ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο

Το «Τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο» είναι ένα πρόσφατο βιβλίο των εκδόσεων Μετρονόμος (2020), αφιερωμένο στον Νίκο Ξυλούρη. Πρόκειται, μάλιστα, για την δεύτερη έκδοσή του (η πρώτη από το 2010), που παρέχει περισσότερα στοιχεία, συν πλήρη και αναλυτική δισκογραφία. Το βιβλίο περιλαμβάνει πολλά κεφάλαια, τα οποία διανθίζονται με πλήθος ασπρόμαυρων φωτογραφιών. Ας τα αναφέρουμε:

Προηγείται το «Νίκος Ξυλούρης 1936-1980 / Ο λυράρης και ο τραγουδιστής», ένα βιογραφικό κατ’ ουσίαν του μεγάλου κρητικού τραγουδιστή (και λυράρη), που γράφτηκε με την συνεργασία του γιου του Γιώργη Ξυλούρη.

Ακολουθεί το «Ο Νίκος μπορούσε να ξεσηκώνει τον κόσμο», που αποτελεί μια συνέντευξη της συζύγου τού Ν. Ξυλούρη Ουρανίας, στον Δημήτρη Βάκη.

Ο Δ. Βάκης είναι υπεύθυνος και για το επόμενο κεφάλαιο, που είναι και αυτό συνέντευξη. Μιλάει ο Γιάννης Ξυλούρης (Ψαρογιάννης), για τον αδελφό του Νίκο.

Το επόμενο κεφάλαιο έχει τίτλο «Ο Νίκος Ξυλούρης στον αστερισμό του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Σταύρου Ξαρχάκου» και είναι γραμμένο από τον Σταύρο Γ. Καρτσωνάκη. Εδώ λέγονται διάφορα για τους γνωστούς «έντεχνους» δίσκους τού Ξυλούρη από την δεκαετία του ’70. «Χρονικό», «Ριζίτικα», «Ιθαγένεια», «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», «Διόνυσε Καλοκαίρι μας», «Το Μεγάλο μας Τσίρκο», «Συλλογή», «Η Συμφωνία της Γιάλτας», «Ο Δείπνος ο Μυστικός» και άλλα διάφορα.

Στο σύντομο κείμενο «Ο Νίκος Ξυλούρης του Χρήστου Λεοντή», γραμμένο από τον Σπύρο Αραβανή, εξετάζεται βασικά το «Καπνισμένο Τσουκάλι» (το ιστορικό LP του Λεοντή, που βασίστηκε σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου).

Ο Καρτσωνάκης γράφει και για το «Σάλπισμα», τον σημαδιακό δίσκο του Νίκου Ξυλούρη με τον πρωτοεμφανιζόμενο, τότε, συνθέτη Λουκά Θάνο, που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του, ενώ ο ίδιος παίρνει και συνέντευξη από τον (αείμνηστο πια) Χριστόδουλο Χάλαρη, ο οποίος αναφέρεται στην συνεργασία του με τον Ξυλούρη (μαθαίνουμε πολλά ενδιαφέροντα). Σαν συνέχεια αυτών ο Θεμιστοκλής Παντελόπουλος έρχεται να καταγράψει την συνεργασία Χάλαρη-Ξυλούρη στην δισκογραφία, στο πάλκο και την τηλεόραση.

Από ’κει και πέρα την έκδοση συμπληρώνουν κείμενα ανθρώπων που συνεργάστηκαν με τον Ξυλούρη, ανάμεσά τους οι Ηλίας Ανδριόπουλος και Λίνος Κόκοτος, όπως και κάποια ακόμη μικρο-κεφάλαια με απόψεις, κρίσεις κ.λπ. των Γιώργου Β. Μονεμβασίτη, Σπύρου Κουρκουνάκη, Θωμά Κοροβίνη και άλλων.

Το προτελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου αποκαλείται «Δισκογραφία Νίκου Ξυλούρη» και είναι το πιο μεγάλο του βιβλίου, καθώς καταλαμβάνει 23 σελίδες (έρευνα, καταγραφή και επιμέλεια από τον Θεμιστοκλή Παντελόπουλο). Πλήρης καταγραφή όχι μόνον των LP και των CD του θρύλου τραγουδιστή, μα ακόμη και των δίσκων του στις 78 και τις 45 στροφές (καθώς ο Ξυλούρης ηχογραφούσε από το 1958). Συνολικώς καταγράφονται 56 τέτοιοι δίσκοι (με αναφορά σε εταιρείες, κωδικούς κ.λπ.).

Το βιβλίο θα ολοκληρωθεί με το Επίμετρο, που αφορά σε μια συνάντηση για τον Νίκο Ξυλούρη, που οργανώθηκε στα Ανώγεια, το διήμερο 26-27 Ιουνίου 2010 (ένα σύντομο κείμενο του Αλέξη Βάκη εδώ, συν αρκετές φωτογραφίες).

Μια χρήσιμη, οπωσδήποτε, έκδοση.

Επαφή: www.metronomos.gr