TRIO TEKKE στρόβιλος στην Λευκωσία

Ελληνοκυπριακό συγκρότημα από την Λευκωσία, οι Trio Tekke έχουν έτοιμο το τέταρτο άλμπουμ τους, που έχει τίτλο “Strovilos” [Riverboat Records / World Music Network, 2020]. Για το δεύτερο και το τρίτο άλμπουμ των Trio Tekke (“Samas”, “Zivo”) υπάρχουν reviews στο δισκορυχείον, οπότε με το παρόν κείμενο θα έλθουμε να συμπληρώσουμε την «εικόνα» μας, γι’ αυτό το μάλλον παράξενο σχήμα, που έχει τον τρόπο, σε κάθε δουλειά του, να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μας.

Κατ’ αρχάς να πούμε ή να υπενθυμίσουμε πως μέλη των Trio Tekke είναι οι Αντώνης Αντωνίου φωνή, τζουράς, μπαγλαμάς, κρουστά, ηλεκτρονικά, Λευτέρης Μουμτζής φωνή, ηλεκτρική κιθάρα, 12χορδη κιθάρα, κρουστά, σύνθια, όργανο και Colin Somervell ηλεκτρικό μπάσο, ενώ στους guests συναντάμε τους Dave De Rose ντραμς, κρουστά, Φώτη Σιώτα φωνή στο «Η πρώτη μέρα», Δημήτρη Μυστακίδη φωνή στο «Άφωνη κραυγή» και Γιάννης Διονυσίου φωνή στο «Την μέρα σβήνω». Στα εννέα από τα δέκα κομμάτια του δίσκου μουσικές και στίχους έχει γράψει ο Αντωνίου, ενώ ένα τραγούδι ανήκει στον Μουμτζή.

Οι Trio Tekke γουστάρουν το κλασικό ρεμπέτικο και το δείχνουν. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν γουστάρουν το πριν το ρεμπέτικο (το σμυρνέικο ας πούμε) ή το μεταπολεμικό λαϊκό, αλλά σε κάθε περίπτωση το ρεμπέτικο κρατάει τα σκήπτρα στις επιρροές τους. Φυσικά, επιρροές υπάρχουν και από άλλα είδη, εξω-ελληνικά να τα πούμε, όπως από το rock, το funk, την reggae κ.λπ., όμως οι ελληνικές επιρροές είναι οι πρώτες και οι κραταιότερες.

Η μαγκιά, το κατόρθωμα των Trio Tekke, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, είναι πως γράφουν πρωτότυπα τραγούδια, δίχως να διασκευάζουν. Παλαιότερα διασκεύαζαν, αλλά τώρα, και ως φαίνεται, δεν υπάρχει πλέον λόγος. Για μένα... καλύτερα που δεν διασκευάζουν (είναι προφανές αυτό). Οι άνθρωποι δείχνουν πλέον σίγουροι για τον εαυτό τους, όπως και για το υλικό τους, και αυτό δεν κρύβεται. Επιζητούν εξάλλου την κριτική μας, επί του συνόλου όσων δικών τους μάς προτείνουν –  ως αληθινοί  δημιουργοί δηλαδή, και όχι ως μεταπράτες. Και είναι αληθινοί δημιουργοί, οι Trio Tekke, γιατί τα τραγούδια τους πέραν από πρωτότυπα, είναι και πρότυπα σύγχρονου ύφους, βασισμένου βεβαίως σε μια μακρόχρονη παράδοση. Θέλω να πω πως τόσο οι στίχοι και οι μουσικές, όσο και οι ενοργανώσεις τού ελληνοκυπριακού γκρουπ με τίποτα δεν θα μπορούσε να θεωρηθούν ως «μία από τα ίδια», καθώς σε όλα αυτά η μπάντα έχει κάτι διαφορετικό να προτείνει. Και οι μελωδίες τους είναι περίεργες, ιδιότυπες, χωρίς εμφανείς ειδικές αναφορές (θα πω μόνον πως ο Παναγιώτης Τούντας είναι μια μεγάλη επιρροή, αλλά οι ίδιοι μπορούν να με διαψεύσουν), και οι στίχοι τους είναι σημερινοί, με σκωπτικά και σαρκαστικά στοιχεία, ανάμεσα σε άλλα, και οι ενοργανώσεις έχουν πράγματα να πουν. Το «Φουρτούνα της αυγής», για παράδειγμα, φέρνει στη μνήμη μου τους Αμερικανούς Kaleidoscope από τα late sixties, ενώ μου άρεσε ιδιαιτέρως το reggae / funk «Στον δρόμο», η εισαγωγή στην «Γκαντεμιά», η μάγκικη ωραία φωνή τού Γιάννη Διονυσίου στο «Την μέρα σβήνω» με το βαρβάτο ενοργανικό κλείσιμο, το ψυχεδελικό τελείωμα στον «Στρόβιλο» και άλλα διάφορα. Γενικώς, τα τελειώματα είναι πολύ ξεχωριστά σχεδόν σε κάθε track.

Γενικώς, δεν υπάρχει αδιάφορο κομμάτι στον «Στρόβιλο» (η πρώτη πλευρά μάλιστα είναι πάρα πολύ καλή), κάτι που δείχνει πως το Trio Tekke δεν είναι ένα τυχαίο συγκρότημα, αλλά μια μπάντα με όραμα και με μεγάλες, γενικές και ειδικές, δυνατότητες, ικανά όλα τούτα να τους οδηγήσουν ακόμη πιο ψηλά.

Επαφή: www.triotekke.bandcamp.com/album/strovilos