μαέστρο, μια τέτοια μέρα… πάντα θα σε θυμάμαι με το παραπάνω

Σήμερα, απόψε, είναι του Αγίου Γερασίμου. Κάθε τέτοιο βράδυ, τα τελευταία χρόνια, έπαιρνα τηλέφωνο για ευχές τον μοναδικό Γεράσιμο που ήξερα, τον Γεράσιμο Λαβράνο... και τα λέγαμε. Εφέτος όχι. Ο μαέστρος μάς αποχαιρέτησε, ως γνωστόν, τον περασμένο Μάρτιο.

Πηγή: Καλλιτεχνικές Επικαιρότητες, τεύχος 3 (103), 10/4/1968

Είναι κρίμα, γιατί ενόσω ζούσε ο Λαβράνος δεν έγινε καμμία προσπάθεια ώστε να βγει το περίφημο LP του από τα sixties σε βινύλιο (ή και τα EP, οι ρεμπετονόβες του – γιατί όχι;). Εντάξει, εμείς στο Jazz & Tζαζ είχαμε κάνει το καθήκον μας το 2007, όμως το βινύλιο ήταν, είναι και θα είναι εκείνο που θα χρειαζόταν περισσότερο. Δεν ξέρω αν ακόμη υπάρχει θέληση και δυνατότητα ώστε να γίνει κάτι. Μακάρι…

Δόξα και Τιμή Μαέστρο… όπου κι αν είσαι ή δεν είσαι.