MELINA PAXINOS τρεις κυκλοφορίες της ελληνίδας σαξοφωνίστριας της jazz

Διαβάζω καλά λόγια και ακούω συνθέσεις από το δίκτυο της σαξοφωνίστριας Melina Paxinos (γεννημένη από έλληνες γονείς στο Αμβούργο) εδώ και μερικά χρόνια. Όμως, δεν είχε φθάσει κάτι στα χέρια μου έως αυτή την ώρα, και γι’ αυτό δεν είχα αναφερθεί στο blog σε κάποια από τις δουλειές της. Τώρα έχω στη διάθεσή μου τρία CD της, ένα καινούριο, με beats, και δύο jazz παλαιότερα, κι έτσι θα έχω την ευκαιρία να καταγράψω κάποιες σκέψεις για όλο αυτό το υλικό... με την μία.

MELINA PAXINOS / LENA PLATONOS / STERGIOS T.: Remixes EP [MachenMachenMachen! & PlazaPlasa, 2020]

Σ’ αυτό το τελευταίο CD-EP της, με τα τέσσερα tracks, η Melina Paxinos συνεργάζεται με την Λένα Πλάτωνος και τον Στέργιο Τσιρλιάγκο (Stergios T.). Βασικά έχουμε να κάνουμε με τέσσερις συνθέσεις της Paxinos, οι οποίος ριμιξάρονται από την Λένα Πλάτωνος, με την συνεργασία του Stergios T. Πρόκειται για τις “Circle of oddness”, “Non odd 8” από το άλμπουμ “Circle of Oddness” του 2018 και “Athens II”, “Athens IV” από το άλμπουμ “Athens” του 2019.

Το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο, εύθυμο, μπιτάτο, «ντανσικό» (στα όρια του techno ενίοτε) με τα σαξόφωνα (άλτο και σοπράνο) να μελωδούν ωραία, πάνω από τα beats και τα στρώματα των πλήκτρων.

Σίγουρα το “Remixes EP” δεν προσφέρεται για φάση chill-out τύπου Café del Mar και τα τοιαύτα – είναι πιο ζωντανό, πιο ανεβαστικό και πιο περιπετειώδες, με το “Non odd 8” να... κόβει πρώτο το νήμα. Όμως και στο πιο cool track του EP, το “Athens II”, το αποτέλεσμα είναι ακμαίο και ζωντανό, και όχι μακαρίως παρακμιακό.

Ενδιαφέρουσα, σίγουρα, πρόταση, που θα μπορούσε να απλωθεί και στην διάρκεια ενός long-play.

MELINA PAXINOS QUARTET: Athens [MachenMachenMachen! & PlazaPlasa, 2019]

Το άλμπουμ “Athens” τής Melina Paxinos ηχογραφήθηκε στην Αθήνα στο στούντιο Sierra και πήραν μέρος σ’ αυτό ένα βασικό κουαρτέτο (Melina Paxinos σοπράνο, άλτο σαξόφωνα, Γιάννης Παπαδόπουλος πιάνο, Ντίνος Μάνος ακουστικό μπάσο, bass guitar και Δημήτρης Κλωνής ντραμς), συν τον guest Ross Daly σε λύρα. Το άλμπουμ περιλαμβάνει πέντε συνθέσεις (από “Athens I” έως “Athens V”), όλες φυσικά της Paxinos, οι οποίες έχουν, βεβαίως, κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Κατ’ αρχάς η Paxinos είναι μια συνθέτρια-σαξοφωνίστρια που επενδύει στην μελωδία. Τα κομμάτια της είναι καθαρά, στιβαρά, και βασικά μελωδικά, υπό την έννοια πως οι μελωδίες είναι το πιο βασικό συστατικό των συνθέσεών της. Προσωπικώς θα έβλεπα αναφορές στον Gato Barbieri περισσότερο (χωρίς αναγκαστικώς το latin feeling του), αλλά και σε κατοπινούς παίκτες οπωσδήποτε, που έφτιαξαν όνομα στα eighties, σαν τον Kenny Garrett. 

Οι μελωδίες, τώρα, από πλευράς χρώματος, είναι βασικά «μεσογειακές», λυρικές, αλλά και με ενσωματωμένους υπαινιγμούς από την παράδοση, και κάπως έτσι θα μπορούσε άνετα να ενταχθούν σ’ αυτό το ethnic-jazz στερέωμα. Άνετα, υπονοώ, εντάσσεται σ’ αυτές και ο Ross Daly με την λύρα του (“Athens V”), μ’ ένα όργανο, τέλος πάντων, που δεν είναι και το πιο εύκολο ώστε να το χωρέσεις σ’ ένα τζαζ περιβάλλον. Οι υπόλοιποι μουσικοί που έχει δίπλα της η Paxinos κάνουν επίσης πολύ καλή δουλειά, και ιδίως ο πιανίστας Παπαδόπουλος, που παίρνει μέτρα στα πλήκτρα, προσφέροντας ωραίες στιγμές.

Γενικώς το “Athens” είναι ένα όμορφο άλμπουμ, πολύ ευχάριστο, καλαίσθητο, και με κρυμμένα μυστικά (έτσι θα το διατύπωνα), τα οποία θα ανακαλύψεις, αφού πρώτα το ακούσεις και το ξανακούσεις απανωτές φορές.

MELINA PAXINOS QUARTET: Circle of Oddness [MachenMachenMachen! & PlazaPlasa, 2018]

Ακούγοντας τώρα, για πρώτη φορά, ολόκληρο και όπως πρέπει, το “Circle of Oddness”, το πρώτο άλμπουμ της Melina Paxinos από το 2018, μπορώ να πω πως εντυπωσιάζομαι. 

Παρότι ντεμπούτο το άλμπουμ είναι ολοκληρωμένο, περιέχοντας θαυμάσιες δικές της συνθέσεις (πέντε κατ’ ουσίαν, γιατί υπάρχουν ακόμη ένα intro και ένα outro λίγων δευτερολέπτων), τις οποίες υποστηρίζει ένα κουαρτέτο (Melina Paxinos άλτο και σοπράνο σαξόφωνα, Γιάννης Παπαδόπουλος πιάνο, fender Rhodes, Richard Müller μπάσο, Aidan Lowe ντραμς), συν δύο guests στο track “For my dad” σε ούτι (Alaa Zouiten) και τρομπόνι (Baron Arnold).

Οι συνθέσεις και εδώ είναι από εξαιρετικές, έως και απίθανες, δείχνοντας ξεκάθαρα πως η Paxinos δεν είναι μια περίπτωση απ’ αυτές που μπορείς να συναντήσεις παντού (στον χώρο της jazz), αλλά μια συνθέτρια με στόχους και όραμα. Ελπίζω, δε, να ξαναγυρίσει σ’ αυτή τη φάση της καριέρας της, σ’ αυτά τα πρώτα άλμπουμ της, μετά το EP της με τα ηλεκτρονικά. Γιατί εδώ υπάρχει αληθινή δημιουργία, ευφάνταστες προσαρμογές παραδοσιακών στοιχείων στο γενικότερο ρυθμικό και μελωδικό πλαίσιο, παιξίματα άκρως εντυπωσιακά και ατμόσφαιρα ασυναγώνιστη (έτσι θα την χαρακτήριζα).

Η Paxinos παίζει λοιπόν με τα μέτρα, μονά και ζυγά, οι αριθμητές των οποίων έχουν άθροισμα 66, το οποίον 66 αν το διαιρέσεις με το 7 (επτά tracks) βγαίνει 9,4285 και αυτό αν το διαιρέσεις με το 3 τότε σου δίνει μια προσέγγιση του π (3,14)... υπάρχουν και τέτοια παιγνίδια θέλω να πω στο “Circle of Oddness”, που του δίνουν μιαν ιδιαιτερότητα.

Το σημαντικότερο, βεβαίως, παραμένει το συνθετικό κομμάτι του άλμπουμ, γιατί tracks σαν το “Non odd 8” (με το ωραίο παίξιμο στο fender, το σόλο από το ηλεκτρικό μπάσο και το γενικότερο funky αίσθημα) σε κερδίζουν με την πρώτη.

Δυνατή και στο άλτο (στο “Non odd 8” π.χ.), αλλά και στο σοπράνο (στο έσχατο “Circle of oddness”) η Melina Paxinos σ’ αυτό το ντεμπούτο της εντυπωσιάζει.

Επαφή: www.melinapaxinos.com