BILL CARROTHERS / VINCENT COURTOIS, JEREMY LIROLA δύο άλμπουμ του Label La Buissonne

BILL CARROTHERS / VINCENT COURTOIS: Firebirds [Label La Buissonne, 2021]
Ο αμερικανός πιανίστας Bill Carrothers (γενν. 1964) και ο γάλλος τσελίστας Vincent Courtois (γενν. 1968) συνεργάζονται στο “Firebirds” παραδίδοντας ένα σοβαρό άλμπουμ σύγχρονης «σοβαρής μουσικής». Δίπλα τους, σε κάποια tracks βρίσκεται και ο συνομήλικός τους βαρύτονο-σαξοφωνίστας Éric Séva, αλλά η συμβολή του είναι ελαφρώς συμπληρωματική, με το άλμπουμ να είναι βασικά απότοκο των δύο.

Είναι μεγάλη η διαδρομή των Carrothers και Courtois, με δεκάδες προσωπικές και session ηχογραφήσεις – δύο μουσικοί, για τους οποίους δεν είμαστε βέβαιοι αν συνεργάζονται, τώρα, για πρώτη φορά (σε σχήμα ντούο ή σε ευρύτερα σχήματα).
Το ρεπερτόριο των δύο βιρτουόζων, στο “Firebirds”, είναι ποικίλο, καθώς από τα δέκα tracks του CD στα πέντε έχουν συνθετική συμμετοχή (οι Carrothers και Courtois), πότε ο ένας, πότε ο άλλος, πότε και οι δυο μαζί, ενώ τα άλλα πέντε είναι versions – στο “Aqua y vinho” του Egberto Gismonti (μάλιστα το αποδίδουν δύο φορές, στην αρχή και το τέλος του άλμπουμ), στο “Deep night” του Charles Henderson, στο “Circle game” της Joni Mitchell και στο “Isfahan” του Duke Ellington.
Μπορεί τα δύο κομμάτια στα οποία συμβάλλει και ο Séva, εκεί προς την μέση, το πρωτότυπο “The icebird” και το “Isfahan”, να... κλονίζουν κάπως την ηχοχρωματική πληρότητα, που από μόνα τους προσφέρουν το πιάνο, με το τσέλο, αλλάζοντας κατά τι και το κλίμα του δίσκου, αλλά ας είναι.
Γιατί, τελικώς, εκείνο που κυριαρχεί στο “Firebirds” είναι η επικοινωνία των Carrothers και Courtois, ο βαθιά λυρικός τόνος της μουσικής τους και η ικανότητά τους βεβαίως να προσαρμόζουν σ’ αυτό το πλάνο το ποικίλης ύλης ρεπερτόριό τους.

JEREMY LIROLA: Mock the Borders [Label La Buissonne, 2021]
Σ’ αυτό το CD της γαλλικής ετικέτας Label La Buissonne πρωταγωνιστεί ένα κουαρτέτο – το κουαρτέτο του κοντραμπασίστα Jeremy Lirola, το οποίον συναποτελούν οι Denis Guivarc’h άλτο σαξόφωνο, Maxime Sanchez πιάνο, πλήκτρα και Nicolas Larmignat ντραμς.
Οι μουσικοί είναι της νεότερης γενιάς –πλην του Denis Guivarc’h, που έχει οπωσδήποτε την (30ετή) ιστορία του, και τις συμμετοχές του σε δεκάδες σχήματα και projects–, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει, φυσικά, να έχουν μια πλήρη εικόνα των σύγχρονων contemporary jazz αναζητήσεων, καθώς ακούγονται άλλοτε σαν αμερικάνικο σχήμα και άλλοτε σαν ευρωπαϊκό.
Ένας συνδυασμός, λοιπόν, ήχων, τάσεων και αντιλήψεων διαχέεται στις συνθέσεις αυτού του πολύ καλού CD, που τιτλοφορείται “Mock the Borders” και που τυγχάνει να διαθέτει tracks, τα οποία αναπτερώνουν αυτοστιγμεί το ενδιαφέρον σου για ’κείνο.
Τέτοια είναι το 6λεπτο “Living symbols”, που ξεκινά με τα «πίσω» πλήκτρα του Sanchez και το ωραίο... ταξίμι του Lirola στο κοντραμπάσο – μια εισαγωγή, που σε προδιαθέτει για εκείνο που θα επακολουθήσει... ένα φλογερό track, με εντυπωσιακή μελωδική προβολή από το άλτο του Guivarc’h και απέριττο ομαδικό παίξιμο απ’ όλους.
Άλλη ιδιαίτερη σύνθεση είναι η 10λεπτη “Ghost dance”, που και αυτή διαθέτει πλήκτρα (τοποθετημένα σ’ ένα haunted πλαίσιο), με το σαξόφωνο να πατάει γερά και με το ρυθμικό τμήμα, σε διαρκή κίνηση, να υπογραμμίζει τις εκάστοτε «συνομιλίες» και τα soli (από πλήκτρα, άλτο και πιάνο).
Τέλεια ηχεί και το 4λεπτο “Black”, που διαθέτει σε πρώτο πλάνο ηλεκτρικό πιάνο, με τον Maxime Sanchez να γεμίζει τον χώρο, ακολουθούμενος από τον Denis Guivarc’h – ένα χώρο, που ορίζουν, για μιαν ακόμη φορά, οι Jeremy Lirola και Nicolas Larmignat (με τον τελευταίο να «γεμίζει» συνεχώς και εντυπωσιακώς).
Απλά και γι’ αυτό σημαντικά «πράγματα» προτείνονται εδώ, επιλεγμένα από σπουδαίους μουσικούς, με ταλέντο προς πάσα κατεύθυνση (συνθέσεις, παιξίματα, ενορχηστρώσεις, ήχο συνολικό, παραγωγή κ.λπ.).
 
Το Label La Buissonne εισάγεται στην Ελλάδα από την AN Music