Οι Scoria ήταν ένα από τα αγαπημένα μου ελληνικά eighties συγκροτήματα.
Δεν ξέρω γιατί τους ξεχωρίζω, από πολλά άλλα γκρουπ της εποχής. Μάλλον γιατί
τους είχα δει live –τουλάχιστον
δύο φορές, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80–, και μου είχαν αρέσει πολύ.
Από τα live κινούμενος, αλλά μπορεί και όχι, είχα αγοράσει τότε και τα
δύο βινύλιά τους, ένα LP
κι ένα 12ιντσο, ενώ όλοι μας, δηλαδή πολλοί, θα θυμούνται και την παρουσία τους
στην πασίγνωστη πλέον συλλογή «Συνταγή Αντι-Θανάτου»
[Famous Music,
1986], με την «Σκουριασμένη μονωδία» τους, ένα από τα ωραιότερα και πιο
εμπνευσμένα κομμάτια εκείνου του δίσκου (με τον Άγγελο Κακουράτο να απαγγέλει
μερικούς στίχους από το πρώτο στάσιμο της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή, τοποθετώντας
τη φωνή του πάνω σ’ ένα στιβαρό electro
/ rock
υπόβαθρο).
Θυμάμαι τους Scoria και από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν είχαν κυκλοφορήσει το πολύ καλό CD τους «Ζωής Ένεκεν» (1996) στην Wipe Out! Records. Ήταν η εποχή όπου είχα γνωρίσει τον Α. Κακουράτο δια ζώσης. Ο Κακουράτος οδηγούσε «σκαραβαίο» και περνούσε τότε από το «Jazz & Τζαζ», επειδή στο ίδιο κτήριο συστεγαζόταν και το «Σκαραβαίος Athens Volkswagen Club». Εκεί είχε γίνει η γνωριμία, εκεί μου είχε δώσει (ο Κακουράτος) το «Ζωής Ένεκεν» και τότε είχα γράψει για πρώτη φορά, για τους Scoria, στο περιοδικό (στο τεύχος #44, τον Οκτώβριο του 1996).
Μετά από 26 σχεδόν χρόνια επανερχόμαστε μ’ ένα κείμενο για
ένα άλμπουμ των Scoria,
ένα καινούριο άλμπουμ, με παλαιό όμως υλικό, ηχογραφημένο την περίοδο 1989-90,
το οποίο τυπώνεται τώρα, σε 100 αριθμημένα αντίτυπα, σε fold out 4σέλιδο εξώφυλλο, με bonus CD (που περιέχει τα δέκα tracks του LP, plus δύο). Λέμε για το “B-Yond” [B-Other Side /
Lost Archives, Dark Liquid, 2021], μια ωραία και
χρήσιμη κυκλοφορία, που καλύπτει, από δισκογραφικής πλευράς, το «κενό διάστημα»
του γκρουπ, ανάμεσα στα mid-80s και τα mid-90s (όταν οι Scoria τραγουδούσαν πλέον στην γλώσσα μας).
Στα τέλη των 80s ο ήχος των Scoria δεν είναι ο ίδιος μ’ εκείνον του 1985-86. Οι πιο new wave / dark wave επιρροές έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε πιο rock, πιο garage punk ηχοχρώματα, με το γκρουπ να εμφανίζεται πιο εξωστρεφές και βασικά πιο δυναμικό, με πολύ ωραία παιξίματα από την κιθάρα μπροστά και από το όργανο στο background.
Ποιοι αποτελούσαν τότε τους Skoria; Οι ίδιοι που τους αποτελούσαν και στα μέσα του ’80, δηλαδή ο Γεράσιμος Μπονάνος φωνή, μπάσο, πλήκτρα, ο Άγγελος Κακουράτος κιθάρα, φωνή (πριν στους Kaktos), ο Αλβέρτος Λεβής ντραμς (πριν στους Παρθενογένεσις) και η Μαρία Πασχαλάκη φωνητικά. Χωρίς άλλες βοήθειες, με τις μουσικές βασικά του Α. Κακουράτου μπροστά και βεβαίως με τους στίχους Νίκου Γεώργα, οι Skoria δημιουργούν μία ομάδα τραγουδιών, που στέκονται πολύ καλά, προς κάθε κατεύθυνση.
Με φωνές καλές (πότε ο Μπονάνος, πότε ο Κακουράτος), με ρυθμικό τμήμα τοποθετημένο σε «σκληρή» βάση, δημιουργώντας «σωστά» μοτίβα, με τις κιθάρες σε ρόλο πρώτο να κάνουν πολύ καλή δουλειά, και όταν παίζουν σόλι και όταν μένουν πιο πίσω, και με τα πλήκτρα να φορτώνουν όσο και όπως πρέπει, οι Scoria διαπρέπουν και σε αυτή τη φάση τους, με το αυθάδικο ροκ εντ ρολ τους, που οπωσδήποτε είναι επηρεασμένο από τους garage punk ήχους της «αναβίωσης» – χωρίς, πάντως, το γκρουπ να αντιγράφει τα παλαιά πρότυπα.
Τουλάχιστον τα μισά κομμάτια του δίσκου είναι από πολύ καλά και πάνω, ενώ από καλά και πάνω είναι όλα. Στα πρώτα θα τοποθετούσαμε τα “DrugNight”, “My feelings on the run”, “Baby death” και “Spirits up” –όλα πρωτότυπα φυσικά– με το “B-Yond” (βινύλιο) να ολοκληρώνεται με το “Ticket to ride” των Beatles, σε μία λίγο απρόσμενη, αλλά καλή διασκευή.
Διασκευή από Beatles είναι και το πρώτο bonus του CD, το “Come together”, και είναι ακόμη καλύτερη από την προηγούμενη (ίσως και γιατί αυτό το «μπητλικό» τραγούδι είναι καλύτερο από το προηγούμενο), με τις κιθάρες να κάνουν ωραία δουλειά (παρότι τα keyboards, εδώ, δεν βοηθούν και τόσο). Για δε το σχεδόν ακουστικό κλείσιμο με το “Aggelos” σε μουσικές και στίχους του Νίκου Γεώργα, πάμε κάπου αλλού, σε άλλο κλίμα και σε άλλη εποχή (2014). Ωραία μπαλάντα, σ’ ένα loner folk ύφος (όχι απαραιτήτως sixties-seventies).
Τι άλλο; Αυτό... το “B-Yond” είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Άγγελου Κακουράτου (1955-2012) και Αλβέρτου Λεβή (1955-2019).
Θυμάμαι τους Scoria και από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν είχαν κυκλοφορήσει το πολύ καλό CD τους «Ζωής Ένεκεν» (1996) στην Wipe Out! Records. Ήταν η εποχή όπου είχα γνωρίσει τον Α. Κακουράτο δια ζώσης. Ο Κακουράτος οδηγούσε «σκαραβαίο» και περνούσε τότε από το «Jazz & Τζαζ», επειδή στο ίδιο κτήριο συστεγαζόταν και το «Σκαραβαίος Athens Volkswagen Club». Εκεί είχε γίνει η γνωριμία, εκεί μου είχε δώσει (ο Κακουράτος) το «Ζωής Ένεκεν» και τότε είχα γράψει για πρώτη φορά, για τους Scoria, στο περιοδικό (στο τεύχος #44, τον Οκτώβριο του 1996).
Στα τέλη των 80s ο ήχος των Scoria δεν είναι ο ίδιος μ’ εκείνον του 1985-86. Οι πιο new wave / dark wave επιρροές έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε πιο rock, πιο garage punk ηχοχρώματα, με το γκρουπ να εμφανίζεται πιο εξωστρεφές και βασικά πιο δυναμικό, με πολύ ωραία παιξίματα από την κιθάρα μπροστά και από το όργανο στο background.
Ποιοι αποτελούσαν τότε τους Skoria; Οι ίδιοι που τους αποτελούσαν και στα μέσα του ’80, δηλαδή ο Γεράσιμος Μπονάνος φωνή, μπάσο, πλήκτρα, ο Άγγελος Κακουράτος κιθάρα, φωνή (πριν στους Kaktos), ο Αλβέρτος Λεβής ντραμς (πριν στους Παρθενογένεσις) και η Μαρία Πασχαλάκη φωνητικά. Χωρίς άλλες βοήθειες, με τις μουσικές βασικά του Α. Κακουράτου μπροστά και βεβαίως με τους στίχους Νίκου Γεώργα, οι Skoria δημιουργούν μία ομάδα τραγουδιών, που στέκονται πολύ καλά, προς κάθε κατεύθυνση.
Με φωνές καλές (πότε ο Μπονάνος, πότε ο Κακουράτος), με ρυθμικό τμήμα τοποθετημένο σε «σκληρή» βάση, δημιουργώντας «σωστά» μοτίβα, με τις κιθάρες σε ρόλο πρώτο να κάνουν πολύ καλή δουλειά, και όταν παίζουν σόλι και όταν μένουν πιο πίσω, και με τα πλήκτρα να φορτώνουν όσο και όπως πρέπει, οι Scoria διαπρέπουν και σε αυτή τη φάση τους, με το αυθάδικο ροκ εντ ρολ τους, που οπωσδήποτε είναι επηρεασμένο από τους garage punk ήχους της «αναβίωσης» – χωρίς, πάντως, το γκρουπ να αντιγράφει τα παλαιά πρότυπα.
Τουλάχιστον τα μισά κομμάτια του δίσκου είναι από πολύ καλά και πάνω, ενώ από καλά και πάνω είναι όλα. Στα πρώτα θα τοποθετούσαμε τα “DrugNight”, “My feelings on the run”, “Baby death” και “Spirits up” –όλα πρωτότυπα φυσικά– με το “B-Yond” (βινύλιο) να ολοκληρώνεται με το “Ticket to ride” των Beatles, σε μία λίγο απρόσμενη, αλλά καλή διασκευή.
Διασκευή από Beatles είναι και το πρώτο bonus του CD, το “Come together”, και είναι ακόμη καλύτερη από την προηγούμενη (ίσως και γιατί αυτό το «μπητλικό» τραγούδι είναι καλύτερο από το προηγούμενο), με τις κιθάρες να κάνουν ωραία δουλειά (παρότι τα keyboards, εδώ, δεν βοηθούν και τόσο). Για δε το σχεδόν ακουστικό κλείσιμο με το “Aggelos” σε μουσικές και στίχους του Νίκου Γεώργα, πάμε κάπου αλλού, σε άλλο κλίμα και σε άλλη εποχή (2014). Ωραία μπαλάντα, σ’ ένα loner folk ύφος (όχι απαραιτήτως sixties-seventies).
Τι άλλο; Αυτό... το “B-Yond” είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Άγγελου Κακουράτου (1955-2012) και Αλβέρτου Λεβή (1955-2019).
Επαφή: https://el.b-otherside.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου