LOGOUT το νέο ελληνόφωνο άλμπουμ του

Δύο άλμπουμ στην Inner Ear, το 2011 και το 2013, τα “Paper Plane Flight Recorder” και “Little Things Buried in Concrete” αντιστοίχως, ένα στην ολλανδική Tiny Room Records το 2019, το “N91^ο” και τώρα (Οκτώβριος 2020) ένα δεύτερο στην ίδια ολλανδική εταιρεία, με συμπαραγωγή-διανομή από την B-Other Side Records. Με μία σημαντική διαφορά όμως. Το νέο άλμπουμ τού τραγουδοποιού LOGOUT, που τιτλοφορείται «Εδώ / Εκεί», διαθέτει στίχους στην ελληνική γλώσσα. Έχουμε, δηλαδή, ακόμη έναν έλληνα μουσικό που ξεκίνησε με αγγλόφωνα τραγούδια την δισκογραφική διαδρομή του, για να καταλήξει μετά από τρία άλμπουμ, σ’ ένα ελληνόφωνο LP. Δεν θέλω να υπονοήσω πως πρόκειται για κάποιου είδους «μόδα», ούτε γιατί πιστεύει ο τραγουδοποιός πως έτσι θα γίνει πιο γνωστός, θα πουλήσει περισσότερο στην Ελλάδα κ.λπ. Εξάλλου ο δίσκος βγαίνει και από ολλανδική εταιρεία, είναι τυπωμένος μόλις σε 200 αντίτυπα (ok, υπάρχουν και οι ψηφιακές πωλήσεις) κ.λπ. Ίσως να σηματοδοτεί, βεβαίως, μια τέτοια απόφαση, κάποια φάση ειδικότερης ωρίμανσης τού LOGOUT (χωρίς να υπονοώ με αυτό πως όλοι οι αγγλόφωνοι είναι ανώριμοι εκ των προτέρων –επ’ ουδενί–, εξάλλου υπάρχουν και ελληνόφωνες ανώριμοι), όμως όλα τούτα είναι δευτερεύοντα όσον αφορά στην ουσία, καθότι, πάντα, ένα καλό αγγλόφωνο τραγούδι θα είναι προτιμότερο από ένα κακό ελληνόφωνο. Δεν είμαστε, δηλαδή, υπέρ του ελληνόφωνου, εκ των προτέρων, και ας είναι αυτό ό,τι να ’ναι.

Μπαίνουν κι άλλα θέματα. Μπορεί να γράφεις π.χ. ωραία αγγλόφωνα τραγούδια, αλλά μέτρια ή κακά ελληνόφωνα; Δεν πρέπει να ισχύει πως ο δημιουργός έχει μια ποιότητα στα πράγματα, ανεξαρτήτως της γλώσσας που εκφράζεται; Μάλλον... αν αναφερόμαστε στο στιχουργικό κομμάτι. Όμως και στο μουσικό υπάρχει θέμα, αφού η υιοθέτηση μιας συγκεκριμένης γλώσσας επηρεάζει και την μουσική πλευρά μιας εγγραφής. Το ύφος της, την προσωδία της, το μεταίσθημά της.
Για να μην πολυλογώ και για να μη φανεί πως αποφεύγω να μπω στην ουσία. Τα ελληνόφωνα τραγούδια του LOGOUT τα βρίσκω αδύναμα. Δεν ξέρω αν ήταν από παλιά αδύναμα, και κρυβόταν η αδυναμία τους πίσω από τον αγγλικό στίχο. Δεν το νομίζω – απ’ όσο μπορώ να επαναφέρω στη μνήμη μου τις παλαιότερες δουλειές του. Ξαναλέω πως τα αγγλικά έχουν άλλη προσωδία και αλλιώς ταιριάζουν με τις ευρύτερες ποπ φόρμες. Τα ελληνικά θέλουν πολύ περισσότερη δουλειά για να ταιριάξουν με την ποπ, επιφέροντας ένα το ίδιο καλό αποτέλεσμα. Τι νομίζετε, πως ο Πασχάλης π.χ. ήταν κάποιος ατάλαντος, που έγραφε τραγουδάκια; Πώς δεν πάλεψε σκληρά, για να κάνει αξιόλογη ελληνόφωνη ποπ; Δούλεψε, πολύ, κι επειδή ήταν ταλαντούχος δημιουργός κατάφερε να κάνει κάτι καλό ή και πολύ καλό ή και τέλειο (για το είδος της ελληνόφωνης ποπ διαχρονικά).
Ο LOGOUT έχει ιδέες φυσικά, δεν υπάρχει θέμα, μπορεί να είναι επηρεασμένος από Beach Boys και Van Dyke Parks, μέχρι Γιώργο Ρωμανό (και από άλλους πολλούς που επηρεάστηκαν απ’ αυτούς), αλλά στην πράξη θέλει πολλή εμβάθυνση η ελληνόφωνη τραγουδοποιία του για να ακούγεται «δεμένη» και όχι «χάσκουσα».
Θέλω να πω πως, εγώ προσωπικώς, δεν βρήκα πολλά τραγούδια στο «Εδώ / Εκεί», για να με κινητοποιήσουν. Ακόμη και σε δύο από τα πιο συμπαθητικά κομμάτια τού LP, τα «Πλατεία» και «Κώστας», οι λέξεις δεν βγαίνουν αβίαστα και «σωστά» πάνω στα μέτρα, βγαίνουν όπως βγαίνουν με προσπάθεια – αν και το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ είναι, με διαφορά, το «Παράθυρα».
Δεν θεωρώ μάταιη την προσπάθεια τού LOGOUT να μας συστηθεί με ελληνόφωνα τραγούδια. Να μην νομιστεί κάτι τέτοιο. Έχω τη γνώμη, όμως, πως χρειάζεται πολλή προσοχή, γενικότερα, ώστε να προκύψει κάτι ελληνόφωνο (αφού περί αυτού συζητάμε), που να δένει «σωστά» σε μια πρώτη φάση ή ακόμη και να τραντάζει (σε μιαν επόμενη).
Επαφή: www.tinyroomrecords.bandcamp.com/album/-