RAF FERRARI QUARTET: Waiting for Edo [Losen
Records, 2025]
Η νορβηγική Losen Records, όπως το έχουμε γράψει κι άλλες φορές, έχει και μιαν άκρη στην Ιταλία, τυπώνοντας συχνά άλμπουμ, τα οποία έχουν ετοιμαστεί σε ιταλικά στούντιο. Ένας από τους ιταλούς τζαζίστες, που βρίσκονται εδώ και κάποια χρόνια στο ρόστερ της Losen είναι και ο πιανίστας-συνθέτης Raf Ferrari, για το άλμπουμ του οποίου “Quattro” είχαμε γράψει τα σχετικά παλαιότερα, το 2019. Ο Ferrari έχει σπουδάσει στο (φημισμένο) πανεπιστήμιο της Μπολόνια, με ειδίκευση, ας το πούμε έτσι, στο έργο του Keith Jarrett, ενώ σ’ αυτό το πιο νέο CD του, που αποκαλείται “Waiting for Edo” τον συνοδεύει ξανά το... ιδιότυπο κουαρτέτο του. Το λέμε «ιδιότυπο», γιατί στο σχήμα αυτό τα βασικά όργανα, πέρα από το πιάνο, είναι το τσέλο (Vito Stano), το κοντραμπάσο (Andrea Colella) και τα ντραμς (Claudio Sbrolli), ενώ σ’ ένα track ακούμε και ηλεκτρικό μπάσο, το οποίο χειρίζεται ο παλαιός μπασίστας του κουαρτέτου, ο Guerino Rondolone.
Στο “Waiting for Edo”,
που είναι ηχογραφημένο τον Ιούλιο του ’24 στο La Strada Recording Studio της
Ρώμης, καταγράφονται επτά πρωτότυπες συνθέσεις του Ferrari, οι οποίες διαθέτουν κάποιο concept. Edo είναι ο
μικρός γιος του Raf, με
τους τίτλους των κομματιών να επέχουν, κατά μίαν έννοια, ρόλο ημερολογίου και
να διαβάζονται κάπως σαν προγραμματικοί [“Waiting for Edo”, “Segnali dal futuro” (Σήματα από το
μέλλον), “New life
(Dedicated to my son)”,
“Dancing Edo”,
“Eight
weeks” κ.λπ.].
Υπάρχει, λοιπόν, ένα «θέμα» εδώ, και βεβαίως υπάρχει πολλή και καλή jazz, που διακρίνεται για τη συνθετική πληρότητά της, την παιγνιώδη ανάπτυξή της, τις άψογες μελωδικές αρθρώσεις της, και φυσικά για τα γεμάτα από αίσθημα παιξίματα των τεσσάρων μουσικών, με τους λυρικούς τόνους παντού να κυριαρχούν. Άκου, για παράδειγμα, το 9λεπτο κομμάτι “Eight weeks”, που είναι ένα από τα high lights τούτου του εντελώς φυσικού και απροκάλυπτα γλαφυρού CD.
MATHILDE GROOSS VIDDAL: Tri Vendur Blés Ho I Den Høgaste Sky [Losen Records,
2025]
Η Mathilde Grooss Viddal είναι μια νορβηγίδα bandleader, σαξοφωνίστρια και κλαρινίστρια, που μας έχει απασχολήσει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον, καθώς, παλαιότερα, είχαμε γράψει για τα άλμπουμ της “Notre Dame-Meditations and Prayers” (2020) και “Out of Silence” (2017), ενώ την έχουμε συναντήσει και ως μέλος σχημάτων, όπως των Meditations & Prayers, στο θρησκευτικής φύσεως “Stabat Mater” (2019). Γενικώς πρόκειται για μία μουσικό, που «ψάχνεται» όπως το λέμε, προκειμένου, κάθε φορά, να παρουσιάζει και κάτι διαφορετικό – κάτι που να συνδέει τις προτάσεις της με κάποιο θέμα, προβάλλοντας ένα στόχο.
Έτσι και στο παρόν “Tri Vendur Blés Ho I Den Høgaste Sky” η Grooss Viddal ετοιμάζει ένα έργο κατά παραγγελία, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο νορβηγικό φεστιβάλ Vossajazz το 2018 – έργο, που βρίσκεται σ’ ένα συνεχή διάλογο με το απώτατο παρελθόν, με την ίδια την Viddal να επισημαίνει πως το “Tri Vendur Blés Ho I Den Høgaste Sky” έχει να κάνει με όνειρα και φόβους, με τη λαχτάρα για ελευθερία, με τις απώλειες και τις συγκρούσεις, τόσο στη σημερινή εποχή, όσο και στο βάθος της ιστορίας.
Ό,τι ακούμε στο παρόν CD είναι ηχογραφημένο «ζωντανά» το 2018-19 στο Molde Jazz Festival και το Riksscenen, εμφανίζοντας την Mathilde Grooss Viddal ως leader ενός δεκαμελούς σχήματος, οι μουσικοί του οποίου χειρίζονται όλων των ειδών τα πνευστά (κλαρίνα, σαξόφωνα, φλάουτα, τρομπέτες, τρομπόνια) και ακόμη βιολί, hardanger fiddle, πλήκτρα, όργανο, ηλεκτρονικά, βιμπράφωνο και βεβαίως μπάσο-ντραμς.
Η Grooss Viddal, για την επίτευξη του σκοπού της, καταφεύγει στη φολκλορική παράδοση της χώρας της, και από ένα «σώμα» χιλίων πεντακοσίων μπαλαντών, έτσι όπως καταγράφονται αυτές στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Νορβηγίας, επιλέγει ένα σύνολο κομματιών, που οπωσδήποτε αφορούν παμπάλαιες λαϊκές δοξασίες, τοπικούς θρύλους στενά δεμένους με τα αρχέτυπα φυσικά περιβάλλοντα κ.λπ., κατορθώνοντας μέσω των ερμηνειών των τραγουδιστριών, των ενορχηστρώσεων και βεβαίως των γενικότερων ηχητικών επιρροών (μεσαιωνικά τραγούδια, ανδαλουσιανή μουσική, oriental αναφορές κ.λπ.) να προσδώσει σ’ αυτές ένα σύγχρονο πρόσωπο.
Η νορβηγική Losen Records, όπως το έχουμε γράψει κι άλλες φορές, έχει και μιαν άκρη στην Ιταλία, τυπώνοντας συχνά άλμπουμ, τα οποία έχουν ετοιμαστεί σε ιταλικά στούντιο. Ένας από τους ιταλούς τζαζίστες, που βρίσκονται εδώ και κάποια χρόνια στο ρόστερ της Losen είναι και ο πιανίστας-συνθέτης Raf Ferrari, για το άλμπουμ του οποίου “Quattro” είχαμε γράψει τα σχετικά παλαιότερα, το 2019. Ο Ferrari έχει σπουδάσει στο (φημισμένο) πανεπιστήμιο της Μπολόνια, με ειδίκευση, ας το πούμε έτσι, στο έργο του Keith Jarrett, ενώ σ’ αυτό το πιο νέο CD του, που αποκαλείται “Waiting for Edo” τον συνοδεύει ξανά το... ιδιότυπο κουαρτέτο του. Το λέμε «ιδιότυπο», γιατί στο σχήμα αυτό τα βασικά όργανα, πέρα από το πιάνο, είναι το τσέλο (Vito Stano), το κοντραμπάσο (Andrea Colella) και τα ντραμς (Claudio Sbrolli), ενώ σ’ ένα track ακούμε και ηλεκτρικό μπάσο, το οποίο χειρίζεται ο παλαιός μπασίστας του κουαρτέτου, ο Guerino Rondolone.
Υπάρχει, λοιπόν, ένα «θέμα» εδώ, και βεβαίως υπάρχει πολλή και καλή jazz, που διακρίνεται για τη συνθετική πληρότητά της, την παιγνιώδη ανάπτυξή της, τις άψογες μελωδικές αρθρώσεις της, και φυσικά για τα γεμάτα από αίσθημα παιξίματα των τεσσάρων μουσικών, με τους λυρικούς τόνους παντού να κυριαρχούν. Άκου, για παράδειγμα, το 9λεπτο κομμάτι “Eight weeks”, που είναι ένα από τα high lights τούτου του εντελώς φυσικού και απροκάλυπτα γλαφυρού CD.
Η Mathilde Grooss Viddal είναι μια νορβηγίδα bandleader, σαξοφωνίστρια και κλαρινίστρια, που μας έχει απασχολήσει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον, καθώς, παλαιότερα, είχαμε γράψει για τα άλμπουμ της “Notre Dame-Meditations and Prayers” (2020) και “Out of Silence” (2017), ενώ την έχουμε συναντήσει και ως μέλος σχημάτων, όπως των Meditations & Prayers, στο θρησκευτικής φύσεως “Stabat Mater” (2019). Γενικώς πρόκειται για μία μουσικό, που «ψάχνεται» όπως το λέμε, προκειμένου, κάθε φορά, να παρουσιάζει και κάτι διαφορετικό – κάτι που να συνδέει τις προτάσεις της με κάποιο θέμα, προβάλλοντας ένα στόχο.
Έτσι και στο παρόν “Tri Vendur Blés Ho I Den Høgaste Sky” η Grooss Viddal ετοιμάζει ένα έργο κατά παραγγελία, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο νορβηγικό φεστιβάλ Vossajazz το 2018 – έργο, που βρίσκεται σ’ ένα συνεχή διάλογο με το απώτατο παρελθόν, με την ίδια την Viddal να επισημαίνει πως το “Tri Vendur Blés Ho I Den Høgaste Sky” έχει να κάνει με όνειρα και φόβους, με τη λαχτάρα για ελευθερία, με τις απώλειες και τις συγκρούσεις, τόσο στη σημερινή εποχή, όσο και στο βάθος της ιστορίας.
Ό,τι ακούμε στο παρόν CD είναι ηχογραφημένο «ζωντανά» το 2018-19 στο Molde Jazz Festival και το Riksscenen, εμφανίζοντας την Mathilde Grooss Viddal ως leader ενός δεκαμελούς σχήματος, οι μουσικοί του οποίου χειρίζονται όλων των ειδών τα πνευστά (κλαρίνα, σαξόφωνα, φλάουτα, τρομπέτες, τρομπόνια) και ακόμη βιολί, hardanger fiddle, πλήκτρα, όργανο, ηλεκτρονικά, βιμπράφωνο και βεβαίως μπάσο-ντραμς.
Η Grooss Viddal, για την επίτευξη του σκοπού της, καταφεύγει στη φολκλορική παράδοση της χώρας της, και από ένα «σώμα» χιλίων πεντακοσίων μπαλαντών, έτσι όπως καταγράφονται αυτές στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Νορβηγίας, επιλέγει ένα σύνολο κομματιών, που οπωσδήποτε αφορούν παμπάλαιες λαϊκές δοξασίες, τοπικούς θρύλους στενά δεμένους με τα αρχέτυπα φυσικά περιβάλλοντα κ.λπ., κατορθώνοντας μέσω των ερμηνειών των τραγουδιστριών, των ενορχηστρώσεων και βεβαίως των γενικότερων ηχητικών επιρροών (μεσαιωνικά τραγούδια, ανδαλουσιανή μουσική, oriental αναφορές κ.λπ.) να προσδώσει σ’ αυτές ένα σύγχρονο πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου