GROUP 1850 lonely bells ringing into my ear...

Αγόρασα, σε βινύλιο, την Παρασκευή, το “Paradise Now” των Group 1850. Το είχα σε CD τουλάχιστον από 15ετίας, αλλά ήταν «μπουκωμένο». Το LP το άκουσα «καλύτερο», επί τόπου, στο μαγαζί, και δεν ήταν η εντύπωσή μου. Γι' αυτό και το πήρα, τελικώς. Μπόρεσα, έτσι, κι έκανα ένα update σε όσες ηχογραφήσεις τους διέθετα, ξεκινώντας από μία κασέτα του Νίκου Κοντογούρη, που μοίραζε μαζί με τον «Ψυχαγωγό» εκεί περί τα μέσα των eighties (η κασέτα περιείχε εκτός από Group ή Groep 1850 – καθότι οι φίλοι μας ήταν Ολλανδοί – Driving Stupid, Ace Kefford Stand, ένα πρώιμο του Jean-Luc Ponty…), για να συνεχίσω με το ανεπανάληπτο “Agemo’s Trip to Mother Earth” [Philips, 1968], στην έξοχη τρισδιάστατη επανέκδοση της Pseudonym από το 1999. Μετά, πήγα και παραπέρα, αλλά στα “Steel sings” και "Little fly" κόλλησα…
I hear steel sing
A world full of yin

Lonely bells ringing into my ear
Lonely steel cries loud and clear

Clouds obscure the sky
Nobody can look high
This life is bound to die…
I hear steel sing
A world full of yin


I'm damned I know, but I don't mind
'cause I'm searching for the real love...

You can wish her dead
But I loose my head
She's the one I need so dark and sad

She's a little fly
And she never cries
She's the one who makes love hot real and fine

She is buzzing in my ears
She's eating all my tears
Her love creates new ways without fear...