O
βενεζουελανός πιανίστας (και κιμπορντίστας) Edward Simon, που ζει και δουλεύει
εδώ και δεκαετίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορεί να μην είναι πολύ γνωστός
στην Ελλάδα, παρότι ηχογραφεί προσωπικά άλμπουμ από το 1995, είναι όμως ένας
από ’κείνους τους μουσικούς –μαζί με τον κουβανό πιανίστα Gonzalo Rubalcaba, τον παναμέζο
πιανίστα Danilo Pérez, τον πορτορικανό σαξοφωνίστα David Sanchez και
ορισμένους ακόμη–, που έδωσαν ένας πλήρες και ουσιαστικό «τζαζ πρόσωπο» στην
ισπανόφωνη διασπορά, στις ΗΠΑ, τις τελευταίες δεκαετίες. Η συνεισφορά όλων
αυτών, σε κάθε περίπτωση, στη σύγχρονη σκηνή είναι κάτι παραπάνω από σημαντική,
και οπωσδήποτε ένα μερίδιο (αυτής της συνεισφοράς) ανήκει και στον Edward Simon, που έχει γράψει ορισμένα
καταπληκτικά άλμπουμ, τούτα τα τελευταία 25 χρόνια. Δυστυχώς, στο blog, έχουμε αναφερθεί μόλις
σε ένα από αυτά, στο “Sorrows & Triumphs” [Sunnyside Communications] του 2018,
αλλά τώρα, μέσω του “25 Years”
[Ridgeway Records, 2020], θα δώσουμε ένα πιο ακριβές προφίλ τής δικής του
περίπτωσης. Το άλμπουμ, όπως ίσως μαρτυρά και ο τίτλος του, είναι συλλογή. Μια
διπλή συλλογή (2CD),
που διατίθεται σε μια πολύ ωραία hardback, gatefold
συσκευασία, περιέχουσα 17 tracks
(οκτώ στο πρώτο CD και
εννέα στο δεύτερο), από την έως τώρα δισκογραφία τού Simon.
Πιο συγκεκριμένα ανθολογούνται tracks από τα άλμπουμ: “Edward Simon” [Kokopelli, 1995], “La Bikina” [Mythology, 1998], “Afinidad” [Red, 2001] με David Biney, “The Process” [Criss Cross Jazz, 2002], “Simplicitas” [Criss Cross Jazz, 2005], “Océanos” [Criss Cross Jazz, 2007] με David Biney, “Trio Live in New York at Jazz Standard” [Sunnyside, 2013] με John Patitucci και Brian Blade, “Venezuelan Suite” [Sunnyside, 2013], “Latin American Songbook” [Sunnyside, 2016], “Steel House” [artistShare, 2017] με Scott Colley και Brian Blade, “Live at SF Jazz Center” [SF Jazz, 2017] με Miguel Zenón, David Sanchez, Obed Calvaire, Sean Jones, Robin Eubanks, Matt Penman και Warren Wolf και τέλος από το “Sorrows & Triumphs” [Sunnyside, 2018].
Πιο συγκεκριμένα ανθολογούνται tracks από τα άλμπουμ: “Edward Simon” [Kokopelli, 1995], “La Bikina” [Mythology, 1998], “Afinidad” [Red, 2001] με David Biney, “The Process” [Criss Cross Jazz, 2002], “Simplicitas” [Criss Cross Jazz, 2005], “Océanos” [Criss Cross Jazz, 2007] με David Biney, “Trio Live in New York at Jazz Standard” [Sunnyside, 2013] με John Patitucci και Brian Blade, “Venezuelan Suite” [Sunnyside, 2013], “Latin American Songbook” [Sunnyside, 2016], “Steel House” [artistShare, 2017] με Scott Colley και Brian Blade, “Live at SF Jazz Center” [SF Jazz, 2017] με Miguel Zenón, David Sanchez, Obed Calvaire, Sean Jones, Robin Eubanks, Matt Penman και Warren Wolf και τέλος από το “Sorrows & Triumphs” [Sunnyside, 2018].
Όπως αντιλαμβάνεστε εδώ πρόκειται για μια πολύ δυνατή συλλογή,
για ένα αληθινό best of, που
δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τις μεγάλες δυνατότητες αυτού του μουσικού, τόσο
στον συνθετικό, όσο και στον εκτελεστικό τομέα.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως δεν πρόκειται για ένα τυπικό άλμπουμ latin-jazz, αν υπέθεσαν κάτι τέτοιο ορισμένοι – εξάλλου ούτε ο ίδιος ο Edward Simon είναι ένας ακραιφνής latin-jazz πιανίστας. Φυσικά, το latin στοιχείο είναι συχνά παρόν στα κομμάτια που συνθέτει ή ερμηνεύει, αλλά δεν είναι πάντα, ούτε είναι το μόνο. Τα περισσότερα tracks ανήκουν σ’ αυτό τα στυλ που θα αποκαλούσαμε σύγχρονη contemporary jazz, με διάφορες επιμέρους αναφορές, τις οποίες καθορίζουν είτε οι εκάστοτε σολίστες, είτε αυτό καθ’ αυτό το ρεπερτόριο, που δεν είναι πάντοτε συντεθειμένο από τον Simon, ούτε είναι πάντα πρωτότυπο. Για παράδειγμα, στο “25 Years” ανθολογούνται και συνθέσεις άλλων, όπως του David Binney ή της Violeta Parra (το κλασικό “Gracias a la vida”), ενώ υπάρχουν και tracks στα οποία κυριαρχεί το (λατινοαμερικάνικο) folk, όπως ας πούμε το “Barinas” (από το “Venezuelan Suite”), που διαθέτει maracas, άρπα, cuatro, φλάουτο κ.λπ., και άλλα που μπορεί να εμφανίζουν ακόμη και eastern αναφορές (“Uninvited thoughts”).
Σε κάθε περίπτωση τα κομμάτια που έχουν επιλεγεί, για να πλαισιώσουν το “25 Years”, είναι εντυπωσιακά! Το ένα καλύτερο από το άλλο! Κάποια, βεβαίως, απ’ αυτά τα «εντυπωσιακά» και πάλι ξεχωρίζουν, και στην πρώτη γραμμή, από το Disc 1, θα τοποθετούσα τα “Fiestas”, “Pathless path” και “Pere” (και τα τρία συνθέσεις του Edward Simon), ενώ από το Disc 2, την έξοχη μπαλάντα “Caballo viejo” του Simon Diaz (σύνθεση ενός παλαιού βενεζουελανού τραγουδιστή) και βεβαίως το “Barinas” που προαναφέραμε (σύνθεση του Simon), δίχως, το ξαναλέω, να υστερεί κανένα από τα υπόλοιπα.
Όσοι δεν γνωρίζετε τον Edward Simon ανακαλύψτε τον. Θα εντυπωσιαστείτε! Αυτό το 2CD, σε κάθε περίπτωση, είναι τούτην την ώρα ο ιδανικότερος τρόπος γνωριμίας.
Επαφή: www.edwardsimon.com
Κατ’ αρχάς να πούμε πως δεν πρόκειται για ένα τυπικό άλμπουμ latin-jazz, αν υπέθεσαν κάτι τέτοιο ορισμένοι – εξάλλου ούτε ο ίδιος ο Edward Simon είναι ένας ακραιφνής latin-jazz πιανίστας. Φυσικά, το latin στοιχείο είναι συχνά παρόν στα κομμάτια που συνθέτει ή ερμηνεύει, αλλά δεν είναι πάντα, ούτε είναι το μόνο. Τα περισσότερα tracks ανήκουν σ’ αυτό τα στυλ που θα αποκαλούσαμε σύγχρονη contemporary jazz, με διάφορες επιμέρους αναφορές, τις οποίες καθορίζουν είτε οι εκάστοτε σολίστες, είτε αυτό καθ’ αυτό το ρεπερτόριο, που δεν είναι πάντοτε συντεθειμένο από τον Simon, ούτε είναι πάντα πρωτότυπο. Για παράδειγμα, στο “25 Years” ανθολογούνται και συνθέσεις άλλων, όπως του David Binney ή της Violeta Parra (το κλασικό “Gracias a la vida”), ενώ υπάρχουν και tracks στα οποία κυριαρχεί το (λατινοαμερικάνικο) folk, όπως ας πούμε το “Barinas” (από το “Venezuelan Suite”), που διαθέτει maracas, άρπα, cuatro, φλάουτο κ.λπ., και άλλα που μπορεί να εμφανίζουν ακόμη και eastern αναφορές (“Uninvited thoughts”).
Σε κάθε περίπτωση τα κομμάτια που έχουν επιλεγεί, για να πλαισιώσουν το “25 Years”, είναι εντυπωσιακά! Το ένα καλύτερο από το άλλο! Κάποια, βεβαίως, απ’ αυτά τα «εντυπωσιακά» και πάλι ξεχωρίζουν, και στην πρώτη γραμμή, από το Disc 1, θα τοποθετούσα τα “Fiestas”, “Pathless path” και “Pere” (και τα τρία συνθέσεις του Edward Simon), ενώ από το Disc 2, την έξοχη μπαλάντα “Caballo viejo” του Simon Diaz (σύνθεση ενός παλαιού βενεζουελανού τραγουδιστή) και βεβαίως το “Barinas” που προαναφέραμε (σύνθεση του Simon), δίχως, το ξαναλέω, να υστερεί κανένα από τα υπόλοιπα.
Όσοι δεν γνωρίζετε τον Edward Simon ανακαλύψτε τον. Θα εντυπωσιαστείτε! Αυτό το 2CD, σε κάθε περίπτωση, είναι τούτην την ώρα ο ιδανικότερος τρόπος γνωριμίας.
Επαφή: www.edwardsimon.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου