Πιανίστας της jazz, o Μάρκος Χαϊδεμένος (Μarkos Chaidemenos) έχει ξαναηχογραφήσει φυσικά και με προσωπικά
σχήματα, και συμμετέχοντας σε άλμπουμ τρίτων. Με καλές σπουδές (Ιόνιο
Πανεπιστήμιο και αλλού), ο Χαϊδεμένος είναι ένας πιανίστας... αμερικανοτραφής.
Ακολουθεί εννοούμε περισσότερο τα διδάγματα τής από ’κει μεριάς, και λιγότερο
τα ευρωπαϊκά – καθώς, όπως δηλώνει και ο ίδιος, οι αγαπημένοι του μουσικοί
είναι οι πιανίστες Oscar Peterson,
Chick Corea και
Mulgrew Miller.
Στο παρόντα δίσκο βινυλίου, που αποκαλείται “Caravan” (2021) και είναι
ανεξάρτητης παραγωγής (με διανομή από την B-Other Side Records),
o Χαϊδεμένος
συνεργάζεται με τους Κίμωνα Καρούτζο μπάσο και Παναγιώτη Κωστόπουλο ντραμς.
Ένα τυπικό piano-trio λοιπόν ακούμε εδώ,
«σκληρό» (καθότι κάπως «σκληρή» είναι και η εγγραφή), χωρίς περαιτέρω
επεκτάσεις, «κόλπα», εφφέ κ.λπ.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Caravan” των Juan Tizol και Duke Ellington, που σαν επιλογή δείχνει και τους «κλασικούς» δρόμους, εν πολλοίς, στους οποίους θέλει να βαδίσει ο Χαϊδεμένος. Η διασκευή είναι πολύ φουριόζα, με τον πιανίστα να επιχειρεί να εντυπωσιάσει από την αρχή, τοποθετώντας ψηλά τον πήχη.
Το επόμενο track, το “32” διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα (44) και αποτελεί εισαγωγή για το μεγαλύτερο στο χρόνο “33”, μια πρωτότυπη σύνθεση, που κινείται σε post-bop κατευθύνσεις, φέρνοντας στη μνήμη McCoy Tyner. Το rhythm section κάνει καλή δουλειά, δίνοντας την ευκαιρία στον πιανίστα να περιηγηθεί στα πλήκτρα, χρησιμοποιώντας ξανά την γρηγοράδα-δεξιοτεχνία του.
Η πλευρά θα κλείσει με το “Happy place”, ακόμη μία σύνθεση του πιανίστα Χαϊδεμένου, εξάλεπτης διάρκειας, που κινείται πάντα εντός του bop περιβάλλοντος, και με τις «αλλαγές» να κυριαρχούν. Κι εδώ το τέμπο είναι συνήθως γρήγορο, με το πιάνο να αποτυπώνει με σαφήνεια και ενάργεια την μελωδική ανάπτυξη.
Στο “Own business”, που ανοίγει την B Side, το blues είναι εκείνο που κυριαρχεί, σε μία από τις πιο όμορφες, συνάμα δυναμικές και λυρικές, στιγμές του άλμπουμ. Η σύνθεση διαθέτει την ομορφιά του «κλασικού», με σωστό καταμερισμό των επιμέρους χρόνων, και με ευφάνταστα παιξίματα από τον πιανίστα, που δίνουν νόημα και στην 5λεπτη διάρκεια. Τα «κοψίματα», όταν βγαίνουν πιο μπροστά το μπάσο και τα ντραμς, κινούνται και αυτά σωστά, μέσα στην αρχιτεκτονική της σύνθεσης.
Το επόμενο track είναι το κλασικό “I mean you” του Thelonious Monk. Κι εδώ ο Χαϊδεμένος βάζει πιο μπροστά την σπιρτάδα και την ταχύτητα (σε σχέση με το πρωτότυπο), δίνοντας την δική του, οπωσδήποτε, άποψη.
Το “Still remembered” είναι κι αυτό μάλλον σύνθεση του Χαϊδεμένου. Πολύ ενδιαφέρον, με ωραία μελωδική φρασεολογία, και με την bass line (ο Καρούτζος βγαίνει «μπροστά» με σόλο), να ορίζει το κομμάτι προς κάθε διάστασή του.
Το “Caravan” θα κλείσει με την διασκευή ακόμη μίας σύνθεσης του Duke Ellington, της “I got it bad (and that ain’t good)”, που ήταν fox-trot και είναι μπαλάντα (φυσικά), ολοκληρώνοντας μ’ έναν αργό και νωχελικό τρόπο (για πρώτη φορά) το αρκετά ενδιαφέρον αυτό άλμπουμ.
Επαφή: https://markoschaidemenos.bandcamp.com/album/caravan
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Caravan” των Juan Tizol και Duke Ellington, που σαν επιλογή δείχνει και τους «κλασικούς» δρόμους, εν πολλοίς, στους οποίους θέλει να βαδίσει ο Χαϊδεμένος. Η διασκευή είναι πολύ φουριόζα, με τον πιανίστα να επιχειρεί να εντυπωσιάσει από την αρχή, τοποθετώντας ψηλά τον πήχη.
Το επόμενο track, το “32” διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα (44) και αποτελεί εισαγωγή για το μεγαλύτερο στο χρόνο “33”, μια πρωτότυπη σύνθεση, που κινείται σε post-bop κατευθύνσεις, φέρνοντας στη μνήμη McCoy Tyner. Το rhythm section κάνει καλή δουλειά, δίνοντας την ευκαιρία στον πιανίστα να περιηγηθεί στα πλήκτρα, χρησιμοποιώντας ξανά την γρηγοράδα-δεξιοτεχνία του.
Η πλευρά θα κλείσει με το “Happy place”, ακόμη μία σύνθεση του πιανίστα Χαϊδεμένου, εξάλεπτης διάρκειας, που κινείται πάντα εντός του bop περιβάλλοντος, και με τις «αλλαγές» να κυριαρχούν. Κι εδώ το τέμπο είναι συνήθως γρήγορο, με το πιάνο να αποτυπώνει με σαφήνεια και ενάργεια την μελωδική ανάπτυξη.
Στο “Own business”, που ανοίγει την B Side, το blues είναι εκείνο που κυριαρχεί, σε μία από τις πιο όμορφες, συνάμα δυναμικές και λυρικές, στιγμές του άλμπουμ. Η σύνθεση διαθέτει την ομορφιά του «κλασικού», με σωστό καταμερισμό των επιμέρους χρόνων, και με ευφάνταστα παιξίματα από τον πιανίστα, που δίνουν νόημα και στην 5λεπτη διάρκεια. Τα «κοψίματα», όταν βγαίνουν πιο μπροστά το μπάσο και τα ντραμς, κινούνται και αυτά σωστά, μέσα στην αρχιτεκτονική της σύνθεσης.
Το επόμενο track είναι το κλασικό “I mean you” του Thelonious Monk. Κι εδώ ο Χαϊδεμένος βάζει πιο μπροστά την σπιρτάδα και την ταχύτητα (σε σχέση με το πρωτότυπο), δίνοντας την δική του, οπωσδήποτε, άποψη.
Το “Still remembered” είναι κι αυτό μάλλον σύνθεση του Χαϊδεμένου. Πολύ ενδιαφέρον, με ωραία μελωδική φρασεολογία, και με την bass line (ο Καρούτζος βγαίνει «μπροστά» με σόλο), να ορίζει το κομμάτι προς κάθε διάστασή του.
Το “Caravan” θα κλείσει με την διασκευή ακόμη μίας σύνθεσης του Duke Ellington, της “I got it bad (and that ain’t good)”, που ήταν fox-trot και είναι μπαλάντα (φυσικά), ολοκληρώνοντας μ’ έναν αργό και νωχελικό τρόπο (για πρώτη φορά) το αρκετά ενδιαφέρον αυτό άλμπουμ.
Επαφή: https://markoschaidemenos.bandcamp.com/album/caravan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου