η λησμονημένη ηθοποιός και ποιήτρια Αριάδνη Βέλμου – υπήρξε αδελφή μιας θρυλικής φιγούρας των αρχών του 20ου αιώνα, του λογοτέχνη, ηθοποιού, εκδότη και άλλα πολλά Νίκου Βέλμου

Ένα παλαιό βιβλίο με ποιήματα, που εντοπίστηκε τυχαία πριν από λίγα χρόνια, στο κέντρο της Αθήνας, όπως και μια εντυπωσιακή φωτογραφία, που έφθασε στο inbox μας, επίσης, άνευ συγκεκριμένου λόγου και αιτίας, πριν από κάποιες μέρες, είναι οι δύο αφορμές γι’ αυτό το κείμενο – που δεν θα προχωρούσε, αν είχαμε στα χέρια μας μόνο το βιβλίο ή μόνο τη φωτογραφία.

Η Αριάδνη Βέλμου (1886-1974) είναι, σήμερα, μία αγνοημένη, γενικώς, ηθοποιός και περιστασιακώς ποιήτρια. Είναι δε γνωστή, όσο είναι, ως μία εκ των αδελφών του Νίκου Βέλμου, μιας μυθικής φιγούρας των πρώτων δεκαετιών του περασμένου αιώνα, που διέπρεψε σε πολλά και διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία.
Λίγα λόγια για τον Νίκο Βέλμο, από το βιβλίο τού αείμνηστου Νίκου Λογοθέτη Νίκος Βέλμος «Ο γυιός της απωλείας» [Φαρφουλάς, 2016], πριν συνεχίσουμε με την Αριάδνη:
«Ο Νίκος Βέλμος (ψευδώνυμο του Νίκου Βογιατζάκη, Αθήνα 1890-1930) ήταν μία από τις πιο ιδιότυπες αλλά και αμφιλεγόμενες και κοινωνικά στιγματισμένες μορφές των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα. Με πρώιμες εμπειρίες περιπλανώμενου αλήτη και παραβάτη του ποινικού νόμου, έζησε ως το τέλος της ζωής του ως αληθινός μποέμ, που, κατά τα γραφόμενά του, τον μάγευαν το κρασί, ο έρωτας και ο πόνος. Ομοφυλόφιλος, ναρκομανής και αλκοολικός, αλλά χαρισματικός και πολυτάλαντος, υπήρξε ακάματος δημιουργός. Χωρίς να έχει τελειώσει το δημοτικό σχολείο, λόγω της αλητείας του, κατόρθωσε με συνεχή αυτομόρφωση να γίνει ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σατιρογράφος και ο πρώτος μεταγλωττιστής κειμένων της καθαρεύουσας στη δημοτική γλώσσα. Ήταν συνάμα ηθοποιός, θιασάρχης και διασκευαστής θεατρικών έργων, εκδότης περιοδικού, φυλλαδίων και καλλιτεχνικών λευκωμάτων, “ασπούδαχτος” ζωγράφος, τεχνοκρίτης και γκαλερίστας».
Να πούμε μόνον πως ο Νίκος Βέλμος υπήρξε εκδότης ενός... αναρχικού καλλιτεχνικού περιοδικού, για τα δεδομένα της εποχής, που είχε τίτλο «Φραγκέλιο που το βγάζει ο Βέλμος» (κυκλοφορούσε από το 1926 έως το 1929) και πως δικό του ήταν, ανάμεσα σε πολλά άλλα, το Άσυλο Τέχνης – έτσι ονόμαζε ένα μέρος τού σπιτιού του, που είχε μετατραπεί από τον ίδιο σε χώρο εκδηλώσεων, εκθέσεων κ.λπ, και στο οποίο είχε εμφανιστεί, για πρώτη φορά, ανάμεσα σε πολλούς άλλους, ο Γιάννης Τσαρούχης.
Η Αριάδνη Βέλμου, τώρα, γίνεται αρχικά γνωστή ως ηθοποιός, μέσα από τον θίασο τού Θωμά Οικονόμου (1864-1927), μιας αρχετυπικής μορφής του νεοελληνικού θεάτρου. Μέλος του θιάσου του υπήρξαν όχι μόνον ο Νίκος Βέλμος, μαζί με την άλλη αδελφή του Τατιανή, μα ακόμη και η Μαρίκα Κοτοπούλη – με την οποίαν η Αριάδνη θα ενωθεί έκτοτε με φιλία. Ο θίασος ανεβάζει όχι μόνον ελληνικά έργα, μα και διεθνές ρεπερτόριο (Σαίξπηρ, Γκαίτε, Ίψεν κ.ά.).
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/articles/retronaut_articles/313485/i-lismonimeni-ithopoios-kai-poiitria-ariadni-velmoy