ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 125

26/10/2018

Κάτι σαν κι αυτά άκουγαν στην Ελλάδα τέτοιαν εποχή πάνω-κάτω, πριν από 50 χρόνια. Καθόλου άσχημα... (Για ελληνικές εκτυπώσεις λέμε). 

24/10/2018

'Ηταν αριστούχος. Σίγουρα τον μπλέξανε...

23/10/2018

Οι τιποτένιοι, οι γελοίοι, οι εγκληματίες με τα κολάρα, οι τραμπούκοι των αγορών, που δεν έχουν ουδεμία δημοκρατική νομιμοποίηση, δεν εκλέχτηκαν από κανέναν και δεν εκπροσωπούν κανέναν εκτός από τ' αφεντικά τους, τους τοκογλύφους, εναντίον μιας νόμιμης κυβέρνησης, εκλεγμένης από τον ιταλικό λαό με σπάνια πλειοψηφία στη βουλή και στην κοινωνία.

Ιταλοί γράφτε τους στ’ @@ σας – άμα το θέλετε αληθινά και άμα μπορείτε. Γιατί μόνον εσείς, αυτή τη στιγμή, μπορείτε. Μην περιμένετε πως θα το πράξουν ποτέ οι λιγδιασμένες κυβερνώσες ψευτοαριστερές…

23/10/2018

Άκουγα ένα ποπ ελληνικό (αγγλόφωνο) συγκρότημα το απόγευμα και σε κάποιο τραγούδι του, στα κουπλέ, μου θύμισε… Kevin Ayers. Για κοίτα… είπα, αλλά μπορεί να ήταν και τυχαίο. Πόσα θα είχαν να μάθουν όλοι, αν έδιναν λίγο παραπάνω προσοχή σ’ αυτόν τον πολύ σπουδαίο τραγουδοποιό!
Από το τελευταίο άλμπουμ του, το 2007, πριν αναχωρήσει οριστικώς και αμετακλήτως, είναι αυτό που παίζει παρακάτω, και είναι αριστούργημα.
Τα στάνταρντ είναι πολύ υψηλά και μόνο με τέτοια στάνταρντ το τραγούδι μπορεί να πάει πιο μπροστά, αλλιώς... μη μας βασανίζετε.

23/10/2018

Εσείς οι νέοι, που γράφετε παπαριές για το Χατζιδάκι (τις περισσότερες βέβαια παπαριές τις γράφουν οι συνομήλικοί μου) διαβάστε τι έχει πει για εσάς και… όταν ποτέ τον δείτε σφίξτε του το χέρι… 

«Eγώ βασικά πιστεύω ότι οι νέοι κατά κανόνα –ας μου επιτραπεί η λέξη– είναι ηλίθιοι. Κι αυτό γιατί ανήκουν σε μια ηλικία, που δεν επιλέγουν αλλά επιλέγονται. Και φυσικά το μεγαλύτερο μέρος των νέων και σήμερα είναι επιπόλαια πληροφορημένο, σχεδόν απαίδευτο και ζει τις δυνατότητες που του προσφέρει η ευμάρεια των καιρών με την πιο ανεύθυνη αντιμετώπιση.(...)
Ο προβληματισμός ενός νέου μου είναι αδιάφορος, γιατί είναι προβληματισμός υποανάπτυκτου ανθρώπου. Είναι προβληματισμός που αφορά ανθρώπους με μειωμένη ευαισθησία εν γένει. Εκτός βέβαια απ’ τις εξαιρέσεις που υπάρχουν σε κάθε γενιά άλλωστε».
[ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ, περιοδικό ΗΧΟΣ & HI FI, Νοέμβριος 1979]

Νέε μου, κάνε μου τη χάρη, μη θεωρείς τον εαυτό σου «εξαίρεση», δεν βοηθάει την κατάστασή σου...

21/10/2018

Υπάρχουν μερικά ελληνικά άλμπουμ, που ήταν, είναι και θα παραμένουν cult. Αληθινά cult τώρα, όχι τρίχες. (Το λέω γιατί οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι σημαίνει cult, θεωρώντας π.χ. cult τον Φλωρινιώτη). Ένα απ’ αυτά είναι και η «Ωδή Λυτρωμού» του Φώτη Κοκκότη, που είχε βγει στη Venus το 1975, με κωδικό V 1012. (Γράφω τον κωδικό, επειδή ο V 1013 ήταν Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης).
Το άλμπουμ αυτό το είχα αγοράσει από το δισκάδικο του Άρη στην Κυψέλη, στα τέλη των nineties, επειδή είχε ωραίο εξώφυλλο, στίχους ηθικοπλαστικούς τυπωμένους στο backcover και εντεχνο/φολκ-ροκ ενορχηστρώσεις από τον Νίκο Ιγνατιάδη. Όταν τέτοια άλμπουμ τα βρίσκεις φτηνά… τα παίρνεις. Και ό,τι βγει…  

To άλμπουμ τού Κοκκότη θα μπορούσε να έχει κάτι από την καλτίλα του Κουκουτάρα, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον ορισμένων που τη ψάχνουν με τέτοιες εγγραφές. Μάθετέ τον, τώρα… 

22/10/2018

Τα μελλοντικά γκαρσόνια και ντελιβεράδες με πτυχία δικαίως παραπονιούνται στο Γαβρόγλου. Οι πτυχιούχοι της προηγούμενης δεκαετίας έφταναν μέχρι ταξιτζήδες…