PER MATHISEN: Sounds of 3 / Edition 3 [Losen
Records, 2023]
Νορβηγός μπασίστας, που μας έχει απασχολήσει πολλές φορές στο blog, μέσα από προσωπικούς δίσκους και συνεργασίες, ο Per Mathisen έχει νέο CD, το οποίον αποκαλείται “Sounds of 3 / Edition 3”. Γιατί “Edition 3”; Μα γιατί έχουν προϋπάρξει τα “Sounds of 3” [Losen, 2016] και “Edition 2” [Losen, 2019], για τα οποία μπορείτε να βρείτε στο δισκορυχείον τα σχετικά κείμενα.
Στο πρώτο “Sounds of 3”, του 2016, δίπλα στον Mathisen θα βρίσκονταν ο κιθαρίστας Frode Alnæs και ο ντράμερ Giraldo Piloto, το 2019, στο δεύτερο μέρος, θα συναντούσαμε τους Ulf Wakenius κιθάρα και Gary Husband ντραμς, ενώ τώρα, στην τρίτη έκδοση, δίπλα στον Per Mathisen παρατάσσονται οι Nguyên Lê κιθάρα, εφφέ και Audun Kleive ντραμς. Και ο Lê και ο Kleive είναι πασίγνωστοι μουσικοί (εσχάτως γράψαμε για την παρουσία του Kleive στην ECM, στο “Eventually” του Jakob Young) οπότε αντιλαμβάνεστε πως εδώ έχουμε κάτι, που ξεφεύγει από το πλαίσιο ενός άλμπουμ, ικανού να απευθυνθεί σ’ ένα πιο μυημένο και περιορισμένο κοινό, έχοντας την υπογραφή ενός τρόπον τινά σούπερ-γκρουπ.
Όλες οι συνθέσεις στο “Sounds of 3 / Edition 3” ανήκουν στον Per Mathisen, πλην της έσχατης “Free at last”, που είναι αυτοσχεδιαστική και που «συνθετικώς» ανήκει και στους τρεις μουσικούς. Οπωσδήποτε αυτό το κομμάτι, εκεί στο τέλος, είναι και το πιο προχωρημένο του άλμπουμ, με ανάπτυξη, που μπορεί να είναι «ελεύθερη», χωρίς να είναι ωστόσο και αφηρημένη. Το κομμάτι διαθέτει μία ελαφρώς cosmic αύρα, εκμεταλλευόμενο όλα τα όργανα, αλλά βασικά τα εφφέ, των Mathisen και Lê.
Αν και έχουμε την
γνώμη πως μια τέτοια, γενικότερη, προοπτική θα έδινε στο άλμπουμ μιαν «άλλη»,
μια διαφορετική κατεύθυνση, δεν γίνεται να μην παραδεχθούμε πως και αυτό το
περίτεχνο cosmic, progressive fusion των Mathisen, Lê και Kleive (αυτό που ακούγεται, εννοούμε, στα υπόλοιπα
επτά tracks) είναι πολύ
ενδιαφέρον, με γόνιμες συνεισφορές απ’ όλα τα όργανα (και σίγουρα από τα
ηλεκτρονικά).
LORENZO DE FINTI: Lullabies from an Unknown
Time [Losen Records, 2023]
Οι Lorenzo De Finti Quartet μας είναι γνωστοί από παλαιότερα άλμπουμ τους στην Losen, αλλά τώρα, στο “Lullabies from an Unknown Time” είναι o πιανίστας Lorenzo De Finti, που θα συνεργαστεί με τον τρομπετίστα Fabrizio Bossο σε μια σειρά συνθέσεων, δικών του και άλλων.
Περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Για ένα πιάνο-τρομπέτα project (αν και η τρομπέτα
ακούγεται στα έξι από τα εννέα κομμάτια του CD), στο οποίο κυριαρχούν οι συνθέσεις του De Finti, μαζί με τρεις versions – η πρώτη σε μία
σύνθεση του Ιγκόρ Στραβίνσκι (“Andante
/ From
suite No.1
for small orchestra”), η δεύτερη σε μία
σύνθεση του Chick Corea
(“Crystal silence”)
και η τρίτη σ’ ένα παραδοσιακό από την Βενεζουέλα.
Το άκουσμα είναι ήσυχο και θωπευτικό –για νανουρίσματα πρόκειται εξάλλου–, το οποίο (άκουσμα) έτσι χαμηλών τόνων όπως είναι έχει τον τρόπο να σε παρασύρει σε καταστάσεις πνευματικής χαλάρωσης, δίχως να εκβιάζει την απλότητα και την αμεσότητα.
Ο De Finti είναι πληθωρικός πιανίστας και στις μινόρε μελωδίες του δείχνει και στοιχεία αξιοπρόσεκτου συνθέτη (κάτι το οποίον είναι μέσες-άκρες γνωστόν από τα άλμπουμ του κουαρτέτου), με τον Bosso να δημιουργεί με την τρομπέτα του ένα κάπως κόντρα σκηνικό, καθώς και η γενικότερη ένταση ελαφρώς ανεβαίνει, ενώ και το άκουσμα συνολικότερα αποκτά (και) κάποια contemporary χαρακτηριστικά (φέρνοντας στην μνήμη μας κάτι από τον ήχο της ECM).
Όλα τα κομμάτια είναι πολύ καλά, αλλά το “Como busca”, δηλαδή το παραδοσιακό βενεζουελάνικο (που χαρακτηρίζεται villancico, δηλαδή κάλαντα), είναι καταπληκτικό (η μελωδία του δηλαδή), ανεβάζοντας μόνο του όλον τον δίσκο.
Επαφή: www.losenrecords.no
Νορβηγός μπασίστας, που μας έχει απασχολήσει πολλές φορές στο blog, μέσα από προσωπικούς δίσκους και συνεργασίες, ο Per Mathisen έχει νέο CD, το οποίον αποκαλείται “Sounds of 3 / Edition 3”. Γιατί “Edition 3”; Μα γιατί έχουν προϋπάρξει τα “Sounds of 3” [Losen, 2016] και “Edition 2” [Losen, 2019], για τα οποία μπορείτε να βρείτε στο δισκορυχείον τα σχετικά κείμενα.
Στο πρώτο “Sounds of 3”, του 2016, δίπλα στον Mathisen θα βρίσκονταν ο κιθαρίστας Frode Alnæs και ο ντράμερ Giraldo Piloto, το 2019, στο δεύτερο μέρος, θα συναντούσαμε τους Ulf Wakenius κιθάρα και Gary Husband ντραμς, ενώ τώρα, στην τρίτη έκδοση, δίπλα στον Per Mathisen παρατάσσονται οι Nguyên Lê κιθάρα, εφφέ και Audun Kleive ντραμς. Και ο Lê και ο Kleive είναι πασίγνωστοι μουσικοί (εσχάτως γράψαμε για την παρουσία του Kleive στην ECM, στο “Eventually” του Jakob Young) οπότε αντιλαμβάνεστε πως εδώ έχουμε κάτι, που ξεφεύγει από το πλαίσιο ενός άλμπουμ, ικανού να απευθυνθεί σ’ ένα πιο μυημένο και περιορισμένο κοινό, έχοντας την υπογραφή ενός τρόπον τινά σούπερ-γκρουπ.
Όλες οι συνθέσεις στο “Sounds of 3 / Edition 3” ανήκουν στον Per Mathisen, πλην της έσχατης “Free at last”, που είναι αυτοσχεδιαστική και που «συνθετικώς» ανήκει και στους τρεις μουσικούς. Οπωσδήποτε αυτό το κομμάτι, εκεί στο τέλος, είναι και το πιο προχωρημένο του άλμπουμ, με ανάπτυξη, που μπορεί να είναι «ελεύθερη», χωρίς να είναι ωστόσο και αφηρημένη. Το κομμάτι διαθέτει μία ελαφρώς cosmic αύρα, εκμεταλλευόμενο όλα τα όργανα, αλλά βασικά τα εφφέ, των Mathisen και Lê.
Οι Lorenzo De Finti Quartet μας είναι γνωστοί από παλαιότερα άλμπουμ τους στην Losen, αλλά τώρα, στο “Lullabies from an Unknown Time” είναι o πιανίστας Lorenzo De Finti, που θα συνεργαστεί με τον τρομπετίστα Fabrizio Bossο σε μια σειρά συνθέσεων, δικών του και άλλων.
Το άκουσμα είναι ήσυχο και θωπευτικό –για νανουρίσματα πρόκειται εξάλλου–, το οποίο (άκουσμα) έτσι χαμηλών τόνων όπως είναι έχει τον τρόπο να σε παρασύρει σε καταστάσεις πνευματικής χαλάρωσης, δίχως να εκβιάζει την απλότητα και την αμεσότητα.
Ο De Finti είναι πληθωρικός πιανίστας και στις μινόρε μελωδίες του δείχνει και στοιχεία αξιοπρόσεκτου συνθέτη (κάτι το οποίον είναι μέσες-άκρες γνωστόν από τα άλμπουμ του κουαρτέτου), με τον Bosso να δημιουργεί με την τρομπέτα του ένα κάπως κόντρα σκηνικό, καθώς και η γενικότερη ένταση ελαφρώς ανεβαίνει, ενώ και το άκουσμα συνολικότερα αποκτά (και) κάποια contemporary χαρακτηριστικά (φέρνοντας στην μνήμη μας κάτι από τον ήχο της ECM).
Όλα τα κομμάτια είναι πολύ καλά, αλλά το “Como busca”, δηλαδή το παραδοσιακό βενεζουελάνικο (που χαρακτηρίζεται villancico, δηλαδή κάλαντα), είναι καταπληκτικό (η μελωδία του δηλαδή), ανεβάζοντας μόνο του όλον τον δίσκο.
Επαφή: www.losenrecords.no
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου