EBERHARD WEBER: Once Upon a Time / Live in
Avignon [ECM Records, 2021]
Σε προσωπικό επίπεδο, και σε σχέση με τα συναυλιακά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, επειδή κάποτε είδα σόλο παράσταση του μεγάλου γερμανού μπασίστα Eberhard Weber. Πρόκειται για εμπειρία... συναυλιακής ζωής. Περίπου από εκείνη την εποχή που τον είχα δει εγώ, «ζωντανό» και «μόνο» στη σκηνή, προέρχεται και το παρόν CD – τελευταίο στην μακριά διαδρομή τούτου του ευφυούς συνθέτη και οργανοπαίκτη.
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα χαμένο και ξεχασμένο live του Eberhard Weber, στην Αβινιόν (Théâtre des Halles), από τον Αύγουστο του
1994, που ποιος ξέρει πώς ακριβώς εντοπίστηκε και το οποίον παίρνει τώρα, 27
χρόνια μετά, τον δρόμο προς την δισκογραφία.
Φυσικά η ηχογράφηση έχει υποστεί μία minimum επεξεργασία (Studios La Buissonne, Μάιος 2021), ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει τις απαιτήσεις μιας ECM-παραγωγής, αλλά αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την μαγεία και την θέρμη της πρώτης εγγραφής, που παραμένει εκπληκτική και ρηξικέλευθη, και βασικά αγέραστη.
Γιατί αυτά που κάνει ο Eberhard Weber με το όρθιο πειραγμένο μπάσο του δεν καλουπώνονται μέσα στις πτυχές του χρόνου – είναι πέρα απ’ αυτές, τοποθετημένα σε τόσο και τέτοιο ύψος, ώστε να αποτελούν μόνιμα και ανεξάντλητα ερμηνευτικά τοτέμ.
Με ρεπερτόριο το αρμόζον στην εποχή (mid-90s), προερχόμενο δηλαδή από τα άλμπουμ του “Orchestra” (1988) και “Pendulum” (1993), συν το “Trio for bassoon and bass”, συν την εντυπωσιακή εκδοχή του στο κλασικό “My favorite things”, o Eberhard Weber είναι... μια ορχήστρα μόνος του.
Πλήρες σετ, σε όλα τα επίπεδα, που δεν αφήνει το παραμικρό αισθητικό κενό, καθώς επιβάλλεται μέσα από έναν συνδυασμό δύναμης και κατάνυξης, και πάντα με την αίσθηση του γκρουπ.
JORGE ROSSY / ROBERT LANDFERMANN / JEFF
BALLARD: Puerta [ECM Records, 2021]
Για τον ισπανό ντράμερ και περκασιονίστα Jorge Rossy γράψαμε πριν από μερικούς μήνες, όταν αναφερθήκαμε στο άλμπουμ των Jakob Bro / Arve Henriksen / Jorge Rossy “Uma Elmo” (2021), μία εντυπωσιακή ηχογράφηση τριών μουσικών της κάπως νεότερης ECM-γενιάς. Και να που τώρα, λίγους μήνες αργότερα ένα νέο άλμπουμ, με τον ισπανό μουσικό επικεφαλής έρχεται να πλασαριστεί μεταξύ των πιο ιδιαίτερων προτάσεων της γερμανικής εταιρείας, για την χρονιά που φεύγει.
Σ’ αυτό το CD, ο Rossy συνεργάζεται κατ’ αρχάς με δύο μεγάλα ονόματα, τον κοντραμπασίστα Robert Landfermann (γνωστός μας από το εξαίρετο Pablo Held Trio) και τον ντράμερ, περκασιονίστα Jeff Ballard (γνωστός μας από το ακόμη πιο εξαίρετο Brad Mehldau Trio). Οπότε τι όργανο παίζει εδώ ο Rossy, από τη στιγμή που υπάρχει ήδη ντράμερ (μεγάλος και γνωστός); Βιμπράφωνο και μαρίμπα... είναι η απάντηση.
Έτσι, στο “Puerta”, έχουμε κατ’ ουσίαν μόνον κρουστά και μπάσο.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα tracks, εννέα συνθέσεις του Rossy, συν μία version στο “Cargols” του σαξοφωνίστα Chris Cheek, διαθέτοντας, συνολικώς, πολύ ιδιαίτερο ηχόχρωμα.
Φυσικά ο Rossy, πότε με το βιμπράφωνο και πότε με την μαρίμπα του, κάνει την (μελωδική) διαφορά, αλλά και το ρυθμικό τμήμα είναι εξαιρετικό, σ’ έναν ελαφρώς πίσω ρόλο, συνοδεύοντας περισσότερα διακριτικά παρά εξόφθαλμα και δυναμικά.
Οι συνθέσεις του Rossy περαιτέρω είναι ολοφάνερο πως είναι γραμμένες για τα συγκεκριμένα όργανα και βασικά για το βιμπράφωνο – στο οποίο φαίνεται πως είναι δεξιοτέχνης. Παρότι οι ταχύτητές του είναι κυρίως «μεσαίες» αντιλαμβάνεσαι αμέσως τις ταχύτατες εναλλαγές των μπαγκετών, και την ακεραιότητα των μελωδικών γραμμών του. Πάνω σ’ αυτή την τροπή, που δίνει στα κομμάτια ο Ισπανός, η συνοδεία (και) με τα πιατίνια από τον Ballard μοιάζει ιδανική, με το μπάσο, να στοχεύει αργά, αλλά σταθερά στην ανάδειξη της ρυθμικής λειτουργικής.
Υπάρχουν καταπληκτικά tracks εδώ, που διαθέτουν και υπέροχη σινεματίκ, νουάρ, ατμόσφαιρα, σαν το “S.T.” ή το “Maybe Tuesday”, παρέχοντας κι άλλα bonus σ’ αυτό το «νυχτερινό» κατά το μάλλον ή ήττον άκουσμα.
LEOŠ JANÁČEK / CAMERATA ZÜRICH: On an Overgrown
Path [ECM New Series, 2021]
Στην πράξη σ’ αυτό το νέο CD των ECM New Series δεν καταγράφεται έργο μόνον του τσέχου συνθέτη Leoš Janáček (1854-1928), μα και των Josef Suk (1874-1935) και Antonín Dvořák (1841-1904) – με το έργο του Janáček, πάντως, να κυριαρχεί.
Από πλευράς tracks, το έργο του Janáček καταλαμβάνει τις θέσεις από την νούμερο 2 έως και την νούμερο 26, με το CD να ανοίγει με το 6λεπτο έργο “Meditation on the Old Czech Chorale St. Wenceslas” του Josef Suk, και να ολοκληρώνεται με το track 27, το επίσης 6λεπτο “Notturno in B Major op. 40” του Antonín Dvořák.
Οι ECM και ECM New Series εισάγονται στην
Ελλάδα από την AN Music
Σε προσωπικό επίπεδο, και σε σχέση με τα συναυλιακά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, επειδή κάποτε είδα σόλο παράσταση του μεγάλου γερμανού μπασίστα Eberhard Weber. Πρόκειται για εμπειρία... συναυλιακής ζωής. Περίπου από εκείνη την εποχή που τον είχα δει εγώ, «ζωντανό» και «μόνο» στη σκηνή, προέρχεται και το παρόν CD – τελευταίο στην μακριά διαδρομή τούτου του ευφυούς συνθέτη και οργανοπαίκτη.
Φυσικά η ηχογράφηση έχει υποστεί μία minimum επεξεργασία (Studios La Buissonne, Μάιος 2021), ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει τις απαιτήσεις μιας ECM-παραγωγής, αλλά αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την μαγεία και την θέρμη της πρώτης εγγραφής, που παραμένει εκπληκτική και ρηξικέλευθη, και βασικά αγέραστη.
Γιατί αυτά που κάνει ο Eberhard Weber με το όρθιο πειραγμένο μπάσο του δεν καλουπώνονται μέσα στις πτυχές του χρόνου – είναι πέρα απ’ αυτές, τοποθετημένα σε τόσο και τέτοιο ύψος, ώστε να αποτελούν μόνιμα και ανεξάντλητα ερμηνευτικά τοτέμ.
Με ρεπερτόριο το αρμόζον στην εποχή (mid-90s), προερχόμενο δηλαδή από τα άλμπουμ του “Orchestra” (1988) και “Pendulum” (1993), συν το “Trio for bassoon and bass”, συν την εντυπωσιακή εκδοχή του στο κλασικό “My favorite things”, o Eberhard Weber είναι... μια ορχήστρα μόνος του.
Πλήρες σετ, σε όλα τα επίπεδα, που δεν αφήνει το παραμικρό αισθητικό κενό, καθώς επιβάλλεται μέσα από έναν συνδυασμό δύναμης και κατάνυξης, και πάντα με την αίσθηση του γκρουπ.
Για τον ισπανό ντράμερ και περκασιονίστα Jorge Rossy γράψαμε πριν από μερικούς μήνες, όταν αναφερθήκαμε στο άλμπουμ των Jakob Bro / Arve Henriksen / Jorge Rossy “Uma Elmo” (2021), μία εντυπωσιακή ηχογράφηση τριών μουσικών της κάπως νεότερης ECM-γενιάς. Και να που τώρα, λίγους μήνες αργότερα ένα νέο άλμπουμ, με τον ισπανό μουσικό επικεφαλής έρχεται να πλασαριστεί μεταξύ των πιο ιδιαίτερων προτάσεων της γερμανικής εταιρείας, για την χρονιά που φεύγει.
Σ’ αυτό το CD, ο Rossy συνεργάζεται κατ’ αρχάς με δύο μεγάλα ονόματα, τον κοντραμπασίστα Robert Landfermann (γνωστός μας από το εξαίρετο Pablo Held Trio) και τον ντράμερ, περκασιονίστα Jeff Ballard (γνωστός μας από το ακόμη πιο εξαίρετο Brad Mehldau Trio). Οπότε τι όργανο παίζει εδώ ο Rossy, από τη στιγμή που υπάρχει ήδη ντράμερ (μεγάλος και γνωστός); Βιμπράφωνο και μαρίμπα... είναι η απάντηση.
Έτσι, στο “Puerta”, έχουμε κατ’ ουσίαν μόνον κρουστά και μπάσο.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα tracks, εννέα συνθέσεις του Rossy, συν μία version στο “Cargols” του σαξοφωνίστα Chris Cheek, διαθέτοντας, συνολικώς, πολύ ιδιαίτερο ηχόχρωμα.
Φυσικά ο Rossy, πότε με το βιμπράφωνο και πότε με την μαρίμπα του, κάνει την (μελωδική) διαφορά, αλλά και το ρυθμικό τμήμα είναι εξαιρετικό, σ’ έναν ελαφρώς πίσω ρόλο, συνοδεύοντας περισσότερα διακριτικά παρά εξόφθαλμα και δυναμικά.
Οι συνθέσεις του Rossy περαιτέρω είναι ολοφάνερο πως είναι γραμμένες για τα συγκεκριμένα όργανα και βασικά για το βιμπράφωνο – στο οποίο φαίνεται πως είναι δεξιοτέχνης. Παρότι οι ταχύτητές του είναι κυρίως «μεσαίες» αντιλαμβάνεσαι αμέσως τις ταχύτατες εναλλαγές των μπαγκετών, και την ακεραιότητα των μελωδικών γραμμών του. Πάνω σ’ αυτή την τροπή, που δίνει στα κομμάτια ο Ισπανός, η συνοδεία (και) με τα πιατίνια από τον Ballard μοιάζει ιδανική, με το μπάσο, να στοχεύει αργά, αλλά σταθερά στην ανάδειξη της ρυθμικής λειτουργικής.
Υπάρχουν καταπληκτικά tracks εδώ, που διαθέτουν και υπέροχη σινεματίκ, νουάρ, ατμόσφαιρα, σαν το “S.T.” ή το “Maybe Tuesday”, παρέχοντας κι άλλα bonus σ’ αυτό το «νυχτερινό» κατά το μάλλον ή ήττον άκουσμα.
Στην πράξη σ’ αυτό το νέο CD των ECM New Series δεν καταγράφεται έργο μόνον του τσέχου συνθέτη Leoš Janáček (1854-1928), μα και των Josef Suk (1874-1935) και Antonín Dvořák (1841-1904) – με το έργο του Janáček, πάντως, να κυριαρχεί.
Από πλευράς tracks, το έργο του Janáček καταλαμβάνει τις θέσεις από την νούμερο 2 έως και την νούμερο 26, με το CD να ανοίγει με το 6λεπτο έργο “Meditation on the Old Czech Chorale St. Wenceslas” του Josef Suk, και να ολοκληρώνεται με το track 27, το επίσης 6λεπτο “Notturno in B Major op. 40” του Antonín Dvořák.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου