Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 222

21/2/2020
Δυστυχώς οι σαβουροεκδόσεις, τα... περιωπής άρλεκιν και η πλειονότητα των φτηνιάρικων βιβλίων των εφημερίδων, έχουν δυσκολέψει το ψάξιμο στα second hand στέκια. 
Τόνοι άχρηστου χαρτιού σκεπάζουν πολλές φορές τα αληθινά σπουδαία αναγνώσματα – οπότε θα πρέπει να είσαι και άοκνος στο ψάξιμό σου, και επίμονος, και τυχερός, ώστε να πετύχεις ένα βιβλίο του ακριβοθώρητου, αλλά σημαντικού, Πάνου Σαμαρά με 1 μόλις ευρώ.
Λέω για το μυθιστόρημα «Το Διάσελο» από τον Απρίλιο του 1964.
Αν μάλιστα συνυπολογίσεις πως το βιβλίο αυτό βρέθηκε με αφιέρωση, αλλά άκοπο(!), νοιώθεις σαν να βρήκες άπαιχτο, με πενταροδεκάρες, το LP των Εν Πλω ή των Χωρίς Περιδέραιο...

20/2/2020
Η μισή τουλάχιστον Ελλάδα περιμένει να δει το λίφτιν στην Ομόνοια. Για μένα το βασικό πρόβλημα παραμένει. Η πλατεία εξακολουθεί να μην έχει σχήμα. Είναι ένα ακανόνιστο πράγμα, σαν χωράφι, στη μέση ενός... κάμπου, που περιμένει τον αναδασμό του.
Ανεξάρτητα από το πώς είναι αποδοτικότερο να κινούνται τα αυτοκίνητα η πλατεία έπρεπε να είναι στρογγυλή ή τετράγωνη κ.λπ. Να έχει ευδιάκριτο και σαφές σχήμα δηλαδή. Αυτό το πράγμα όμως που βλέπουμε, εκεί, εξακολουθεί να είναι άθλιο και κανένα σιντριβάνι δεν βοηθάει στην καλυτέρευσή του. Ό,τι κενό βλέπουμε μπροστά μας το πεζοδρομούμε – αυτή είναι η φτηνή λογική.
Εγώ σαν πολίτης, να μην πω σαν μηχανικός, είμαι εναντίον των ό,τι-να ’ναι πεζοδρομήσεων. Οι πεζοδρομήσεις αποδεδειγμένα, στις περισσότερες των περιπτώσεων (είναι ο κανόνας), όχι σε όλες (υπάρχουν εξαιρέσεις), δημιουργούν άλλου τύπου προβλήματα – μετατρέπονται σε εστίες παράνομων ή και νοσηρών δραστηριοτήτων, έλκουν την βρωμιά, το παραεμπόριο κ.λπ., επιδεινώνουν τοπικά το κυκλοφοριακό πρόβλημα κι εν πάση περιπτώσει μετατρέπουν τις πόλεις σε αστικά χωράφια, επειδή κάποιοι, μάλλον, νοσταλγούν τα χωριά τους ή τα «περασμένα μεγαλεία» δίχως την κίνηση των τροχοφόρων. (Και ας μην πούμε για το τι σημαίνει οικονομικά, προς όλες τις μεριές, το ράβε-ξήλωνε).
Τέλος πάντων αν «φαγωθούν» εκείνα τα άθλια τσιμεντένια, υπερυψωμένα, κράσπεδα, που χωρίζουν την πλατεία από το δρόμο, και που μοιάζουν με οχυρωματικά έργα, κάτι μπορεί να γίνει. Έστω κι έτσι...

19/2/2020
Ο Νορβηγός Jon Christensen που πέθανε χθες στα 77 του υπήρξε ως γνωστόν ένας κορυφαίος ντράμερ της τζαζ (ή και του ροκ). Μπορεί μεγάλο κομμάτι της διαδρομής του να καταγράφηκε από την ECM (για την οποία λειτουργούσε κάπως σαν in house ντράμερ), όμως και έξω από την ECM είχε φοβερές εγγραφές, σαν αυτήν εδώ ή εκείνη στο σχόλιο...

18/2/2020
Κάτι άλλο έψαχνα χθες στο YouTube κι έπεσα πάνω στην ταινία «Αναζήτησις...» (1972) του Ερρίκου Ανδρέου με την Έλενα Ναθαναήλ, τον Άγγελο Αντωνόπουλο και τη μουσική του Γιάννη Σπανού. Όλοι την έχετε δει. Είχα χρόνια να δω την «Αναζήτηση», καμμιά δεκαετία δηλαδή, κι είπα να την ξαναδώ.
Ο Ερρίκος Ανδρέου, μάλλον χωρίς να το θέλει, έκανε μία από τις πιο σοβαρές πολιτικές ταινίες της εποχής (και κάθε εποχής), άμα το δεις έτσι δηλαδή. 
Από τη μια παρουσιάζει σαν ένοχο ένα φουκαρά σύζυγο, μπατίρη ηθοποιό, ο οποίος σκοτώνει τη γυναίκα του επειδή πηδιότανε με τους μεγαλοαστούς, κάτι κοινωνικά ρετάλια, που ζούνε μόνο για να κάνουν εγκλήματα (πάσης φύσεως), ενώ αθωώνει τους αληθινούς ενόχους (τους μεγαλοαστούς δηλαδή), που έχουν σαν χόμπυ να εκμαυλίζουν, με τα φράγκα και τα μέσα τους, τα όμορφα κορίτσια του λαού. Όσα τουλάχιστον απ’ αυτά δεν έχουν τις δέουσες αντιστάσεις.
Κάποια στιγμή ο μεγαλοεπιχειρηματίας Θάνος Βεργής (Άγγελος Αντωνόπουλος) συλλαμβάνεται από την αστυνομία, ως ύποπτος για την υπόθεση του φόνου, αλλά παρά ταύτα ο υπηρέτης του (Θόδωρος Έξαρχος) τού ετοιμάζει το γεύμα σαν να μην τρέχει τίποτα. Όταν δε κάποιος του λέει... «μα τι κάνεις εκεί ο κ. Βεργής πάει στην αστυνομία, μπορεί να κρατηθεί», ο υπηρέτης εκστομίζει την κορυφαία ατάκα της ταινίας.
«Συναναστρέφομαι πλούσιους πολλά χρόνια και ποτέ δεν είδα κανέναν να μένει πάνω από μια ώρα σε αστυνομικό τμήμα».
Φοβερή ταινία η «Αναζήτησις...» την εκτιμώ πολύ, και κάποτε θα γράψω πολλά γι’ αυτήν.

18/2/2020
Με αφορμή το θάνατο (χθες) του παραγωγού, DJ κ.λπ. Andrew Weatherall είπα να ξανακούσω το “Screamadelica” των Primal Scream – ένα άλμπουμ το οποίο είχα κάποτε, αλλά κάποια στιγμή το έδωσα (το πούλησα, το αντάλλαξα δεν θυμάμαι τώρα).
Καλός δίσκος, αλλά το καλύτερο κομμάτι, το “Loaded”, που ήταν σύνθεση του Weatherall, εμένα μου θύμιζε πάντα το “Jesus” του Jeremy Faith (που είχε πει και ο Πασχάλης, εδώ, το 1972, ως «Η συντροφιά μας»). Δηλαδή και άλλα κομμάτια απ’ αυτό το άλμπουμ κάτι μου θυμίζουν – κι ίσως γι’ αυτό να μ’ αρέσει τελικά.
Κάτι ψιλοεμπνέεσαι εσύ, κάτι βουτάς από δω, κάτι δανείζεσαι από κει, κάτι κόβεις από δω, κάτι ράβεις από κει, ρίχνεις και κανα sample ανάμεσα και... τσουπ βγαίνει ένα κομματάκι.
Και τώρα συμβαίνει αυτό, αλλά το αποτέλεσμα είναι 10 φορές χειρότερο από τα nineties. Το οποίον (αποτέλεσμα), στα nineties, ήταν 10 φορές χειρότερο από τα seventies…

6 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb περί Primal Scream κ.λπ.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://youtu.be/CdaCDfj-nWY
    Primal Scream – Loaded
    https://youtu.be/cto8ZSWCbhc
    Πασχάλης - Η Συντροφιά Μας.wmv.1972

    Spyros Diastimikos
    Μπορεί εμείς οι παλιότεροι να 'μαστε πιο πονηρεμένοι (μουσικά), αλλά αναγνωρίζω ότι ήταν πολύ σημαντικός δίσκος για τη γενιά του MDMA. Και εκείνα τα πάρτυ-μαραθώνιοι που έβγαιναν όλοι με "γυαλισμένα" μάτια ήταν αξέχαστα σε όσους τα έζησαν...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Καλός δίσκος για μας - σημαντικός για τους νεότερους. ��

    Costas Arvanitis
    Εμένα το Sympathy For The Devil μου θύμιζε. https://www.youtube.com/watch?v=MnGzl-OEyGE
    The Wild Angels (1966) – Loaded

    George Tirovolas
    ....Ανάμεσα στο ολο κολάζ που ορθά περιγράφεις, έχει και την διασκευή στο "Slip Inside This House".

    Spyros Zoupanos
    άκου κι αυτό
    https://m.youtube.com/watch?v=VXIDqvB0unI
    Fuck Buttons - Sweet love for planet earth (Andrew Weatherall remix)

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Κουραστικό για μένα, αλλά ok.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb περί "Αναζήτησις..."...

    Kwstas Agas
    Η Αναζητησις είναι φοβερή ταινία, αν και, για να πω την αλήθεια, θα προτιμούσα η λύση του αστυνομικού μυστηρίου να εξελισσόταν πιο περίπλοκα ... Ως ένα σημείο σε κρατάει πράγματι σε αγωνία και σε αμφιβολία για το ποιος είναι ο δολοφόνος, στο τέλος όμως ... η αποκάλυψη του γίνεται με προβλέψιμο τρόπο ....

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Η αστυνομική ίντριγκα είναι το πρόσχημα. Η ταινία είναι κατ' ουσίαν παζολινική... ��

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Γροθιά στο στομάχι των λαϊκών στρωμάτων που είχαν συνηθίσει σε διαφορετικά χάππυ εντ και ιστορίες κοινωνικής κινητικότητας. Εδώ οι φτωχοί δεν είναι τίμιοι, και παίρνουν αυτό που τους αξίζει.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Κατ' ουσίαν πάνε φυλακή γιατί υπερασπίζουν έναν ηθικό κώδικα και τις ιδέες τους, ενώ οι ξεπουλημένοι το γλεντάνε.

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Το φτωχό κωλ γκερλ σκοτώθηκε γιατί παραβίασε τον ηθικό κώδικα της τάξης του.

    Κωστής Ιωάννης Μαρκής
    Η οργή του πτωχού πλην τίμιου αστυνομικού, όταν αποκαλύπτει τη σαπίλα της αστικής τάξης, δεν συμβαδίζει με τα ηθικολογικά εθνικοσοσιαλιστικά πρότυπα της Χούντας?

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Γλείψιμο στους μπουρζουάδες είναι η στάση της αστυνομίας στην ταινία.

    Κωστής Ιωάννης Μαρκής
    Ο Καρύδης έχει συγκεκριμένη ατάκα που δηλώνει την αηδία του για τη χλιδή που συναντά στον οίκο μόδας, αλλά συγκρατείτε από τον πιο έμπειρο ανώτερό του. Επίσης στο τμήμα ο αστυνομικός υποχρεώνει τον μεγαλοεφοπλιστή να μαζέψει τη γόπα του απο το πάτωμα σαν άλλος Παττακός, γιατί μπροστά στην επανάσταση είναι όλοι ίσοι.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Και λοιπόν; Εγώ ως γελοιοποίηση της χούντας το διαβάζω αυτό με τη γόπα. Γέλαγε ο κόσμος τοτε με τις μαλακίες τους Παττακού. Αυτό με τον Καρύδη δεν το θυμάμαι, γιατί είχα και αλλού τον νου μου. Θα το ξαναδώ.

    Sakis Bwanas
    ο δε μπάτλερ του Αντωνόπουλου διαμαρτύρεται γιατί ο κύριός του δεν έχει ποτέ χρόνο να φάει και να πιεί ό,τι τού ετοιμάζει κι αναγκάζεται να τα τρώει ο ίδιος... πόσο σαρκαζμόζ!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Όλα αυτά τα τεχνάσματα γελοιοποιούν κατ' ουσίαν τους μεγαλοαστούς. Δεν νομίζω σε άλλη ελληνική ταινία της εποχής να έχουν παρουσιαστεί ως πιο γελοίοι.
    Εν τω μεταξύ μέσα στους κόλπους της χούντας εξελισσόταν και μια άλλου είδους μάχη. Υπήρχε φατρία που υποστήριζε τους υπερεθνικούς ολιγάρχες (Ωνάσης, Τομ Πάπας κ.λπ.), και άλλη φατρία που υποστήριζε την ντόπια μεγαλοαστική τάξη - τη θεωρούσε λιγότερο πουλημένη και πιο κοντά στο "εθνικό πρότυπο".

    Κωστής Ιωάννης Μαρκής
    Aυτή τη δεύτερη γραμμή, ας την πούμε Ιωαννίδη εκφράζει η έξαιρετική ταινία

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ο Ιωαννίδης π.χ. είχε ακυρώσει τις απαλλοτριώσεις που είχαν επιβληθεί στα Μέγαρα προς όφελος του Ανδρεάδη.

    Vana Iacovidou
    Αυτό δεν είναι με την Έλενα Ναθαναήλ,που είχε αποφασίσει να πάρει τη θέση του κωλ-γκερλ κ αυτοπαρουσιαστηκε,ως Jenny? Κ είχε κ μια φίλη την ,Iris,που της έλεγε τον καημό της σε σπαστά ελληνικά, πόσο πλούσιες κ πόσο δυστυχείς είναι;

    Froy Wroy
    Η αγαπημένη μου ταινία. Ποιος έγραψε το σενάριο άραγε;
    Γι' αυτό ρωτάω, μήπως ξέρετε. Άλλο credit δεν έχει. Παλιότερα σκεφτόμουν ότι ήταν ένας διανοούμενος /τρολ, ίσως και κάποιος σκηνοθέτης του ΝΕΚ.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Όλα είναι πιθανά. Ο Ερρίκος Ανδρέου θα ξέρει.

    Stelios Paschalidis
    Φοβερή μουσική,αξέχαστες ατάκες!

    Stelios Paschalidis στον Kwstas Agas
    Ε-Ο κύριος Βεργής;-Ντζενη
    Επίσης η Καββαδία τσατσα ειναι τελεια.

    Vassilis Serelis
    Όντως τρελή ατάκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το fb περί Jon Christensen...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    https://www.youtube.com/watch?v=FXRvny3iX2Q
    Terje RYPDAL "Bleak House" (1968)

    Spyros Diastimikos
    Κορυφαίος. Και πολύ σημαντικό λιθάρι σε ό,τι έγινε γνωστό ως ECM sound (και μιλάω για τις καλές εποχές της συγκεκριμένης εταιρείας).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλια από το fb περί Πάνου Σαμαρά κ.λπ.

    Thanasis Efthimiou
    Εξαιρετικός ο Σαμαράς. Ευτυχώς κάποιος επανεξέδωσε τη Νύχτα και το Χαμένο λιβάδι.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ειδικά η Νύχτα είναι κορυφαίο βιβλίο. Επανεκδόθηκε μαζί με το Χαμένο Λιβάδι από τις εκδόσεις Σκαρίφημα.

    Eleni Nanopoulou
    Στο Παλαιοβιβλιοπωλείο των αστέγων έχουμε βρει απίθανα βιβλία!

    Lefteris Karkas
    Πόσες φορές έχουν μαυρίσει τα δάχτυλά μου ψάχνοντας.. Κι όμως υπήρξαν βιβλία που τα περίμενα δέκα-δεκαπέντε χρόνια για να τα βρώ ( ή καμιά φορά να με βρούνε)..

    Vassilis Serafimakis
    Δεν τον ήξερα καθόλου. Μερσί!

    Salvo Coleman
    Φώντα, υποφέρω ψάχνοντας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα κύριε Τρούσα.

    Και το Διάσελο το ετοιμάζουμε στο Σκαρίφημα να εκδοθεί το Φθινόπωρο του 2020. Να είμαστε καλά και το 2021 θα εκδώσουμε και την Χιονοθύελλα, άλλο ένα εξαίρετο βιβλίο του Σαμαρά, όπου περιγράφει μια νύχτα χιονοθύελλας σε ένα ορεινό χωριό της Εύβοιας, μέσα στην Κατοχή, και την προσπάθεια των φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων να επιβιώσουν, από το κρύο, την πείνα και τα αρπακτικά τους μαυραγορίτες. Συγκλονιστικό.

    Γεια χαρά,

    Σωτήρης Καρκαλάτος

    ΑπάντησηΔιαγραφή