ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ hip hop από το Αλιβέρι

Hip hop συγκρότημα από το Αλιβέρι όπως διαβάζω, οι Κοινοί Θνητοί έδωσαν το 2018 το άλμπουμ «Αντίληψη», το οποίο μπορεί να μην ήταν το πρώτο τους, αλλά ήταν το πρώτο τους που είχε τυπωθεί (ιδιωτικώς) σε LP και σε CD (έτσι τουλάχιστον τα λέει το discogs). Από ένα τέτοιο CD τους ακούω τώρα κι εγώ, δύο χρόνια αργότερα, κι έτσι έρχομαι να γράψω αυτά τα λίγα λόγια.

Ακούγοντας λοιπόν τους Κοινούς Θνητούς και την «Αντίληψη» η πρώτη εντύπωση που μου δημιουργήθηκε είναι πως το γκρουπ μοιάζει περισσότερο με rock, παρά με hip hop. Ή έστω εξ ίσου. Ή εν πάση περιπτώσει... ανακατεμένα rock και hop hop. Μπορεί να υπάρχει σχεδόν αποκλειστικώς ραπάρισμα εδώ, και όχι τραγούδι, αλλά η γενικότερη αίσθηση (συντελεί και ο τρόπος της εγγραφής προς αυτό) είναι εκείνη του ελληνικού ροκ. Αυτό το λέω απλώς σαν διαπίστωση – όχι σαν πλεονέκτημα, ούτε σαν μειονέκτημα. Εξάλλου και το γκρουπ εμφανίζεται κάπως σαν rock και στα πληροφοριακά του εξωφύλλου, καθώς αποτελείται από πέντε μέλη (Βασίλης Φωτιάς στίχοι, τραγούδι, ραπάρισμα, μουσική, ΜητσοΦού στίχοι, ραπάρισμα, Αντώνης Μεϊμάρης μουσική, παραγωγή, όργανα, ηχογράφηση, Τάσος Μεϊμάρης μουσική, σκρατς, ραπάρισμα, Παναγιώτα Ευφροσύνη στίχοι, ραπάρισμα), ενώ υπάρχουν και προσθήκες σε επιπλέον όργανα (ακορντεόν, κιθάρα, γκάιντα), συν ραπάρισμα.

Τα λόγια των Κοινών Θνητών έχουν ενδιαφέρον. Προσανατολισμένα προς τα προτάγματα της αριστεράς (της κομμουνιστικής αριστεράς) μιλάνε για τα καθημερινά και τα γενικότερα ζητήματα, μ’ έναν τρόπο καθαρό φύσει και θέσει, έχοντας στα υπέρ τους την καλή προσωδία και τις... πιο μουσικές γέφυρες, πάντα κοντά σ’ έναν συνδυασμό hip hop και rock (το ξαναλέμε).

Κομμάτια σαν τα «Όμως» και «Μια κραυγή» (και άλλα ενδεχομένως, όπως το «Στο ντόπο») τα ακούς με ενδιαφέρον, στο στίχο βασικά, γιατί η ηχητική επεξεργασία είναι κάπως απλοϊκή (χωρίς να είναι ενοχλητική, εννοείται).

Επαφή: www.facebook.com/koinoi.thnitoi/