Δεύτερο άλμπουμ για τους Seahorse από την Θεσσαλονίκη, μετά από το
“Heaven is Underground”
του 2019. Η μπάντα, με τους πολύ πρώτους μουσικούς –Nomik
φωνή, ακουστική κιθάρα (από Universal Trilogy, Sleepin Pillow...), Alex Apostolakis
ντραμς (από Noise Promotion Company, The Blues
Wire, Λαϊκεδέλικα…),
Ασκληπιό Ζαμπέτα κιθάρες (από Silent Moves, International Comedy, The Mushrooms, Τρύπες, Γκέτο...), Bill Vassileaux μπάσο (από Super Stereo, Johnny Carbonaras...)– κάνει και
πάλι αισθητή την
παρουσία της μέσα από το “Not an A.I. Creature” (2025), ένα βινύλιο δέκα τραγουδιών, που κυκλοφορεί, τώρα, σε 200 αριθμημένα αντίτυπα από την
Labyrinth of Thoughts.
Τα είχαμε πει και παλαιότερα για τους Seahorse... ένα σχήμα με πρόδηλη και έκδηλη προσωπικότητα, που έχει τον τρόπο να μεταπλάθει κλασικές όψεις του ροκ, εμφανίζοντάς τες για καινούριες. Τούτο συμβαίνει, βασικά, λόγω του υλικού τους, που είναι πολύ καλό (και πρωτότυπο φυσικά), έτοιμο να ανταποκριθεί στα υψηλότερα των στάνταρντ.
Οι Seahorse γράφουν ωραία τραγούδια, δεν υποκρίνονται ότι το κάνουν, και βεβαίως τα αποδίδουν με τον δικό τους τρόπο, που περικλείει την πείρα δεκαετιών. Εντάξει και νέοι μουσικοί, με ψυχή, μπορούν να φθάσουν σε τέτοια ύψη ή και να τα ξεπεράσουν, αλλά και οι «καραβάνες» δεν έχουν ξεχάσει να ροκάρουν, και κυρίως να γράφουν πύρινες τραγουδάρες –όπως είναι τα “Justify the dead” και “Half dead” από την A Side και “Silver plane” και “New rage” από την δεύτερη–, δίχως τούτο να σημαίνει πως και τα πιο αργά κομμάτια του “Not an A.I. Creature”, όπως το “How many nights” ή το “Sleeping beauty”, στερούνται ενδιαφέροντος.
Με στίχο αρκούντως συναισθηματικό, που περικλείει τις σκέψεις και τα διδάγματα μιας ολόκληρης ζωής, με οργανοπαίκτες που κάνουν αυτό που ξέρουν, με τον καλύτερο τρόπο, δίχως να χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα, και μ’ έναν τραγουδιστή μπροστά εκφραστικότατο και πειστικότατο οι Seahorse προτείνουν έναν δεύτερο εξίσου φλογερό δίσκο με τον πρώτο τους, και γι’ αυτό μόνο τα «μπράβο» πρέπει να πέφτουν βροχή... κι ας περισσεύουν στο τέλος.
Επαφή: https://labyrinthofthoughts.gr/en/shop/seahorse-not-an-a-i-creature/?srsltid=AfmBOooaKqKIeBfNAhduHaL9inPEICuLJZ_4Gjcylf8wvBIDyNVZnoti#pll_switcher
Τα είχαμε πει και παλαιότερα για τους Seahorse... ένα σχήμα με πρόδηλη και έκδηλη προσωπικότητα, που έχει τον τρόπο να μεταπλάθει κλασικές όψεις του ροκ, εμφανίζοντάς τες για καινούριες. Τούτο συμβαίνει, βασικά, λόγω του υλικού τους, που είναι πολύ καλό (και πρωτότυπο φυσικά), έτοιμο να ανταποκριθεί στα υψηλότερα των στάνταρντ.
Οι Seahorse γράφουν ωραία τραγούδια, δεν υποκρίνονται ότι το κάνουν, και βεβαίως τα αποδίδουν με τον δικό τους τρόπο, που περικλείει την πείρα δεκαετιών. Εντάξει και νέοι μουσικοί, με ψυχή, μπορούν να φθάσουν σε τέτοια ύψη ή και να τα ξεπεράσουν, αλλά και οι «καραβάνες» δεν έχουν ξεχάσει να ροκάρουν, και κυρίως να γράφουν πύρινες τραγουδάρες –όπως είναι τα “Justify the dead” και “Half dead” από την A Side και “Silver plane” και “New rage” από την δεύτερη–, δίχως τούτο να σημαίνει πως και τα πιο αργά κομμάτια του “Not an A.I. Creature”, όπως το “How many nights” ή το “Sleeping beauty”, στερούνται ενδιαφέροντος.
Με στίχο αρκούντως συναισθηματικό, που περικλείει τις σκέψεις και τα διδάγματα μιας ολόκληρης ζωής, με οργανοπαίκτες που κάνουν αυτό που ξέρουν, με τον καλύτερο τρόπο, δίχως να χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα, και μ’ έναν τραγουδιστή μπροστά εκφραστικότατο και πειστικότατο οι Seahorse προτείνουν έναν δεύτερο εξίσου φλογερό δίσκο με τον πρώτο τους, και γι’ αυτό μόνο τα «μπράβο» πρέπει να πέφτουν βροχή... κι ας περισσεύουν στο τέλος.
Επαφή: https://labyrinthofthoughts.gr/en/shop/seahorse-not-an-a-i-creature/?srsltid=AfmBOooaKqKIeBfNAhduHaL9inPEICuLJZ_4Gjcylf8wvBIDyNVZnoti#pll_switcher
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου