SRDJAN IVANOVIC BLAZIN’ QUARTET σύγχρονη jazz, με παραδοσιακές αναφορές (και με ελληνική συμμετοχή)

Ο ντράμερ και συνθέτης Srđan Ivanović ή και (πιο απλά γραμμένος) Srdjan Ivanovic, είναι γεννημένος στην παλαιά Γιουγκοσλαβία και ήρθε στην Ελλάδα, από το Σαράγεβο, μετά το ξέσπασμα του πολέμου, το 1992. Σήμερα, μπορεί να μένει στο Παρίσι, αλλά η παρουσία του στην Ελλάδα δεν πέρασε απαρατήρητη (από μουσικής πλευράς), καθώς ο Ivanovic ανακατεύτηκε με την εγχώρια τζαζ σκηνή, συμπράττοντας βασικά με τον τρομπετίστα Ανδρέα Πολυζωγόπουλο. Ivanovic και Πολυζωγόπουλος συναντήθηκαν π.χ., πέρα από τις σκηνές, στο άλμπουμ τού δευτέρου “Heart of the Sun / The Music of Pink Floyd” [Puzzlemusik, 2013], με τους δύο μουσικούς να αποτελούν και μέλη του Blazin’ Quartet – μιας ομάδας, που έχει ήδη τρία άλμπουμ στην κατοχή της (“Finding a Way”, “Jalkan Bazz”, “La Mer, La Pierre, La Terre, L'oiseau”), προτείνοντας ένα τέταρτο αυτόν τον καιρό. Το νέο CD τού κουαρτέτου αποκαλείται “Sleeping Beauty” (2021), καταλογογραφείται στην γνωστή μας MoonJune Records, αλλά το «διεκδικούν» και άλλα labels (SCPP, cooLabel κ.λπ.).

Srdjan Ivanovic Blazin’ Quartet είναι αυτή την στιγμή οι: Srdjan Ivanovic ντραμς, πλήκτρα, Ανδρέας Πολυζωγόπουλος τρομπέτα, Federico Casagrande κιθάρα και Mihail Ivanov κοντραμπάσο, με τον γνωστό φλαουτίστα Magic Malik να εμφανίζεται ως guest. Να υπενθυμίσω, μόνον, πως Srdjan Ivanovic και Magic Malik συνεργάστηκαν εσχάτως και στο “Frame and Curiosity” (2019) του Nikolov-Ivanović Undectet, για το οποίον επίσης υπάρχει review στο δισκορυχείον, και πως μετά απ’ όλα αυτά είναι ίσως πασιφανές πως εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ ένα ηχογράφημα σύγχρονης jazz, εντός του οποίου χωρούν ποικίλες παραδοσιακές αναφορές.
Δεν είναι όμως η βαλκανική μουσική και ειδικότερα η balkan jazz, οι μόνες επιρροές τού Srdjan Ivanovic. Μπορεί από τα εννέα κομμάτια τού “Sleeping Beauty” τα έξι να είναι αποκλειστικώς δικά του, και το ένα συντεθειμένο από κοινού με τον Πολυζωγόπουλο, όμως υπάρχουν και δύο versions, εδώ, που δείχνουν κάτι – κάτι πολύ, αν θέλετε, σε σχέση με τις επιρροές-αναφορές του πρώτου τη τάξει. Είναι οι δύο διασκευές σε θέματα του Ennio Morricone, στο κλασικό “The man with the harmonica” από το γουέστερν C'era Una Volta il West (ε.τ. Κάποτε στη Δύση) (1968) του Sergio Leone και στο “À l'aube du cinquième jour” από το πολεμικό δράμα τού Giuliano Montaldo Gott Mit Uns (Dio è Con Noi) (1970).
Ξεκινώντας από αυτές τις δύο διασκευές θα λέγαμε πως η πρώτη κινείται, γενικώς, πολύ κοντά στο πρωτότυπο – δεν υπάρχουν, εννοούμε, παρεμβάσεις, που να κάνουν το κομμάτι μη-αναγνωρίσιμο, δίχως τούτο να σημαίνει, φυσικά, πως δεν έχουμε, επί του προκειμένου, μιαν ευφάνταστη εκτέλεση (με ξέχειλο, πρώτα-πρώτα, αίσθημα και με εντυπωσιακά παιξίματα από την τρομπέτα και την ηλεκτρική κιθάρα). Η δεύτερη διασκευή, στο “À l'aube du cinquième jour”, είναι και αυτή πολύ καλή – αν και διαφέρει όχι μόνο στην ενορχήστρωση (η πρωτότυπη μελωδία ήταν καθ’ ολοκληρίαν περασμένη στα πλήκτρα), αλλά και στην ανάπτυξη, που είναι περισσότερο γλαφυρή και... ταξιδευτική.
Όμως οι αληθινά μεγάλες στιγμές του δίσκου είναι τα πρωτότυπα tracks, εκεί όπου το Blazin’ Quartet (κιθάρα, μπάσο, ντραμς, τρομπέτα να υπενθυμίσουμε, συν λίγα πλήκτρα και φλάουτο) αποδεικνύεται ιδανικό στην διεκπεραίωση αυτών των πολύ ωραίων και ενίοτε ιδιαίτερων μελωδιών (όπως στο “Guchi” για παράδειγμα, με το φλάουτο τού Magic Malik να συναρπάζει και στο... κλασικό για το ρεπερτόριο τού κουαρτέτου “Rue des Balkans”, εκεί όπου η balkan-jazz αποκτά τα πρωτεία, ξαναζωντανεύοντας πολύ-αγαπημένους ήχους).
Ένα πολύ σφιχτό και συμπυκνωμένο CD είναι το “Sleeping Beauty”, φτιαγμένο με γνώση και με άποψη, από άσσους μουσικούς, με πολλές καταγραμμένες εμπειρίες.
Επαφή: www.blazinquartet.com, www.moonjune.com, www.lecoolectif.org