ποιος ήταν ο Πατρινός Vassili Karis, που πρωταγωνιστούσε στα ιταλικά γουέστερν, στη δεκαετία του ’70; – ένας ηθοποιός που αγαπήθηκε πολύ στην γείτονα χώρα, συμμετέχοντας σε δεκάδες ταινίες

Δεν υπάρχουν πολλοί έλληνες ηθοποιοί, που να διέγραψαν μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό και που να παραμένουν, μετά από τόσα χρόνια, σχεδόν άγνωστοι στη χώρα μας.
Ο Γιώργος Βογιατζής (Yorgo Voyagis) για παράδειγμα, γεννημένος στην Αθήνα το 1945, είναι ένας ηθοποιός με ιδιαίτερη πορεία στο διεθνές στερέωμα, μα ταυτόχρονα και πολύ γνωστός στην Ελλάδα, αφού έχει εμφανισθεί ακόμη και σε εγχώρια σίριαλ. Ο Vassili Karis, όμως, αν και διέγραψε μεγάλη πορεία στη γειτονική Ιταλία, παραμένει μέχρι σήμερα στη σκιά, στον τόπο που γεννήθηκε. Αξίζει λοιπόν να επικεντρωθούμε στην περίπτωσή του...
Ο Βασίλης Καραμεσίνης, όπως είναι το πραγματικό όνομα τού Vassili Karis, γεννιέται στην Πάτρα το 1938 (σήμερα δηλαδή είναι στα 82 προς 83 του) και νεαρός ακόμη, τη δεκαετία του ’50 προφανώς, βρίσκεται στην Ρώμη, για κινηματογραφικές σπουδές. Δεν ήταν ο μόνος. Υπήρχαν διάφοροι Έλληνες που σπούδαζαν τότε κινηματογράφο στην Ιταλία, όπως ο Πάνος Κουτρουμπούσης, ο Τάσος Δενέγρης κ.ά., αλλά ο Καραμεσίνης «έμεινε» στο σινεμά, χαράζοντας από νεαρός τη δική του διαδρομή.

Ταλαντούχος ων, ο Καραμεσίνης προσεγγίζεται αμέσως από παραγωγούς τής Τσινετσιτά, με αποτέλεσμα το 1961 να κάνει το ντεμπούτο του στο σινεμά, σε μια peplum ταινία (ψευδοϊστορική δηλαδή), που τότε ήταν της μόδας, την Il Conquistatore di Corinto (σκηνοθεσία Mario Costa).
Θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες ταινίες, στις οποίες ο Καραμεσίνης θα εμφανίζεται πότε ως Vassili Karamesinis και πότε ως Marco Vassilli, ενώ από το 1966 και μετά η πορεία του φαίνεται να παίρνει άλλη, ανοδική τροχιά, καθώς εμφανίζεται και στο θέατρο, υποδυόμενος τον Stanley Kowalski στο Λεωφορείον ο Πόθος, του Tennessee Williams.

Εκείνη την χρονιά, το 1966, έχει κι έναν από τους καλύτερους έως τότε, ρόλους του στο σινεμά, καθώς τον βλέπουμε (ως Vassili Karamesinis) δίπλα στην περίφημη Barbara Steele, στο θρίλερ Un Αngelo per Satana (σκηνοθεσία Camillo Mastrocinque).
Είναι η εποχή των μεγάλων γουέστερν στην Τσινετσιτά, με την βιομηχανία του ιταλικού σινεμά να ανθεί γενικότερα. Δεκάδες σκηνοθέτες γυρίζουν όλων των ειδών τις ταινίες, ενώ δίπλα στις μεγάλες παραγωγές (του Σέρτζιο Λεόνε και των υπολοίπων) υπάρχουν και οι μικρότερες, που προορίζονταν και αυτές για εξαγωγή (ακόμη και σε απομακρυσμένες χώρες).
Ο Βασίλης Καραμεσίνης, λόγω φάτσας, λόγω συγκεκριμένης υποκριτικής ικανότητας αρχίζει σιγά-σιγά να τυποποιείται, όπως λέμε, να εμφανίζεται σταδιακά σε όλο και πιο πολλά γουέστερν, όλων των ειδών, από «σοβαρά» έως και με κωμικά στοιχεία, υποδυόμενος ποικίλους ρόλους. Και στην πορεία πρωταγωνιστικούς, φυσικά.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/articles/cinema_articles/312679/vassili-karis-o-patrinos-ithopoios-poy-protagonistoyse-se-italika-goyestern-ton-70s