MARK MASTERS ENSEMBLE featuring BILLY HARPER:
Dance, Eternal Spirits, Dance! [Capri Records, 2025]
Πολύ σπουδαίος τενόρο σαξοφωνίστας, που γενικώς εντάσσεται στο spiritual στρατόπεδο και στους μετα-Coltrane-ικούς, ο Billy Harper δεν ζει απλώς, στα 82 πλέον χρόνια του, μα βασιλεύει κιόλας, αν κρίνουμε απ’ αυτό που ακούμε στην παρούσα ηχογράφηση – δηλαδή στη συνεργασία του με το Mark Masters Ensemble. Ηχογραφημένο τον Ιούλιο του 2024, το “Dance, Eternal Spirits, Dance!” είναι ένα έξοχο άλμπουμ, το οποίο φέρει εις πέρας (πέραν του Harper) αυτή η θαυμάσια 16μελής ορχήστρα, την οποία διευθύνει, κατά βάση, ο Mark Masters (που υπογράφει, φυσικά, και τις ενορχηστρώσεις).
Για το σχήμα αυτό έχουμε γράψει πολλές φορές στο blog, με αφορμή τα άλμπουμ
του “Sui Generis”
(2024), “CT! / Celebrate Clark Terry” (2023) (με τον
σαξοφωνίστα Adam Schroeder),
“Masters & Baron Meet Blanton & Webster” (2021), “Night Talk / The Alec Wilder Songbook” (2020), “Our Métier” (2018), “Blue Skylight” (2017) κ.λπ.,
τα οποία (άλμπουμ) συχνά είναι καλυμμένα ή... ακάλυπτα tributes. Έτσι συμβαίνει και με το παρόν “Dance,
Eternal Spirits, Dance!”, έναν φόρο τιμής στον Billy Harper, με τον ίδιο παρόντα,
ως πρώτο... βιολί της ορχήστρας.
Οκτώ συνθέσεις του Harper, λοιπόν, επιλεγμένες από διάφορες φάσεις της διαδρομής του απλώνονται εδώ, για να αποδοθούν με ξεχωριστή μαεστρία από ένα άψογα «κουρδισμένο» σύνολο, που είναι έτοιμο, κάθε φορά, να δώσει το κάτι παραπάνω. Οι παρουσίες, εξάλλου, τόσων και τόσων σολιστών (οι Tim Hagans τρομπέτα, Adam Schroeder βαρύτονο και Francisco Torres τρομπόνι ανάμεσά τους) αυτό προεξοφλεί. Βεβαίως η παρουσία του ίδιου του Harper μετατοπίζει αμέσως το ενδιαφέρον του ακροατή, ο οποίος (ακροατής) έχει εδώ την ευκαιρία να απολαύσει τούτο τον μεγάλο παίκτη σε συνεχή σόλι, ποικίλων ταχυτήτων και αισθητικών αφετηριών, προσαρμοσμένα πάντα στον ήχο και το πλαίσιο κίνησης του Mark Masters Ensemble, που για μιαν ακόμη φορά αποδεικνύει την αξία του στο χώρο των μεγαλύτερων σχηματισμών.
Καταπληκτικά τα “The one who makes the rain stop”, “Croquet ballet”, “Dance, eternal spirits, dance!”, όπως και κάθε τι, που ακούγεται σ’ αυτό το καταιγιστικό CD.
MARK MASTERS ENSEMBLE: Sam Rivers 100 [Capri
Records, 2025]
Το δεύτερο άλμπουμ του Mark Masters Ensemble, που κυκλοφορεί τώρα, πάντα για την γνωστή μας Capri Records, έχει και πάλι τον τενορίστα Billy Harper στη σύνθεσή του, και αποτελεί έναν νέο φόρο τιμής... αυτή τη φορά στον τρανό σαξοφωνίστα (τενόρο και σοπράνο), μα και φλαουτίστα κ.λπ. Sam Rivers (1923-2011). Να θυμίσουμε, απλώς, πως ο Rivers είχε εμφανισθεί, στην Αθήνα, στο πρώτο Praxis Jazz του Γιαννουλόπουλου, το 1980, ενώ πριν από δυο χρόνια είχαμε γράψει για την επανέκδοση ενός σπουδαίο άλμπουμ του από τα 70s, του “Quest” (στην ιταλική RED Records).
Εννέα, βασικά, συνθέσεις από το ρεπερτόριο του Rivers καταγράφονται εδώ, ηχογραφημένες τον Οκτώβριο του ’23 (όλες μέσα σε μια μέρα) και οι οποίες αποδίδονται από τούτο το σούπερ «γυμνασμένο» σύνολο, το Mark Masters Ensemble, που έχει για μιαν ακόμη φορά τον Billy Harper μπροστά.
Εν αντιθέσει με το προηγούμενο άλμπουμ, το υλικό του Rivers, που παρουσιάζεται εδώ, αφορά το ρεπερτόριό του από τα 60s – με το μεγαλύτερο μέρος του να σχετίζεται με το LP “Fuchsia Swing Song” [Blue Note, 1965], το οποίο διασκευάζεται ολάκερο (δηλαδή και τα έξι πρωτότυπα tracks του “Fuchsia swing song”, “Downstairs blues upstairs”, “Cyclic episode”, “Luminous monolith”, “Beatrice” και “Ellipsis”!). Από ’κει και πέρα υπάρχει το “Helix” (rec.1967, που προέρχεται από το 2LP “Involution” της Blue Note από το 1975), το “Point of many returns” (από το “Contours” του 1967, επίσης της Blue Note) και ακόμη το “Paean” (rec.1967, ξανά από το “Involution”), με τα υπόλοιπα δύο tracks, τα “Parts of speech” και “Calls of the wild”, να αποτελούν σύντομους στο χρόνο ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς της ορχήστρας.
Οπωσδήποτε η προσφυγή στο early Blue Note-ικό υλικό του Rivers προσδίδει στο “Sam Rivers 100” έναν συγκεκριμένο ήχο, ο οποίος δεν μπορεί παρά να μαγεύει τον ακροατή... μέσα από τις καταπληκτικές ενορχηστρώσεις του Mark Masters, το πάντα «θρασύ» παίξιμο στο τενόρο του Harper και βεβαίως τους τοίχους των πνευστών, μέσα από τους οποίους απελευθερώνονται σταδιακά, και επιστημονικά, όλοι οι υπόλοιποι σολίστες.
Πολύ δυνατό άλμπουμ, που ευτυχώς αργεί να τελειώσει.
Επαφή: www.markmastersmusic.com, www.caprirecords.com
Πολύ σπουδαίος τενόρο σαξοφωνίστας, που γενικώς εντάσσεται στο spiritual στρατόπεδο και στους μετα-Coltrane-ικούς, ο Billy Harper δεν ζει απλώς, στα 82 πλέον χρόνια του, μα βασιλεύει κιόλας, αν κρίνουμε απ’ αυτό που ακούμε στην παρούσα ηχογράφηση – δηλαδή στη συνεργασία του με το Mark Masters Ensemble. Ηχογραφημένο τον Ιούλιο του 2024, το “Dance, Eternal Spirits, Dance!” είναι ένα έξοχο άλμπουμ, το οποίο φέρει εις πέρας (πέραν του Harper) αυτή η θαυμάσια 16μελής ορχήστρα, την οποία διευθύνει, κατά βάση, ο Mark Masters (που υπογράφει, φυσικά, και τις ενορχηστρώσεις).
Οκτώ συνθέσεις του Harper, λοιπόν, επιλεγμένες από διάφορες φάσεις της διαδρομής του απλώνονται εδώ, για να αποδοθούν με ξεχωριστή μαεστρία από ένα άψογα «κουρδισμένο» σύνολο, που είναι έτοιμο, κάθε φορά, να δώσει το κάτι παραπάνω. Οι παρουσίες, εξάλλου, τόσων και τόσων σολιστών (οι Tim Hagans τρομπέτα, Adam Schroeder βαρύτονο και Francisco Torres τρομπόνι ανάμεσά τους) αυτό προεξοφλεί. Βεβαίως η παρουσία του ίδιου του Harper μετατοπίζει αμέσως το ενδιαφέρον του ακροατή, ο οποίος (ακροατής) έχει εδώ την ευκαιρία να απολαύσει τούτο τον μεγάλο παίκτη σε συνεχή σόλι, ποικίλων ταχυτήτων και αισθητικών αφετηριών, προσαρμοσμένα πάντα στον ήχο και το πλαίσιο κίνησης του Mark Masters Ensemble, που για μιαν ακόμη φορά αποδεικνύει την αξία του στο χώρο των μεγαλύτερων σχηματισμών.
Καταπληκτικά τα “The one who makes the rain stop”, “Croquet ballet”, “Dance, eternal spirits, dance!”, όπως και κάθε τι, που ακούγεται σ’ αυτό το καταιγιστικό CD.
Το δεύτερο άλμπουμ του Mark Masters Ensemble, που κυκλοφορεί τώρα, πάντα για την γνωστή μας Capri Records, έχει και πάλι τον τενορίστα Billy Harper στη σύνθεσή του, και αποτελεί έναν νέο φόρο τιμής... αυτή τη φορά στον τρανό σαξοφωνίστα (τενόρο και σοπράνο), μα και φλαουτίστα κ.λπ. Sam Rivers (1923-2011). Να θυμίσουμε, απλώς, πως ο Rivers είχε εμφανισθεί, στην Αθήνα, στο πρώτο Praxis Jazz του Γιαννουλόπουλου, το 1980, ενώ πριν από δυο χρόνια είχαμε γράψει για την επανέκδοση ενός σπουδαίο άλμπουμ του από τα 70s, του “Quest” (στην ιταλική RED Records).
Εννέα, βασικά, συνθέσεις από το ρεπερτόριο του Rivers καταγράφονται εδώ, ηχογραφημένες τον Οκτώβριο του ’23 (όλες μέσα σε μια μέρα) και οι οποίες αποδίδονται από τούτο το σούπερ «γυμνασμένο» σύνολο, το Mark Masters Ensemble, που έχει για μιαν ακόμη φορά τον Billy Harper μπροστά.
Εν αντιθέσει με το προηγούμενο άλμπουμ, το υλικό του Rivers, που παρουσιάζεται εδώ, αφορά το ρεπερτόριό του από τα 60s – με το μεγαλύτερο μέρος του να σχετίζεται με το LP “Fuchsia Swing Song” [Blue Note, 1965], το οποίο διασκευάζεται ολάκερο (δηλαδή και τα έξι πρωτότυπα tracks του “Fuchsia swing song”, “Downstairs blues upstairs”, “Cyclic episode”, “Luminous monolith”, “Beatrice” και “Ellipsis”!). Από ’κει και πέρα υπάρχει το “Helix” (rec.1967, που προέρχεται από το 2LP “Involution” της Blue Note από το 1975), το “Point of many returns” (από το “Contours” του 1967, επίσης της Blue Note) και ακόμη το “Paean” (rec.1967, ξανά από το “Involution”), με τα υπόλοιπα δύο tracks, τα “Parts of speech” και “Calls of the wild”, να αποτελούν σύντομους στο χρόνο ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς της ορχήστρας.
Οπωσδήποτε η προσφυγή στο early Blue Note-ικό υλικό του Rivers προσδίδει στο “Sam Rivers 100” έναν συγκεκριμένο ήχο, ο οποίος δεν μπορεί παρά να μαγεύει τον ακροατή... μέσα από τις καταπληκτικές ενορχηστρώσεις του Mark Masters, το πάντα «θρασύ» παίξιμο στο τενόρο του Harper και βεβαίως τους τοίχους των πνευστών, μέσα από τους οποίους απελευθερώνονται σταδιακά, και επιστημονικά, όλοι οι υπόλοιποι σολίστες.
Πολύ δυνατό άλμπουμ, που ευτυχώς αργεί να τελειώσει.
Επαφή: www.markmastersmusic.com, www.caprirecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου