ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΨΕΥΣΗ εγκλωβισμένος εισχωρώντας στα χρόνια

Συγκρότημα punk, hardcore και ενίοτε «μεταλλικό», όλα αυτά μαζί ανακατωμένα και κάπως αξεδιάλυτα, οι Πνευματική Διάψευση υπάρχουν από το 1994, έχοντας ηχογραφήσει έως σήμερα κασέτες, CD-R και δίσκους. Στο πλατώ μας στρίβει τώρα ένα άλμπουμ τους από το 2017, το «Εγκλωβισμένος Εισχωρώντας στα Χρόνια» [Spiritual Contradiction], τυπωμένο σε δύο εκδόσεις (μία κανονική 400άρα και μία ειδική 100άρα, σε μπλε βινύλιο και με εξωτερικό μαύρο jean κάλυμμα), στο οποίο καταγράφονται οκτώ τραγούδια τους (πέντε στην πρώτη πλευρά και τρία στην δεύτερη), τα οποία αποδίδονται από τους Αλέξη κιθάρα, φωνή, Ευγένιο μπάσο, δεύτερη φωνή, Ορέστη κιθάρα και Άγγελο ντραμς (αν και κάπου στο ένθετο διαβάζουμε πως ντραμς, κρουστά, σ’ αυτό ειδικώς το άλμπουμ παίζει ο Άκης). Ν’ ακούσουμε...

Κατ’ αρχάς θα πούμε ένα βασικό, που διατρέχει όλο το άλμπουμ κι έχει να κάνει με τους στίχους, που είναι γραμμένοι από διαφόρους (Αλέξης, Χάρης, Σπύρος, Γιώργος), μέλη και μη μέλη. Οι στίχοι (στην ελληνική γλώσσα φυσικά) είναι αυτό που λέμε κοινωνικοί, ή και κοινωνικοπολιτικοί κατ’ επέκταση, ή και κάπως φιλοσοφικοί, γραμμένοι σε δεύτερο και τρίτο πρόσωπο. Είναι άμεσοι, χτυπάνε κατ’ ευθείαν διάνα, στόχο, και ακούγονται καλά, πάνω στα τραγούδια – το λέμε, γιατί έχεις την ευκαιρία να τους διαβάσεις και στο 4σέλιδο ένθετο, ώστε να προσανατολίζεσαι καλύτερα.
Από μουσικής πλευράς, τώρα, τα τραγούδια των Πνευματική Διάψευση έχουν συχνά... ροκ εισαγωγές, με την ένταση να βαραίνει στην πορεία, φέρνοντας κάπως στη μνήμη μας τους Γενιά του Χάους, από τους οποίους θεωρούμε πως είναι γενικότερα επηρεασμένοι.
Οι κιθάρες, περαιτέρω, στέκονται αρκετά καλά, τόσο στον ρυθμικό όσο και στον lead ρόλο τους, είναι «άγριες», σκληρές και δυναμικές όσο πρέπει και όταν πρέπει, το ρυθμικό τμήμα προσπαθεί κι αυτό να παρακολουθήσει το λεκτικό πυροβόλημα – και ναι, είναι, και θα είναι πάντα ένα θέμα για το ελληνικό, ελληνόφωνο, punk, hardcore και τα λοιπά (genres δηλαδή που εξελίσσονται σε γρήγορες ταχύτητες), το ταίριασμα των (ελληνικών) λέξεων πάνω στα μέτρα. Εντάξει, είναι αλήθεια πως καταβάλλεται καλή προσπάθεια από τους Πνευματική Διάψευση, ώστε να είναι τα πράγματα όσο το δυνατόν αρτιότερα και σ’ αυτόν τον δύσκολο τομέα, και κάποιες φορές επιτυγχάνεται το ποθούμενο, αλλά, άλλοτε, όχι και τόσο.
Να πούμε επίσης πως υπάρχουν τραγούδια, στα οποία οι στίχοι απαγγέλλονται (συνήθως κάποιες στροφές τους), και αυτό οπωσδήποτε βοηθάει γενικότερα τα πράγματα – αν και η λύση σε τούτο, το σοβαρό θέμα είναι μία. Να καθυποτάξεις το θυμικό, όπως και τη διάθεσή σου να πεις όλα αυτά που σε απασχολούν με πολλά λόγια, προσαρμόζοντας τις αγωνίες σου σ’ ένα λιτό λεκτικά περιβάλλον, που θα μπορεί να λειτουργεί ακόμη και ποιητικά, ώστε να μπορεί ευκολότερα να προσαρμοστεί πάνω στις γρήγορες ταχύτητες. Κάτι που δεν είναι εύκολο φυσικά, και για το οποίο χρειάζεται και ταλέντο, και δουλειά.
Υπάρχουν κομμάτια που ξεχωρίζουν από το «Εγκλωβισμένος Εισχωρώντας στα Χρόνια», όπως το «30.10.45 αντοχή;», που ίσως είναι το «ωραιότερο» του άλμπουμ, ένα αρκετά καλά φθάνουν στ’ αυτιά μας και τα «Άψυχες παραισθήσεις», «Πλασμένη αυταπάρνηση» και «Αντιμέτωπος».
Το ενδιαφέρον είναι δεδομένο σ’ ένα πρώτο επίπεδο... δεν το συζητάμε καν αυτό – καθώς όσα γράψαμε αφορούν στο... από ’κει και πέρα.

Επαφή: www.spiritualcontradiction.bandcamp.com/album/trapped-entering-the-ages