Ένα πολύ ιδιαίτερο
άλμπουμ ελληνικού τραγουδιού έχουμε εδώ, συντεθειμένο, για μιαν ακόμη φορά, από
τον Γιώργο Καγιαλίκο. Λέμε για το CD «Αλκίνοος»
[Μετρονόμος, 2021] σε
λόγια, στίχους, ποίηση του Γιάννη Ευθυμιάδη και ερμηνείες από τον Βασίλη
Γισδάκη.
Για τον τελευταίο δεν
χρειάζεται να πούμε πολλά. Από τους σημαντικότερους ύστερους τραγουδιστές, που
ξεπήδησαν μέσα από την ερμηνευτική ομάδα του Μάνου Χατζιδάκι, ο Βασίλης
Γισδάκης, τριάντα και πλέον χρόνια μετά την πρώτη εμφάνισή του, εξακολουθεί να
διαθέτει μια πολύ καλή φωνή, παραμένοντας ένας από τους πλέον σοβαρούς (άντρες)
ερωτικούς τραγουδιστές μας. Έτσι, σ’ ένα δίσκο με το ίδιο σοβαρά τραγούδια για
τον έρωτα, όπως αυτά που ακούμε στον «Αλκίνοο», το να έχεις στη διάθεσή σου τις
φωνητικές υπηρεσίες του Β. Γισδάκη δεν είναι μικρό πράγμα – απεναντίας είναι το
σωστότερο και το μεγαλύτερο.
Ο Γιάννης Ευθυμιάδης είναι φιλόλογος, χαράκτης και βεβαίως ποιητής. Ο λόγος του έχει δισκογραφηθεί ξανά, από τον Γιώργο Καγιαλίκο και πάλι, στο άλμπουμ «Το Κρύσταλλο του Κόσμου» (2016), οπότε δεν θα ήταν άτοπο να υποθέσουμε πως συνθέτης και στιχουργός έχουν κατακτήσει μιαν επαφή, πορευόμενοι μέσω μιας τομής, με τα κοινά στοιχεία τους να είναι τής αυτής αισθητικής κατεύθυνσης.
Συνθέτης με κατατεθειμένο έργο, ο Γιώργος Καγιαλίκος παραμένει εδώ και μια δεκαετία στην κορυφή αυτού του ειδικού «έντεχνου» τραγουδιού, με τις «χατζιδακικές» και «μαμαγκακικές» αναφορές, από το οποίο πέρασαν ήδη (και παραμένουν εκεί) οι πρώτοι επίγονοι (όπως ο Γιώργος Σταυριανός για παράδειγμα), μεταφέροντας τα βαθιά σκιρτήματα, αυτών των λυρικών ταλαντώσεων, στην νεότερη γενιά. Αυτή η γενιά αντιπροσωπεύεται σήμερα από τον Γιώργο Καγιαλίκο (και ορισμένους ακόμη), έναν μουσικό που κρατάει σταθερή επαφή με την δισκογραφία – κάτι πολύ σημαντικό, για την περίπτωσή του, μα και για το ελληνικό τραγούδι γενικότερα.
Ο Γ. Καγιαλίκος, γνωρίζοντας προφανώς πως το ερωτικό τραγούδι, στον πιο ψηλό βαθμό του, δεν θέλει πολλά για να εκφραστεί –ίσως δεν θέλει τίποτα, παρά μόνο τη σιωπή– πράττει εδώ την μία και μοναδική κίνηση. Να έχει δίπλα του ένα στίχο υψηλού επιπέδου (αυτόν του Γιάννη Ευθυμιάδη), μία φωνή που σημαίνει (αυτή του Βασίλη Γισδάκη) κι έναν πιανίστα, που έρχεται να συνοδεύσει λιτά και ουσιαστικά (τον Νεοκλή Νεοφυτίδη).
Δεν χρειάζεται κάτι άλλο, προκειμένου να καταγραφούν αυτές οι θεσπέσιες μελωδίες – να τραγουδηθούν με τόση θέρμη και πάθος αυτά τα απολύτως ερωτικά λόγια.
Άσματα για φωνή και πιάνο λοιπόν, που στοχεύουν κατ’ ευθείαν στην ψυχή τού ακροατή – ο οποίος ακροατής, για να μπορέσει να τα απολαύσει στην ολότητά τους, θα πρέπει να ξεχάσει πολλά απ’ αυτά που ξέρει (κι έχει ακούσει), ώστε, δια της συνεχούς αφαιρέσεως, να μπορέσει να αναρριχηθεί προς την κορυφή. Αξίζει να το επιχειρήσει. Εκεί θα τον περιμένουν μερικά σπάνια τραγούδια –σπάνια για τις μέρες μας– όπως είναι το «Κάποιες στιγμές», ο «Πολύκλωνος ανθός» ή το «Δεν απαντάς».
Επαφή: www.metronomos.gr
Ο Γιάννης Ευθυμιάδης είναι φιλόλογος, χαράκτης και βεβαίως ποιητής. Ο λόγος του έχει δισκογραφηθεί ξανά, από τον Γιώργο Καγιαλίκο και πάλι, στο άλμπουμ «Το Κρύσταλλο του Κόσμου» (2016), οπότε δεν θα ήταν άτοπο να υποθέσουμε πως συνθέτης και στιχουργός έχουν κατακτήσει μιαν επαφή, πορευόμενοι μέσω μιας τομής, με τα κοινά στοιχεία τους να είναι τής αυτής αισθητικής κατεύθυνσης.
Συνθέτης με κατατεθειμένο έργο, ο Γιώργος Καγιαλίκος παραμένει εδώ και μια δεκαετία στην κορυφή αυτού του ειδικού «έντεχνου» τραγουδιού, με τις «χατζιδακικές» και «μαμαγκακικές» αναφορές, από το οποίο πέρασαν ήδη (και παραμένουν εκεί) οι πρώτοι επίγονοι (όπως ο Γιώργος Σταυριανός για παράδειγμα), μεταφέροντας τα βαθιά σκιρτήματα, αυτών των λυρικών ταλαντώσεων, στην νεότερη γενιά. Αυτή η γενιά αντιπροσωπεύεται σήμερα από τον Γιώργο Καγιαλίκο (και ορισμένους ακόμη), έναν μουσικό που κρατάει σταθερή επαφή με την δισκογραφία – κάτι πολύ σημαντικό, για την περίπτωσή του, μα και για το ελληνικό τραγούδι γενικότερα.
Ο Γ. Καγιαλίκος, γνωρίζοντας προφανώς πως το ερωτικό τραγούδι, στον πιο ψηλό βαθμό του, δεν θέλει πολλά για να εκφραστεί –ίσως δεν θέλει τίποτα, παρά μόνο τη σιωπή– πράττει εδώ την μία και μοναδική κίνηση. Να έχει δίπλα του ένα στίχο υψηλού επιπέδου (αυτόν του Γιάννη Ευθυμιάδη), μία φωνή που σημαίνει (αυτή του Βασίλη Γισδάκη) κι έναν πιανίστα, που έρχεται να συνοδεύσει λιτά και ουσιαστικά (τον Νεοκλή Νεοφυτίδη).
Δεν χρειάζεται κάτι άλλο, προκειμένου να καταγραφούν αυτές οι θεσπέσιες μελωδίες – να τραγουδηθούν με τόση θέρμη και πάθος αυτά τα απολύτως ερωτικά λόγια.
Άσματα για φωνή και πιάνο λοιπόν, που στοχεύουν κατ’ ευθείαν στην ψυχή τού ακροατή – ο οποίος ακροατής, για να μπορέσει να τα απολαύσει στην ολότητά τους, θα πρέπει να ξεχάσει πολλά απ’ αυτά που ξέρει (κι έχει ακούσει), ώστε, δια της συνεχούς αφαιρέσεως, να μπορέσει να αναρριχηθεί προς την κορυφή. Αξίζει να το επιχειρήσει. Εκεί θα τον περιμένουν μερικά σπάνια τραγούδια –σπάνια για τις μέρες μας– όπως είναι το «Κάποιες στιγμές», ο «Πολύκλωνος ανθός» ή το «Δεν απαντάς».
Επαφή: www.metronomos.gr
Συμφωνώ και επαυξάνω! Ο Γιώργος Καγιαλίκος είναι πολύ σπουδαίος συνθέτης και ενορχηστρωτής. Ως συνθέτης μας προσφέρει εξαιρετικές μελωδίες, ως ενορχηστρωτής χαρακτηρίζεται από την λιτότητα. Μια ακόμη αρετή του είναι η χρήση των παύσεων με πλήρη ιστοτιμία στους μουσικούς φθόγγους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα εξαιρετικής ποιότητας, υψηλής αισθητικής και μουσικής απόλαυσης. Πράγματι, τόσο ευαίσθητες μουσικές στιγμές είχα να νοιώσω από την εποχή του Χατζιδάκι αλλά και τα "Ανεπίδοτα Γράμματα" του Μιχάλη Γρηγορίου. Άξιοι και οι τρεις τους σε αυτό το υψηλής ποιότητας έργο!
ΑπάντησηΔιαγραφή