ο εφιαλτικός τσαμπουκάς της «δήθεν αριστεράς» ή... πώς θα μας ταράξουνε στη νομιμότητα

«Για πρώτη φορά σ’ αυτόν τον τόπο οι εκλογές γίναν μετά μια δύσκολη συμφωνία και όχι πριν τη συμφωνία αυτή. Κι ο λαός αποφάσισε. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε, πήρε απόφαση, η λαϊκή ετυμηγορία είναι σεβαστή και η λαϊκή ετυμηγορία πρέπει να γίνει σεβαστή απ’ όλους είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν μ’ αυτή».

Αλέξης Τσίπρας 

Τι σημαίνει ακριβώς αυτή η παράγραφος από τη χθεσινή ομιλία του Πρωθυπουργού στη Βουλή; Πως… μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Πως… σκάσε και κολύμπα και άλλη φορά να προσέχεις. Πως… αν σ’ έπιασε η μουργέλα του Δεκαπενταύγουστου και δεν κατάλαβες περί τίνος θα ψηφίζαμε την 20η Σεπτέμβρη, εγώ δεν σου φταίω τίποτα. Πως… τέλος πάντων έτσι έχουν τα πράγματα και άμα γουστάρεις, και μην μας τα ζαλίζεις πλέον…

Ξανά-μανά μπροστά η αιώνια συζήτηση περί… νομίμου και ηθικού. Κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ τις πρόσφατες εκλογές; Τις κέρδισε. Σχημάτισε κυβέρνηση; Σχημάτισε. Είναι νόμιμη η κυβέρνησή του; Είναι. Τελειώσαμε λοιπόν με το «νόμιμο». Πάμε όμως και στο «ηθικό». Μπορεί να μιλάει η κυβέρνηση εξ ονόματος του λαού συνολικώς; ΟΧΙ. Μπορεί να μιλάει εξ ονόματος της πλειοψηφίας του λαού; ΟΧΙ. Μπορεί να μιλάει εξ ονόματος ενός ισχυρού τμήματος της κοινωνίας, που μπορεί να μην ξεπερνά το 50%+1, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι κάπου εκεί κοντά; ΟΧΙ. Μπορεί να μιλάει εξ ονόματος του 40% του ελληνικού λαού; OXI. Του 30% έστω; ΟΧΙ. Τι αντιπροσωπεύει εν τέλει η συγκεκριμένη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Τον έναν στους πέντε Έλληνες. Ένα ποσοστό λίγο πάνω από το 20% (δεν βάζω θαυμαστικό, επειδή πρόκειται για πρόδηλη αλήθεια). 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε τον Σεπτέμβρη 1.925.904 ψήφους (320.074 λιγότερους απ’ όσους είχε λάβει τον Γενάρη) επί 9.840.525 εγγεγραμμένων (όλοι μέσα). Αν κάνετε τη σχετική απλή μέθοδο των τριών, βγάζοντας το ποσοστό, θα διαπιστώσετε πως το… ισχυρό κυβερνητικό κόμμα ψηφίστηκε μόλις από το 19,57% των εγγεγραμμένων. Άρα, ούτε ο ένας στους πέντε Έλληνες, κατά βάση, δεν εκπροσωπείται από την αληθινή δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τώρα προσθέσουμε στο ποσοστό αυτό και το ανάλογο 2,07% των ΑΝΕΛ, τότε έχουμε μια κυβέρνηση που αντιπροσωπεύει μόλις και μετά βίας το 21,64% του εκλογικού σώματος. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, και να ξέρουμε τι λέμε.

Άρα, λοιπόν, 4 στους 5 Έλληνες (είτε πήγαν, είτε δεν πήγαν να ψηφίσουν) δεν έχουν τίποτα κοινό με την… λαοπρόβλητη κυβέρνησή μας.

Μήπως ενδιαφέρεστε και για τα συνολικά, επί των εγγεγραμμένων, αποτελέσματα των προσφάτων εκλογών; Επειδή έκανα τις σχετικές διαιρέσεις και τα έχω πρόχειρα… ορίστε: ΣΥΡΙΖΑ 19,57%, ΝΔ 15,51%, ΧΑ 3,86%, ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ 3,47%, ΚΚΕ 3,06%, ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ 2,26%, ΑΝΕΛ 2,07%, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ 1,89% και πάει λέγοντας…

Για να δούμε τώρα πόσοι απ’ αυτούς είναι οι… σφραγισμένοι μνημονιακοί. Αν προσθέσεις όλα τα παραπάνω ποσοστά (πλην Κουκουέδων, Λεβέντηδων και ψηφοφόρων των... Ταγματασφαλιτών) το ποσοστό που προκύπτει είναι 42.88%. Δεν λέω σώνει και καλά πως το υπόλοιπο 57,12% είναι αντιμνημονιακό, λέω όμως πως όχι περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες υποστηρίζουν «δαγκωτά» τα κλασικά και… λιγότερο κλασικά μνημονιακά κόμματα. Για να έχουμε κι από εδώ, δηλαδή, ένα επόμενο μέγεθος.

Ποιοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ένα ερώτημα που το έχουμε απαντήσει. Βασικά, βασικά λέω, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, με τις ευρύτερες οικογένειές τους – παιδιά, γονείς, παππούδες. (Το… 1.925.904 ταιριάζει μια χαρά). Αυτοί, τέλος πάντων, που ήξεραν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς δεν επρόκειτο να απολύσει ούτε έναν ΔΥ (και βεβαίως ούτε τους κλέφτες, ούτε τους άχρηστους), αλλά, απεναντίας, πως θα έκανε τα πάντα για να επαναπροσλάβει καθαρίστριες, σχολικούς φύλακες, καθηγητές μαθημάτων που καταργήθηκαν κ.λπ., κ.λπ. Δεν κρίνω αν θα έκανε καλά ή όχι (αν θα έπρεπε να επαναπροσλάβει τους «έτσι» ή τους «αλλιώς»), αλλά τι διακήρυξε ότι θα πράξει.

Έτσι, λοιπόν, τι παρατηρείται τώρα; Η πλήρης κατρακύλα της κυβέρνησης προς την πιο απαίσια και απαράδεκτη μνημονιακή έκφραση και πρακτική. Ενδεχομένως χειρότερη αισθητικώς (ακόμη και αισθητικώς, ναι) και από ’κείνη των ΓΑΠ-Παπακωνσταντίνου, ή την άλλη των ΣαμαροΒενιζέλων-Στουρνάρα.

Σταμάτησε, μάλιστα, ν’ ακούγεται ακόμη κι εκείνο το αστείο, που διαδιδόταν κατά την προεκλογική περίοδο από τους Συριζαίους, πως θα… εφαρμοζόταν δηλαδή κάτι που ναι μεν το είχαν υπογράψει, αλλά με το οποίο, επί της ουσίας, διαφωνούσαν. Πλέον δεν διαφωνούν σε τίποτα (ούτε για τα μάτια του κόσμου). Έχουν σηκώσει το ψυχρό, επαγγελματικό χέρι του χασάπη και κόβουν με τον μπαλτά όσο θέλουν απ’ όπου θέλουν, δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ούτε καν στο 21.64% που τους ψήφισε… 

Πώς το λένε εκείνο το... θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα; Κάτι τέτοιο...