FOOKS NIHIL, AUTOMATISM, WOBBLER τρεις δισκάρες νέων rock συγκροτημάτων που παίζουν σε παλαιά στυλ (prog & psych)

FOOKS NIHIL: S/T [Unique Records, 2020]

Γερμανοί από το Wiesbaden είναι οι Fooks Nihil (Max Ramdohr, Maximilian Schneider, Florentin Wex, συν βοήθειες σε slide κιθάρα και σιτάρ), αλλά ηχητικώς δεν τους κάνεις με τίποτα Γερμανούς, μα Αμερικανούς του δεύτερου μισού των sixties (άιντε και λίγο των αρχών των seventies). Ένα τόσο καλό γκρουπ, όπως είναι οι Fooks Nihil, με τόσο καλά τραγούδια, θα διέπρεπε όχι μόνο στη δεκαετία του ’80 (στην πρώτη αναβίωση, όταν και η τότε Δυτική Γερμανία είχε προσφέρει μερικά εξαιρετικά συγκροτήματα), μα ακόμη και στην Δυτική Ακτή του ’60 – καθώς ο ήχος τους είναι ένα αμάλγαμα από Byrds, Leaves, Crosby, Stills, Nash & Young, Crazy Horse κ.λπ.

Αυτά είναι μερικά πολύ βασικά ονόματα, που έχουν διαμορφώσει τον ήχο των Fooks Nihil, όμως τούτο, από μόνο του, δεν αρκεί. Δεν φτάνει. Τι να τις κάνεις, εννοούμε, τις «σωστές» επιρροές, όταν το υλικό σου είναι μέτριο ή ανάξιο λόγου; Δεν σώζεσαι με τίποτα. Ό,τι δεν συμβαίνει με τους Fooks Nihil, σε κάθε περίπτωση, οι οποίοι όχι απλώς «σώζονται», αλλά διαπρέπουν κιόλας! Εξαιρετικοί! Θαυμάσιοι τραγουδοποιοί που κατορθώνουν, μέσα στα στάνταρντ λεπτά που διαρκεί κάθε κομμάτι τους (τα περισσότερα είναι τετράλεπτα), να βγάλουν όλην αυτή την ομορφιά, όλη την ουσία, όλη την μαγεία μιας τραγουδοποιίας, περασμένης μεν, όχι λησμονημένης δε – καθώς τα διδάγματά της θα είναι πάντοτε παρόντα, έτοιμα να γαλουχήσουν κάθε γενιά, που θα θελήσει να πορευτεί με το τραγούδι στα χείλη. Γιατί τα κομμάτια των Fooks Nihil είναι για να τραγουδιούνται, καθώς διαθέτουν και εξαιρετικά φωνητικά (στίχους έχουν γράψει οι Sarah Pia Marie Surkamp και Florian Schmitt) και μελωδίες που «μένουν» στη μνήμη, από την πρώτη κιόλας ακρόαση, και αρμονική επεξεργασία εντυπωσιακή για σύγχρονο «ποπ» συγκρότημα.
Πολύ υποσχόμενο ντεμπούτο – μακάρι να μην ξεφουσκώσουν οι άνθρωποι, να μην χαθούν και να συνεχίσουν έτσι. 

Επαφή: www.unique-rec.com

AUTOMATISM: Immersion [Tonzonen Records 2020]
Οι Αutomatism είναι Σουηδοί έχουν ως έδρα τους την Στοκχόλμη, και το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, που αποκαλείται “Immersion”, και που διατίθεται τώρα σε LP, CD και digital, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα progressive rock, που μπορείς να εντοπίσεις σήμερα τριγύρω (ή ολούθε). Μέλη των Automatism είναι οι Hans Hjelm κιθάρες, Gustav Nygren κιθάρες, Mikael Tuominen μπάσο και Jonas Yrlid ντραμς, ενώ τους βοηθούν, σε όλα τα tracks, οι Jesper Skarin κρουστά και Per Wiberg πλήκτρα και επίσης, σε ένα track, ο Jakob Sjöholm κιθάρες (μέλος ενός ιστορικού σουηδικού γκρουπ από τα early seventies, των Träd, Gräs och Stenar). Το “Immersion” περιλαμβάνει έξι ορχηστρικές συνθέσεις, πρωτότυπες φυσικά, που έχουν διάρκειες επτά με οκτώ λεπτά η καθεμία. Τούτο σημαίνει πως υπάρχει ο χώρος, ούτως ώστε οι Automatism να απλώσουν τα κομμάτια τους, δείχνοντας περαιτέρω πόσο μετράνε ως συνθέτες, οργανοπαίκτες και ροκ αυτοσχεδιαστές.
Ο ήχος των Automatism είναι παλιομοδίτικος – δίχως τούτο να σημαίνει πως τα κομμάτια τους ακούγονται παλαιικά ή αναχρονιστικά. Βασικά, όλα τοποθετούνται σ’ ένα πολύ υψηλό επίπεδο, επειδή οι Σουηδοί είναι, πρώτον απ’ όλα, εξαιρετικοί ως συνθέτες. Χρησιμοποιούμε πληθυντικό, καθώς δεν αναγράφεται ξεχωριστός συνθέτης για κάθε track, πράγμα που σημαίνει πως όλο το υλικό είναι δουλεμένο και επεξεργασμένο από κοινού. Φυσικά, όταν γράφεις 8λεπτα κομμάτια το πιο πιθανόν είναι να τα εντυπώνεις ως jams. Υπάρχουν, εννοείται, κάποιες κεντρικές μελωδικές ιδέες, υπάρχει, βεβαίως, μια ρυθμική μηχανή που δουλεύει πολύ καλά, αλλά από ’κει και πέρα είναι η ανάπτυξη των θεμάτων – το πώς δηλαδή, αυτά, μέσα από μερικές «κοντές», σύντομες μελωδίες θα εξελιχθούν σε ολοκληρωμένες συνθέσεις. Και επί τούτου οι Σουηδοί λαμβάνουν «άριστα».
Δεν είναι γόνιμο να αναζητήσεις στο “Immersion” συγκεκριμένες αναφορές, παρότι αυτές υπάρχουν και μπορεί να αφορούν σε διάφορα κλασικά progressive γκρουπ, από τις αρχές του ’70. Πάντως, και για να γίνουμε κάπως πιο σαφείς, το prog rock των Automatism δεν σχετίζεται με το βρετανικό της Vertigo π.χ., ούτε με τον stoned sound των Träd, Gräs och Stenar (το λέμε, επειδή ήδη τους αναφέραμε), που ως γκρουπ είναι πιο χύμα και πιο aggressive. Εδώ, οι επιρροές είναι βασικά γερμανικές, ήτοι space, ψυχεδελικές και kraut-ικές, προσφέροντας στο γκρουπ όλα εκείνα τα στοιχεία, που θα το έκαναν αληθινά να ξεχωρίσει. Πράγμα που συμβαίνει και με το παραπάνω!
Επαφή: www.tonzonen.de

WOBBLER: Dwellers of the Deep [Karisma Records, 2020]
Έχουμε ξαναγράψει για τους Νορβηγούς progsters Wobbler, και ό,τι ήταν να πούμε γι’ αυτούς, γενικώς, το είπαμε τότε. Πότε; Όταν είχαμε αναφερθεί (με πολύ καλά λόγια) στο προηγούμενο άλμπουμ τους, το “From Silence to Somewhere” [Karisma Records, 2017].
Το “Dwellers of the Deep” είναι το πιο καινούριο άλμπουμ των Wobbler (το πέμπτο μέσα στα είκοσι χρόνια που υπάρχουν) θα κυκλοφορήσει επισήμως στις 23 Οκτωβρίου και περιλαμβάνει τέσσερα tracks, δύο πολύ μεγάλα σε διάρκεια (ένα 14λεπτο και ένα 19λεπτο) και δύο μικρότερα (ένα 8λεπτο και ένα 4λεπτο). Η λογική με την οποίαν αναπτύσσονται τα tracks είναι εκείνη που επιβάλλει ο δίσκος βινυλίου δηλαδή (το “Dwellers of the Deep” θα κυκλοφορήσει σε LP, CD και digital), κάτι που καταγράφεται, όσο να ’ναι, στα «δεύτερα» θετικά του δίσκου τους. Ό,τι έχεις να πεις, θα το πεις στις δύο πλευρές ενός πλαστικού long play.
Κι έχουν να πουν πολλά –κι αυτά είναι τα «πρώτα» θετικά– οι Kristian Karl Hultgren (μπάσο), Martin Nordrum Kneppen (ντραμς, κρουστά), Lars Fredrik Frøislie (πλήκτρα, φωνητικά) και Marius Halleland (κιθάρες, φωνητικά), τέσσερις παικταράδες, που ξέρουν και να συνθέτουν, στο... παραδοσιακό complex στυλ των Yes, μα και να εντυπωσιάζουν, ταυτοχρόνως, με την απόλυτη βατότητα των κομματιών τους. Έχουν «μέτρο» θέλουμε να πούμε οι Wobbler, και πολύ ωραίες ενσωματωμένες, πάντα progressive, αναφορές, που θα μπορούσε ανά φάσεις να φέρνουν στη μνήμη από Nice, έως Gryphon.
Ένα ακόμη πολύ καλό άλμπουμ από τους Νορβηγούς, που δείχνουν εξαιρετική ποιοτική αντοχή μέσα στα χρόνια.
Επαφή: www.karismarecords.no