Πρόκειται για το τρίτο άλμπουμ του ελληνικού τζαζ σχήματος Next Step Quartet (πρώην Next Step Quintet), μέλη των οποίων είναι
οι Θοδωρής Κότσυφας κιθάρες, Γιάννης Παπαδόπουλος πιάνο, Ντίνος Μάνος μπάσο και
Βασίλης Ποδαράς ντραμς. Το άλμπουμ έχει τίτλο “At the Zoo” [Puzzlemusik, 2020], είναι ηχογραφημένο
ζωντανά στο κλαμπ Zoo,
στο Χαλάνδρι, τον Νοέμβριο του 2018 και περιλαμβάνει μόνον πρωτότυπες συνθέσεις
(και μάλιστα νέες, αφού καμμία εξ αυτών δεν συναντιέται στα προηγούμενα CD τού γκρουπ). Βεβαίως, το
γεγονός πως το άλμπουμ αποτελεί εγγραφή του ’18 ίσως να «κρύβει» πράγματα από
την σημερινή φάση των Next Step,
αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει συχνά στις ηχογραφήσεις και την δισκογραφία.
Υπό την έννοια πως οι εκδόσεις γίνονται, ουκ ολίγες φορές, για να «κλείσουν»
μια καλλιτεχνική διαδρομή, παρά για να «ανοίξουν» μια καινούρια.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτό το οποίον ακούγεται στο “At the Zoo” έχει το ενδιαφέρον του,
κατ’ αρχάς από την πλευρά του «σμιξίματος» της μπάντας (υπάρχει ένα δέσιμο, θέλω
να πω) που είναι αποφασιστικό στην εξέλιξη, και ακόμη από την πλευρά των παιξιμάτων,
που είναι πιο ελεύθερα και που δείχνει πως οι τέσσερις μουσικοί είναι «άσσοι»
στα όργανά τους (κάτι όσο να ’ναι γνωστό και από τα προηγούμενα άλμπουμ τού
γκρουπ, μα και από τα προσωπικά sessions καθενός, ξεχωριστά, μουσικού).
Τώρα, από την πλευρά των συνθέσεων, που είναι και το
σημαντικότερο όλων, προσωπικώς βρίσκω τους Next Step Quartet, δηλαδή τις συνθέσεις τους... κάπως υπερφίαλες, κάπως περφεξιονιστικές.
Σαν να παίζουν... για να παίζουν, σαν το παίξιμο να είναι αυτοσκοπός. Έχω
ακούσει το άλμπουμ πέντε φορές και δυστυχώς η αρχική εντύπωσή μου δεν άλλαξε.
Το “At
the Zoo”
είναι κουραστικό. Έχει ιδέες, αλλά οι ιδέες αυτές είναι κατακερματισμένες, μέσα
στο σύνολο της εγγραφής, και τελικώς κάπου αυτές χάνονται, κάπου εξαφανίζονται.
Και τι μένει τελικώς; – αν ρωτάει κάποιος. Μια μελωδική ανατροφοδότηση, που δεν
έχει αρχή και τέλος. Δεν έχει στόχο.
Έχω τη γνώμη πως οι Next Step Quartet πρέπει να απλοποιήσουν τις δομές
τους. Να γίνουν πιο σαφείς, πιο κατανοητοί, παραμερίζοντας ενδεχομένως από τα
ακούσματα και τις επιρροές τους τούς e.s.t., προστρέχοντας σε κάτι πιο
δικό τους και πιο επικαθορισμένο. Είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρουν στην
επόμενη δουλειά τους, που καλό θα είναι να είναι στουντιακή. Εδώ, πάντως, δεν τους
βγαίνει.
Επαφή: www.puzzlemusik.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου