O
σημαντικότατος ιταλός τρομπετίστας και φλουγκελχορνίστας Enrico Rava συνεργάζεται
με την ECM από τα μέσα της δεκαετίας του ’70. Σ’ αυτά τα 46-47 χρόνια,
ο Rava
έχει δώσει καταπληκτικούς δίσκους για την γερμανική εταιρεία, αν και για
ελάχιστους απ’ αυτούς έχουμε γράψει στο blog (έχουμε γράψει πάντως για το “Roma”, την συνεργασία του με τον Joe Lovano, από το 2019).
Στην πιο νέα δουλειά του, που αποκαλείται “Edizione Speciale” [ECM Records / ΑΝ Μusic, 2021] και δεν είναι συλλογή, ο Enrico Rava (που εδώ παίζει φλούγκελχορν) μας επανασυστήνεται, «ζωντανός» αυτή τη φορά, από ένα live στο Jazz Middelheim της Αμβέρσας, στις 18 Αυγούστου του 2019, έχοντας δίπλα του νεαρούς συμπατριώτες του μουσικούς.
Οι Francesco Bearzatti τενόρο σαξόφωνο, Francesco Diodati κιθάρα, Giovanni Guidi πιάνο,
Gabriele Evangelista κοντραμπάσο και Enrico Morello ντραμς δεν είναι, όμως,
μόνον νέοι και Ιταλοί είναι ταυτοχρόνως και παικταράδες, κάτι που φαίνεται
ακόμη πιο πολύ σε τούτο εδώ το live,
που είναι εν ολίγοις πύρινο και καταπληκτικό, προϊόν ενός πολύ μεγάλου μουσικού
και των καθ’ όλα άξιων συνοδοιπόρων του.
Με ρεπερτόριο πρωτότυπο, μα και διασκευασμένο (ακούγεται ανάμεσα σε άλλα μέχρι και το κλασικό “Quizás, quizás, quizás”), και κυρίως με καταβυθίσεις στο συνθετικό παρελθόν του Rava, καθώς εδώ απολαμβάνουμε τα “The fearless five” από το “Enrico Rava Quartet” [ECM, 1978], “Diva” από το “Opening Night” [ECM, 1982], “Infant” από το “Animals” [Gala, 1987], “Theme for Jessica Tatum” από το “Noir” [Label Bleu, 1996] και “Le solite cose” από το “Certi Angoli Segreti” [Label Bleu, 1998], το “Edizione Speciale” είναι ένα καταπληκτικό CD γενικώς και ειδικώς, τόσο καταπληκτικό ώστε να αμφιβάλεις αν θα μπορούσε αυτό το σετ, με αυτά τα παιξίματα και με αυτήν την συνολικότερη ποιότητα, να αναπαραχθεί έτσι ακριβώς και στο στούντιο.
Δίκη προθέσεων δεν πρόκειται να κάνουμε, αλλά την αλήθεια θα πρέπει να την πούμε και για έναν επιπλέον λόγο – επειδή έχουμε δει ζωντανό τον Enrico Rava και αναπολούμε, όσο να ’ναι, την ατμόσφαιρα των συναυλιών του.
Πρώτης κλάσης άλμπουμ λοιπόν, με τα... υπερμεγέθη “Infant” (13 λεπτά) και “Once upon a summertime / Theme for Jessica Tatum” (17 λεπτά) να ενθουσιάζουν με τα progressive fusion παιξίματα, τους αναπάντεχους αυτοσχεδιασμούς και την συμπαγή, συνολικότερα, απόδοσή τους.
Στην πιο νέα δουλειά του, που αποκαλείται “Edizione Speciale” [ECM Records / ΑΝ Μusic, 2021] και δεν είναι συλλογή, ο Enrico Rava (που εδώ παίζει φλούγκελχορν) μας επανασυστήνεται, «ζωντανός» αυτή τη φορά, από ένα live στο Jazz Middelheim της Αμβέρσας, στις 18 Αυγούστου του 2019, έχοντας δίπλα του νεαρούς συμπατριώτες του μουσικούς.
Με ρεπερτόριο πρωτότυπο, μα και διασκευασμένο (ακούγεται ανάμεσα σε άλλα μέχρι και το κλασικό “Quizás, quizás, quizás”), και κυρίως με καταβυθίσεις στο συνθετικό παρελθόν του Rava, καθώς εδώ απολαμβάνουμε τα “The fearless five” από το “Enrico Rava Quartet” [ECM, 1978], “Diva” από το “Opening Night” [ECM, 1982], “Infant” από το “Animals” [Gala, 1987], “Theme for Jessica Tatum” από το “Noir” [Label Bleu, 1996] και “Le solite cose” από το “Certi Angoli Segreti” [Label Bleu, 1998], το “Edizione Speciale” είναι ένα καταπληκτικό CD γενικώς και ειδικώς, τόσο καταπληκτικό ώστε να αμφιβάλεις αν θα μπορούσε αυτό το σετ, με αυτά τα παιξίματα και με αυτήν την συνολικότερη ποιότητα, να αναπαραχθεί έτσι ακριβώς και στο στούντιο.
Δίκη προθέσεων δεν πρόκειται να κάνουμε, αλλά την αλήθεια θα πρέπει να την πούμε και για έναν επιπλέον λόγο – επειδή έχουμε δει ζωντανό τον Enrico Rava και αναπολούμε, όσο να ’ναι, την ατμόσφαιρα των συναυλιών του.
Πρώτης κλάσης άλμπουμ λοιπόν, με τα... υπερμεγέθη “Infant” (13 λεπτά) και “Once upon a summertime / Theme for Jessica Tatum” (17 λεπτά) να ενθουσιάζουν με τα progressive fusion παιξίματα, τους αναπάντεχους αυτοσχεδιασμούς και την συμπαγή, συνολικότερα, απόδοσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου