η COLOURS JAZZ ORCHESTRA παίζει τη μουσική της AYN INSERTO

Πώς λειτουργεί η… τζαζ παγκοσμιοποίηση; Δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας, αλλά ας δώσω αυτό το tip, που σχετίζεται με την περίπτωσή μας. Μία μουσικός από την Σιγκαπούρη, η Ayn Inserto, μετακομίζει κάποια στιγμή με την οικογένειά της στην Καλιφόρνια, γνωρίζεται καλλιτεχνικώς στη Νέα Υόρκη με τον ιταλό τρομπονίστα Massimo Morganti της Colours Jazz Orchestra και από ’κει μεταβαίνει στο Fano της Αδριατικής προκειμένου να ηχογραφήσει το επόμενο CD της, το οποίο θα παραλάβει για εκτύπωση μια γερμανική εταιρεία! Αυτό το πήγαινε-έλα έχει τελικώς τη σημασία του, αν κρίνω από το άλμπουμ “Home Away from Home” της NeuKlang (που περικλείει ακόμη και στον τίτλο του τον… μετακινούμενο πολίτη), μια συνύπαρξη της ιταλικής Colours Jazz Orchestra σε ρόλο εκτελεστή και της Ayn Inserto σε ρόλο συνθέτη και μαέστρου. Πρόκειται, απλώς, για το τρίτο άλμπουμ τής Inserto και για ’κείνο, που θα καταστήσει ακόμη πιο τρανή την περίπτωσή της.

Κατ’ αρχάς να πούμε πως η Colours Jazz Orchestra (CJO) είναι μια ορχήστρα με περγαμηνές ήδη, αφού στη δεκατριάχρονη ιστορία της δεσπόζουν συνεργασίες με τους Bob Brookmeyer, Ryan Truesdell, Maria Schneider, Kenny Wheeler κ.ά. – βαριά χαρτιά δηλαδή. Έτσι, η συνύπαρξή της με μια νέα και ανερχόμενη συνθέτιδα δεν μπορεί παρά να εντάσσεται στο δημιουργικό προφίλ της, στο ενδιαφέρον της δηλαδή να καταδείξει τον σύγχρονο «μπιγκμπαντικό» ήχο (η CJO είναι 18μελής), ερμηνεύοντας καινούριο υλικό (στην πλειονότητά του, γιατί μεταξύ των οκτώ tracks του CD υπάρχει το “Recorda me” του Joe Henderson και το “Subo” του τρομπετίστα Daniel Rosenthal).

Το πρώτο κομμάτι έχει τίτλο “You’re leaving? But I just got here”. Το ρυθμικό τμήμα και βασικά τα ντραμς του Massimo Manzi με τους συνεχείς ρούλους τους πρωταγωνιστούν, δίνοντας την ευκαιρία στα σολιστικά όργανα (σαξόφωνα και τρομπέτες βασικά) να ξεκινήσουν και να ολοκληρώσουν τις συνομιλίες τους, μέσα σ’ ένα κλίμα συγκρατημένου swinging. Η μελωδία τού “Recorda me” είναι ωραία και όπως και να την ακούσεις ενορχηστρωμένη δεν παύει να σε «ταξιδεύει». Το 8λεπτο “Hang around” φανκάρει – όχι αγρίως, αλλά φανκάρει. Χορευτικότατο κομμάτι, που θα μπορούσε να διαπρέψει και ως στάνταρντ σαξο-κουαρτέτου. Το “La danza infinita” είναι μπαλάντα. Αργό track, που δίνει την ευκαιρία στην Inserto να δείξει τις ικανότητές της στα «επίπεδα» ενορχήστρωσης, δημιουργώντας σε background και foreground «μαγικές» καταστάσεις. Απεναντίας το “Down a rabbit hole” είναι μία θερμή σουινγκάτη σύνθεση, με τα πνευστά τμήματα να διαπρέπουν συμπλεκόμενα. “Wintry mix” αποκαλείται το προτελευταίο track. Ήσυχη σύνθεση, με το πιάνο τού Emilio Marinelli να ρομαντζάρει ιταλοπρεπώς. Το έσχατο “Subo” θα κλείσει φυσικά σαν… ανκόρ. Ένα latin track φαίνεται πως αποτελεί για την Inserto και την Colours Jazz Orchestra ιδανική επιλογή. Και έτσι είναι!

Επαφή: www.ayninserto.com