δύο 45άρια των SUGAR FACTORY

Αντιγράφω από ένα δελτίο Τύπου: «Οι Sugar Factory δημιουργήθηκαν το 2009 από τον Stelreverb (κιθάρες, samples) και την Sophie K. (ακορντεόν, μπάσο). Τo 2013 o Stavros P. αντικατέστησε την Sophie K. Εμπνευσμένοι από την αυτοσχεδιαστική σύγχρονη μουσική και τις μελωδικές γραμμές Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών αναμιγνύουν ‘γλυκές’ μελωδίες κλείνοντας το μάτι στους βιομηχανοποιημένους ήχους». Με δύο 7ιντσα κι ένα ψηφιακό EP έως τώρα, οι Sugar Factory έχουν δώσει στίγμα των προθέσεών τους και καλόν είναι να το ακούσουμε. «Γυρνάω» στο πικάπ τις… φυσικές μορφές, ξεκινώντας από το τελευταίο τους δισκάκι, το “Chamber music/ θβ” [Sudden Pause Records, 2014]…

Στο “Chamber music” Sugar Factory είναι οι Stelreverb κιθάρες, λούπες, Stavros P. μπάσο και Nikodemos T. percussive noises. Το (instro) κομμάτι είναι πολύ ωραίο. Σαφής και πιασάρικη (με τη σωστή έννοια) μελωδική γραμμή που υποστηρίζεται άψογα από την κιθάρα, με το μπάσο να κρατάει σφιχτά τον ρυθμό και τα κρουστά εφφέ να προσθέτουν σε «ατμόσφαιρες». Θα πω κάτι που θα ξαφνιάσει (για όσους το ξέρουν). Το “Chamber music”, όντας πλημμυρισμένο στην nostalgia, μου έφερε στο νου δύο υπέροχα κομμάτια από το “Accept” (1970) των Chicken Shack, το “Sad clown” και το “Andalucian blues”. Μπορεί –και αυτό είναι το πιο πιθανόν– οι Sugar Factory να τα αγνοούν, έχει όμως (το δικό τους κομμάτι) την ίδια… αναπτυξιακή λογική και το ίδιο συναισθηματικό βάρος. Το flip-side αποκαλείται «θβ» (δεν ξέρω τι σημαίνει, πάντως σίγουρα όχι… ΘΒ – αν και ποτέ δεν ξέρεις…) και σ’ αυτό ακούγονται οι Stelreverb κιθάρες, Κυριακή Βορόνα βιολί, Μελίνα Πουλχαρίδου τσέλο και Nikodemos T. percussive noises. Κι εδώ η (μινόρε) μελωδία είναι «χτυπητή» και «κολλητική» από την πρώτη στιγμή. Βαρύ track. Θα μπορούσα να το τοποθετήσω εντός ενός 4AD κλίματος, μα άμα βγάλεις την… αναμενόμενη 4AD «νταρκίλα» (που δεν υπάρχει) απορώ τι είναι εκείνο που θα μείνει. Θέλω να πω για να μην σας μπερδεύω, και να μην μπερδεύομαι κι εγώ, πως οι μελωδίες των Sugar Factory ακόμη και όταν είναι θλιμμένες είναι φωτεινές, δεν έχουν σχέση με… καταδικαστικές και doomy καταστάσεις. Με στίχους, φερ’ ειπείν, θα ταρακουνούσαν και τους Tindersticks…

Απεναντίας, στο παλαιότερο “440/ Explosions” [Sudden Pause Records, 2011] παρατηρώ τους Sugar Factory (Stelreverb κιθάρες, Sophie K. μπάσο, ακορντεόν) να στήνουν ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό. Μάλλον εσωστρεφείς, με minimal, στην ενοργάνωση και στην διαχείριση των ήχων, αντίληψη, πιο «σκοτεινοί» (παρά το ακορντεόν, που έχει πιο «μπροστά» ρόλο στο “Explosions”) και με μελωδικές γραμμές που επιβάλλονται μέσω της επαναληπτικότητας και όχι της πλαστικότητάς τους, οι φίλοι από το Κιλκίς(;) φαίνεται πως, στα χρόνια που μεσολάβησαν, άλλαξαν στρατόπεδο… Σε… καλύτερο τους βγήκε…

Επαφή: www.sugarfactory.bandcamp.com