπτωση τού «Θα Καταστρέψω τον Κόσμο», είναι εκείνο που είναι χαραγμένο στο βινύλιο. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται μετά, είναι... δευτερότερα.
Το μεγάλο ατού τού Παιδί Τραύμα είναι πως ξέρει να γράφει σύγχρονα, καλά και πολύ καλά τραγούδια. Τραγούδια με νόημα, με αρχή, μέση και τέλος, στα οποία πρωταγωνιστεί μια πολύ ψαγμένη ρίμα – γιατί η ρίμα είναι αυτή, που δίνει την ώθηση στο Παιδί Τραύμα, να δημιουργήσει αυτά τα ωραία τραγούδια. Όπως είναι το «Στοπ», η «Χιονάτη», «Το φόρεμα», το «Με λένε Μαρία» το «Ασθενοφόρα» και όλα τα υπόλοιπα.
Με λιτή οργανική συνοδεία (ό,τι ακούγεται προέρχεται από τον Κτίρια τη Νύχτα, ενώ συμμετέχει και μία γυναικεία φωνή σε κάποια tracks) και με την φωνή «μπροστά», ωραία φωνή, που τραγουδάει ή ραπάρει, το Παιδί Τραύμα έχει τον πλήρη έλεγχο τής κατάστασης, τόσο του στιχουργικού θέματος, όπως και των ρυθμών και των μελωδιών που εκείνο (το θέμα) προκαλεί, προτείνοντας έναν δίσκο σύγχρονο, φρέσκο, ουσιαστικό, ελληνικό (να το πούμε κι αυτό, γιατί ο λόγος είναι γραμμένος στη γλώσσα μας), με απόλυτο λόγο ύπαρξης. Κοινωνήστε άφοβα...
Επαφή: www.inner-ear.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου