ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΟΥΠΗΣ καρέκλες…

Πριν 20 χρόνια (ήταν 1992-93) έκανα κάτι εκπομπούλες σ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό της Πάτρας, τον Φάρο FM. Ο Φάρος είχε ξεκινήσει με μεγάλες προοπτικές το 1989 (αν θυμάμαι καλώς) όταν ήταν διευθυντής προγράμματος, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, ο Θάνος Μικρούτσικος, αλλά όταν πήγα εγώ, παρότι είχαν περάσει μόλις 2-3 χρόνια, είχε ξεπέσει (είχε πλέον και άλλον διευθυντή). Ξεδοντιασμένες δισκοθήκες (είχε πάει η κλεψιά σύννεφο) και… μισθοί ΔΝΤ. Παίρναμε, πάντως, κάτι χαρτζιλίκια 2-3 φορές το χρόνο, αλλά είχαμε και τυχερά…

Θυμάμαι πως ένα βράδυ είχε περάσει ένας τύπος από το σταθμό, που έμοιαζε κάπως με τον Thomas Anders των Modern Talking (ναι… μίλαγε ελληνικά, αλλά κάπως περίεργα – πρέπει να ήταν Έλληνας του εξωτερικού δηλαδή) αφήνοντάς μας μερικά 45άρια ενός τραγουδιστή, που έκανε τότε καριέρα στη Γερμανία. Georgios Krupis τ’ όνομά του. Το δε 45άρι περιείχε τα τραγούδια “Sagapo” (ελληνικοί στίχοι: Georgios Krupis - μουσική: Benedetto Arico) και “Liebe mich” (γερμανικοί στίχοι: Dieter Langhals - μουσική: Benedetto Arico), χτυπημένο σε κάποια εταιρεία Nobile [PU 1002], άνευ χρονιάς στο cover και το label. Δεν θυμάμαι τώρα τι είχαμε πει με τον τύπο, που επιχειρούσε να προωθήσει τις ηχογραφήσεις τού Κρούπη στην Πάτρα, εκείνο όμως που έμεινε στη μνήμη μου είναι πως άκουσα (στα κρυφά) το γερμανόφωνο κομμάτι στο στούντιο, στο ραδιοθάλαμο να πούμε (είχε την ίδια μουσική με το ελληνόφωνο) και πως το μετέδωσα στο πρόγραμμά μου, λίγη ώρα αργότερα (στα φανερά), επειδή το γούσταρα. Τώρα, πώς το συνέδεσα δεν μπορώ να θυμηθώ. Με κάτι Ρακιτζήδες, με κάτι Κυριαζήδες, με κάτι τέτοια υποθέτω… Σπάσανε τα τηλέφωνα… Κέρδισα νέους ακροατές (και ακροάτριες), μα ακόμη και όσους παλιούς είχαν αυτομολήσει… Κι ενώ, γενικώς, όλα πήγαιναν πρίμα, με τις διαφημίσεις να πέφτουν βροχή στην ώρα μου (είχα αλλάξει και τροπάρι), λίγες μέρες αργότερα με απέλυσαν! Κάποιος παραγωγός (που μ’ έβλεπε και κονόμαγα, ενώ εκείνος έμενε απλήρωτος), είχε βάλει λόγια στο διευθυντή... 

Χθες, ψάχνοντας σ’ ένα κουτί  με 45άρια, έπεσα πάνω στον Γιώργο Κρούπη και θυμήθηκα τα καθέκαστα. Έψαξα λοιπόν στο δίκτυο… και βεβαίως στο YouTube βρήκα άπειρα τραγούδια του. Να πω πως εντυπωσιάστηκα; Να το πω. Δεν περίμενα δηλαδή να συναντήσω έναν επιτυχημένο τραγουδιστή, ο οποίος εξακολουθεί να βγάζει CD έως τις μέρες μας. Δεν θα κρίνω, τώρα… Ο Κρούπης, που, πιθανώς, να διαμένει ακόμη στη Γερμανία (αν συμπεραίνω σωστά από μερικά γερμανικά live video που είδα), διασκεδάζει Έλληνες και Τεύτονες με το προσωπικό του rock- italo, πότε με ελληνικό στίχο και πότε με γερμανικό, τραγουδώντας ακόμη και την αγωνιστική «Ελλάς» του Παπακωνσταντίνου. Εντάξει, εμένα δεν με πολυνοιάζουν, τώρα, τα καινούρια κομμάτια, αλλά εκείνο το παλαιό “Liebe mich”, που το πρωτάκουσα πριν 20 χρόνια και που εξακολουθώ να το ακούω με όρεξη, και ουχί με κατανόηση. Να προσθέσω μόνον πως η σύνθεση είναι του Ιταλού Bino ή Benedetto Arico (1953-2010) ενός τραγουδιστή που έκανε ένα μεγάλο hit το 1978, το “Mama Leone” (το τραγούδησε και ο Θέμης Αδαμαντίδης στη γλώσσα μας ως «Αγάπησέ με», σε στίχους Δημήτρη Ιατρόπουλου) και που στα τέλη του ’80 είχε μπλέξει με τις παραγωγές. Δική του παραγωγή ήταν και το “Sagapo/ Liebe mich”, ηχογραφημένο και μιξαρισμένο στο Pick Up-Tonstudio του Αμβούργου.

Δυστυχώς, δεν βρήκα στο YouTube τη γερμανόφωνη εκδοχή –που γουστάρω πολύ, γιατί θυμίζει ακόμη περισσότερο Michael Cretu, Sandra και Modern Talking– αλλά το “Sagapo”…