MERITXELL GENÉ, NEUS BORRELL / MIQUEL JOAN pop και folk από την Καταλωνία

MERITXELL GENÉ: No Diré Res De Mi [Segell Microscopi, 2023]
Σύγχρονη καταλανική pop ακούμε εδώ από την τραγουδοποιό Meritxell Gené (γενν. 1986) και το σχήμα που την συνοδεύει, δηλαδή τον κιθαρίστα Santi Careta και τον Pau Guillamet “Guillamino”, που χειρίζεται ηλεκτρονικά.

Το άλμπουμ έχει τίτλο “No Diré Res De Mi” (σημαίνει «δεν πρόκειται να πω τίποτα για τον εαυτό μου» ή κάπως έτσι ή ακριβώς έτσι) και περιλαμβάνει δεκατρία τραγούδια της Gené, που είναι στηριγμένα σε ποιήματα του Gabriel Ferrater (1922-1972), μιας σημαντικής λογοτεχνικής και ποιητικής μορφής της Καταλωνίας.
(Να πούμε μόνον πως ο Ferrater είχε μεταφράσει ανάμεσα σε πολλά άλλα και Κ.Π. Καβάφη στα καταλανικά και μια μετάφρασή του στο «Ένας γέρος», ως “A la tavern del mar”, είχε μελοποιήσει εκπληκτικά ο σπουδαίος Lluis Llach, το 1977).
Τα τραγούδια της Meritxell Gené, που εδώ καταθέτει τον έκτο δίσκο της, συνθέτοντας, τραγουδώντας και παίζοντας κιθάρα, δεν είναι τυπικά, ούτε απλά. Pop είναι βέβαια, αλλά είναι αυτό που λέμε «ψαγμένα».
Η λέξη «ψαγμένα» πάει στις μελοποιήσεις και βεβαίως στον τρόπο που ενοργανώνονται τα κομμάτια, ώστε να ακούγονται σημερινά.
Εννοούμε πως τα ηλεκτρονικά του Guillamino κάνουν πολύ καλή δουλειά, καθώς χρησιμοποιούνται καίρια εδώ, αλλά χωρίς να «σκεπάζουν» τον ήχο, ο οποίος παραμένει γενικότερα… indie. Φυσικά συμβάλλουν και οι κιθάρες του Careta και βεβαίως ο τρόπος που τραγουδά η Gené, που φέρνει στη μνήμη μας, ανά φάσεις, την Edie Brickell ας πούμε.
Γενικώς το άλμπουμ κυλά πολύ καλά, εμφανίζοντας ποικίλες επιρροές (από folk, blues κ.λπ.), με κομμάτια σαν τα “Dits”, “Posseït”, “A l’inrevés”, “La platja”, “Metrònom” και “Paisatge amb figures” να ξεχωρίζουν με την απλότητα και την φρεσκάδα τους.

NEUS BORRELL / MIQUEL JOAN: El Cos per Caure [Segell Microscopi, 2023]
Η τραγουδίστρια Neus Borrell (γεννημένη στην Βαρκελώνη το 1993) και ο κιθαρίστας Miquel Joan (γεννημένος στην Lleida το 1991) συνεργάζονται εδώ σ’ ένα άλμπουμ, το “El Cos per Caure”, που εντάσσεται στην ευρεία κατηγορία του ισπανικού folk. 

Εννοούμε πως ο ήχος είναι ακουστικός, με τις μπαλάντες, φυσικά, να κυριαρχούν και με τις ενορχηστρώσεις να επεκτείνονται, ανά περίπτωση – καθώς στην εγγραφή ακούγονται επίσης τσέλο, κλαρινέτο, φαγκότο, πλήκτρα και φωνές.
Εν τω μεταξύ τα λόγια, και στο παρόν CD, ανήκουν σε διάφορους ποιητές και ποιήτριες, Καταλανούς ή μη, παλαιότερους και σύγχρονους (Blai Bonet, Jaume Coll, Gabriel Ferrater, Hilda Hilst, Jacint Verdaguer κ.ά.), με το ύφος και την ατμόσφαιρα να μην ξεφεύγουν από εκείνο που αναγνωρίζουμε όλοι μας ως έντεχνο folk (μιας άλλης εποχής).
Η φωνή της Borrell είναι καθαρή, δυνατή και εκφραστική, ενώ και η κιθάρα τού Joan συνοδεύει με ουσιαστικό τρόπο, μέσα από ωραίες σειρές ακόρντων, αλλά και με περίτεχνους δακτυλισμούς στις καταδείξεις των μελωδιών, με αποτέλεσμα τα τραγούδια να ακούγονται στις αρχέτυπες διαστάσεις τους, σθεναρά και σίγουρα, δίχως επιμέρους τεχνάσματα και επεξεργασίες.
Υπάρχουν διάφορα κομμάτια που ξεχωρίζουν και από εδώ, όπως το “Hilda”, το “Culte” και άλλα διάφορα, σ’ ένα CD που εξελίσσεται απλά και ουσιαστικά, χωρίς αχρείαστες εκπλήξεις.
Επαφή: www.microscopi.cat