Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

movements 3

Δυστυχώς το CD που βρήκα στα μεταχειρισμένα δεν παρείχε καμία έντυπη πληροφορία (ούτε καν το track list!) με αποτέλεσμα να αποταθώ στο δίκτυο, προκειμένου να πληροφορηθώ τα στοιχειώδη.
Κάποιος Tobias Kirmayer λοιπόν φρόντισε τα της “Movements 3” συλλογής [Tramp Records, 2010], η οποία, ως ακούω, επιλαμβάνεται του funky groovy τζαζοσκηνικού, με ιδιαίτερη στόχευση στη δεκαετία του ’70 (αν και δεν είμαι σίγουρος αν άπασες οι επιλογές προέρχονται από τα 70s). Τα ονόματα που ανθολογούνται (Iris Bell Trio, Fats Gaines Orchestra, Janet’s We, The Echomen, The Port Angels, Orchestra Luis Enriquez, Ernesto Cardenal, Roy Burns with Dick Grove Big Band, Tiny Grimes, Joe Viera Sextett, Solar Pelxus) μπορεί λοιπόν να μην είναι από τα πλέον γνωστά (αν και κάποια δεν είναι παντελώς άγνωστα), όμως οι μουσικές είναι απολύτως οικείες, κινούμενες κοντά σ’ αυτό το σύστημα των funky breaks, που έχει διαμορφώσει ένα νέο στρατό συλλεκτών, οδηγώντας τα σχετικά originals (LP και singles) στα ύψη.
Φυσικά, κι εδώ, υπάρχουν κομμάτια που ξεχωρίζουν, όπως π.χ. η μπαλάντα “Song for my father” με τα έξοχα φωνητικά του Axel Prasuhn (θυμίζει Bill Withers), από ένα δίσκο του Joe Viera Sextett – βγήκε στη γερμανική Calig, κάπου προς τα late 70s –, το “The serpents speaks” από τους Αμερικανούς Solar Plexus (γιατί υπάρχουν και Σουηδοί Solar Plexus – ενδεχομένως και άλλοι), που κινείται σ’ ένα ύφος electric jazz, αν και όχι space, το “Backlash” της Fats Gaines Orchestra που έχει μία καθαρή (όσο και συναρπαστική) χορευτική γραμμή (μου θυμίζουν Βρετανούς, αλλά πρέπει να είναι Αμερικανοί), το “Helly, Quincey” της Orchestra Luis Enriquez (ανάθεμα κι αν καταλαβαίνεις από πού κρατάει η σκούφια της)… Εν πάση περιπτώσει… Άλλη μία ενδιαφέρουσα συλλογή, η οποία επιτείνει το ανασκαφικό ενδιαφέρον.

9 σχόλια:

  1. Ό,τι καλύτερο Electric Looser και για σένα.

    Thanks a lot για τα links.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι κομματάρα είναι αυτή ρε παιδιά! Ξέχασα αυτό που ήθελα να κάνω. Είχα και κάτι νεύρα... φύγαν όλα.
    Καλό φθινόπωρο κι'από μένα.
    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Αλέξανδρε. Η μουσική θεραπεύει πριν των… μουσικοθεραπευτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ρε παιδια η μελωδια του τραγουδιου ειναι πασιγνωστη-νομιζω bacharach-ειναι διασκευη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στο CD που έχω δεν υπάρχουν credits, αλλά η μελωδία είναι του Horace Silver. Δεν είμαι σίγουρος ποιος έχει βάλει στίχους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φώντα τους στίχους πρέπει να έχει γράψει κάποια Ellen May Shashoyan.
    Απίστευτη η εκτέλεση με τον Leon Thomas http://www.youtube.com/watch?v=fSzvhc1vdYI, που σίγουρα έχει επηρεάσει τoν Joe Vierra.

    Βαγγέλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου Βαγγέλη. Καταπληκτική εκτέλεση. Άσσος ο Leon Thomas.

    Εκείνο όμως που διάβασα και μου έκανε εντύπωση είναι πως την εισαγωγή από το “Song for my father” την αντέγραψαν οι Steely Dan στο δικό τους “Rikki don’t lose that number” από το “Pretzel Logic”. Όντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ναι είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούσαν συχνά τζαζ θέματα στα τραγούδια τους.
    Το ίδιο συμβαίνει π.χ. και με την εισαγωγή του "Gaucho" από τον ομώνυμο δίσκο τους, που είναι πανομοιότυπη με αυτήν του "Long as you know you're living yours" από το "Belonging" του Keith Jarrett. Ο Jarrett μάλιστα τους έκανε μήνυση και αναφέρεται πλέον στους συνθέτες του κομματιού.

    Βαγγέλης

    Βαγγέλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή