το νέο άλμπουμ του LASZLO GARDONY

«Τον ούγγρο πιανίστα Laszlo Gardony, ή Gardonyi όπως γραφόταν παλαιότερα, τον θυμόμαστε από τη συνεργασία του με τον Γιώργο Τρανταλίδη στις Debrecen Jazz Days του ’82 και βεβαίως από το άλμπουμ που προέκυψε από ’κει, το “One, Two, Three, Four” [ελληνική EMI/ Columbia, 1982]. Από το 1983 στην ανατολική ακτή (αρχικώς ως σπουδαστής στο Berklee και εν συνεχεία ως καθηγητής), ο Gardony έχει ισχυρή παρουσία στο jazz circuit της περιοχής, παίζοντας live και ηχογραφώντας για διάφορα labels (κυρίως όμως για τη Sunnyside Communications)».

Αυτά σημείωνα την 28/12/2011 με αφορμή το τότε φοβερό άλμπουμ τού Laszlo Gardony “Signature Time” [Sunnyside Communications], στο οποίο έπαιρναν μέρος, πέραν του ιδίου, οι John Lockwood μπάσο, Yoron Israel ντραμς, vibraharp και Stan Strickland τενόρο σαξόφωνο, φωνή. Όλοι αυτοί, συν δύο ακόμη τενορίστες, ο Bill Pierce και ο Don Braden, συμμετέχουν και στην ηχογράφηση του παρόντος live “Life in a Real Time” [Sunnyside Communications, 2015], που ηχογραφήθηκε την 29/9/2014 στο Berklee Performance Center, στη Βοστώνη. Η μπάντα αποδίδει οκτώ κομμάτια, έξι συνθέσεις του Gardony, συν το “Lullaby of Birdland” του George Shearing, συν το παραδοσιακό “Motherless child”, δείχνοντας υψηλό-υψηλότατο χαρακτήρα. Το CD είναι… σκέτη απόλαυση, και πάμε να δούμε ορισμένες λεπτομέρειες.

Κατ’ αρχάς εκείνο που «βγάζει μάτι» στο παίξιμο του Gardony είναι το… rock drive του. Μπορείτε να το πείτε και… rhythm n’ blues, επί του πρακτέου όμως είναι μικρή η διαφορά. Ακούστε τον, ας πούμε, στο εισαγωγικό “Bourbon Street blues” πώς ενσωματώνει στο παίξιμό του όλη την blues ουσία της Crescent City, σ’ ένα track με απίθανα τενόρο σόλι και απόλυτη χορευτική ταυτότητα – με το ίδιο ακριβώς να συμβαίνει και στο έξοχο 12λεπτο “Gemstones”, εκεί που τα σόλι διαδέχονται το ένα το άλλο (κλείνοντας με το πύρινο αυτοσχεδιαστικό του Strickland).

Καθώς ο ούγγρος πιανίστας είναι μόνιμα εγκατεστημένος στην Αμερική από χρόνια, φαίνεται πως το blues έχει κατατροπώσει την romance εντός του. Θέλω να πω πως το euro πνεύμα δεν είναι τόσο σαφές στα άλμπουμ του, πόσω μάλλον στα αμερικάνικα live του, όταν καλείται να αντιπαρατεθεί (δηλαδή να… συγχρονιστεί) με μιαν 100ετή παράδοση. Έτσι, ενώ οι διασκευές που αποδίδονται εδώ είναι όσο πιστές, στην ουσία της παράδοσης, απαιτείται (το αγαπημένο του “Gemstones”, αλλά κυρίως το “Motherless child”), καθορίζοντας με τη θέση τους στο track list (ακριβώς στη μέση) τη «λογική» του δισκογραφημένου set, είναι τα originals εκείνα που κάνουν τη μεγάλη διαφορά. Ανάμεσά τους το “New song”, με το μπάσο κλαρίνο του Stan Strickland να κυριαρχεί σ’ ένα track με west-african φινίρισμα, το “The other one” (με τους τρεις τενορίστες εν παρατάξει σε διαδοχικά σόλι), καθώς και το έσχατο 12λεπτο “Out on top” (από το “Dig Deep”του 2008), ένα up-tempo κομμάτι ό,τι-πρέπει-για-live, με συνεχή, εκρηκτικά παιξίματα και από τα τέσσερα σολιστικά όργανα.

Γενικώς, ένα ακόμη απολαυστικό άλμπουμ από έναν τρανό ούγγρο jazzman.

Επαφή: www.lgjazz.com