Για το τρίο του ντράμερ Jeff
Hamilton (Christof Luty μπάσο, Tamir
Hendelman
πιάνο) έχουμε γράψει κι άλλες φορές στο δισκορυχείον, σημειώνοντας τον σταθερό
προβληματισμό του προς την κατεύθυνση του νέου-παλαιού swinging. Ο Scott
Hamilton,
που είναι τενορίστας, γνωστός από την μακρόχρονη συνεργασία του με την Concord
Jazz,
δεν έχει καμμία συγγενική σχέση με τον Jeff. Απλώς, οι δύο αμερικανοί μουσικοί ήταν
γραφτό να συναντηθούν κάποια στιγμή και αυτό συνέβη στην Ευρώπη, που είναι και
η βάση του Scott.
Πώς και έγινε;
Το Jeff Hamilton Trio προσκλήθηκε να συμμετάσχει στο International Jazzfestival Bern, στην Ελβετία, με τον Scott Hamilton να συμπράττει ως guest. Η κοινή πορεία των τεσσάρων δεν τελείωσε στο πάλκο του φεστιβάλ. Ακολούθησαν εμφανίσεις στο κλαμπ Marians Jazzroom στη Βέρνη κι εκεί φάνηκε πως το πράγμα λειτουργούσε μια χαρά, και πως θα μπορούσε να αποτυπωθεί και στη δισκογραφία. Όπερ και εγένετο. Scott Hamilton και Jeff Hamilton Trio καταγράφονται, λοιπόν, ζωντανοί στο Marians (χωρίς κόσμο) και μέσα σε λιγότερο από οκτώ ώρες –και με τις ελάχιστες δυνατές πρόβες προφανώς– έχουν έτοιμο το “Live in Bern” [CAPRI, 2015].
Το Jeff Hamilton Trio προσκλήθηκε να συμμετάσχει στο International Jazzfestival Bern, στην Ελβετία, με τον Scott Hamilton να συμπράττει ως guest. Η κοινή πορεία των τεσσάρων δεν τελείωσε στο πάλκο του φεστιβάλ. Ακολούθησαν εμφανίσεις στο κλαμπ Marians Jazzroom στη Βέρνη κι εκεί φάνηκε πως το πράγμα λειτουργούσε μια χαρά, και πως θα μπορούσε να αποτυπωθεί και στη δισκογραφία. Όπερ και εγένετο. Scott Hamilton και Jeff Hamilton Trio καταγράφονται, λοιπόν, ζωντανοί στο Marians (χωρίς κόσμο) και μέσα σε λιγότερο από οκτώ ώρες –και με τις ελάχιστες δυνατές πρόβες προφανώς– έχουν έτοιμο το “Live in Bern” [CAPRI, 2015].
Το άλμπουμ είναι χαρακτηριστικό της
άνεσης των Αμερικανών να αποδίδουν, χαλαρά και με γνώση, ανά πάσα ώρα και
στιγμή, τις μουσικές με τις οποίες μεγάλωσαν, ενώ συγχρόνως καταδεικνύεται η
σημασία των στάνταρντ στην οικοδόμηση ενός άμεσου και πάντα υπεράνω υποψίας σετ.
Θέλω να πω πως δεν θα ήταν τόσο εύκολο (όχι πως θα ήταν και τρομερά δύσκολο)
στον λίγο χρόνο που βρέθηκαν μαζί οι τέσσερις μουσικοί να προκύψει ένα
πρωτότυπο πρόγραμμα, με θέματα και μελωδικούς αυτοσχεδιασμούς οι οποίοι θα
έπρεπε να «περαστούν» από την αρχή. Απεναντίας θα ήταν πιο άμεσο, γι’ αυτούς
τους παικταράδες, να πατήσουν πάνω στα αγαπημένα στάνταρντ και… τσεκάροντας τα
βασικά να καταγράψουν τη δική τους άποψη. Έτσι, από τα δεκατρία κομμάτια του “Live
in Bern”
τα δώδεκα είναι versions,
με το μοναδικό original,
το “Sybille’s
day”
(του Jeff)
να βρίσκεται στη μέση ακριβώς του σετ, κερδίζοντας, και αυτό, κατ’ ευθείαν τις
εντυπώσεις. Ένα φοβερό σουινγκάτο blues,
που σε οδηγεί αμέσως να χορέψεις στην... πολυθρόνα σου.
Από ’κει και πέρα τι; Μα πασίγνωστα θέματα
των Cole Porter,
Michel Legrand,
Mal Waldron,
Benny Carter,
Dizzy Gillespie,
Billy Strayhorn κ.ά., που επιλέγονται και παρατάσσονται
με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζουν τη σωστή κατανομή γρήγορων και αργών tracks, μπαλαντών και swinging δηλαδή, αμφότερα ικανά
να μεταφέρουν στο τώρα μία τουλάχιστον 20ετία από την ιστορία της jazz.
Άλμπουμ manual είναι το “Live
in Bern”,
γύρω από το πώς το «χθες» μπορεί ν’ αποκτήσει πρόσωπο και αξία στο «τώρα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου