Ο
Νίκος Αλέφαντος, ο θάνατος του οποίου, κλείνει μια πολύ ιδιαίτερη σελίδα στην
Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, υπήρξε ένας σημαντικός, αλλά ιδιόρρυθμος
προπονητής. Κατά τον επίσης εξαίρετο συνάδελφό του Γιάτσεκ Γκμοχ... ο Αλέφαντος
«διάβαζε» τον αγώνα μέσα στο γήπεδο πιο γρήγορα απ’ όλους, ενώ για τον σπουδαίο
αυστριακό προπονητή Ernst Happel... είχε δίψα για μάθηση και κοφτερό μάτι από
τον πάγκο, που τον οδηγούσε σε κινήσεις οι οποίες μπορούσαν να συναρπάσουν το
κοινό.
Ο
Αλέφαντος υπήρξε από τους πρώτους έλληνες προπονητές, αν όχι ο πρώτος, που
έμαθαν τις τεχνικές της προπονητικής και του ποδοσφαίρου στα μεγάλα ευρωπαϊκά
γήπεδα, της δεκαετίας του ’70 και του ’80, δίπλα σε καταξιωμένους τότε
συναδέλφους του.
Για
’κείνες τις περιπέτειές του (και για άλλα διάφορα) o Αλέφαντος είχε γράψει ένα
βιβλίο το 1985, που είχε τίτλο «Νίκος Αλέφαντος / Από τη Φτώχεια στην
Αναγνώριση» [πρώτη έκδοση ιδιωτική, δεύτερη έκδοση Φύκιρης], από το οποίο
επιλέγουμε τώρα να σας παρουσιάσουμε τις γνωριμίες του με τον άγγλο προπονητή Dave
Sexton (1930-2012), που το 1974 προπονούσε την Τσέλσι, όπως και με τον
Αργεντινό César Luis Menotti, προπονητή της Εθνικής Αργεντινής στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1982, που είχε διεξαχθεί στην Ισπανία.
Οι
αφηγήσεις διαθέτουν μια λαϊκότητα κι ένα χιούμορ, που αποτέλεσαν βασικά
χαρακτηριστικά της περσόνας του Νίκου Αλέφαντου, όλα τα κατοπινά χρόνια (όταν
πλέον τον είχε μάθει όλη η Ελλάδα).
Η συνέχεια εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου