ΣΟΦΙΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ Σίσυφος

Η Σοφία Λαμπροπούλου (Sofia Labropoulou) είναι συνθέτρια και οργανοπαίκτρια. Το όργανό της είναι το κανονάκι. Απ’ αυτό και μόνον αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι πολλά – πόσω μάλλον, όταν έχει προηγηθεί και το άλμπουμ της “Butterfly” (μαζί με τον κιθαρίστα Βασίλη Κετεντζόγλου) στην αμερικανική εταιρεία Odradek, το 2019. Από την ίδιαν εταιρεία μάς έρχεται τώρα η πιο νέα, προσωπική, δουλειά τής Λαμπροπούλου, που έχει τίτλο “Sisyphus” (2020) και στην οποία καταγράφονται επτά tracks – πέντε εκ των οποίων αποτελούν δικές της συνθέσεις, ενώ δύο είναι versions.

Το άλμπουμ ανοίγει με τις versions. Πρώτο κομμάτι το «Μοιρολόι του τέλους και της αρχής». Δύο ενοποιημένα μοιρολόγια, το ένα από την Ήπειρο και το άλλο από την ανατολική Τρανσυλβανία, που ορίζονται, φυσικά, από την πεντατονία και που αποδίδονται από την διεθνώς αναγνωρισμένη ουγγαρέζα τραγουδίστρια Márta Sebestyén, στην ελληνική και την ουγγρική γλώσσα (νομίζω πως η Λαμπροπούλου ζει, κι εκείνη, στην Ουγγαρία ή έστω έχει ζήσει εκεί). Το κομμάτι δεν ενοργανώνεται μόνον με κανονάκι και φωνή, μα και με άλλα όργανα (η Sebestyén παίζει και φλογέρα, εκτός από το να τραγουδά, ενώ ακούγονται προσέτι τσέλο και σαντούρι). Έχουμε, δηλαδή, όργανα, που μπορούν να συνομιλήσουν, υποστηρίζοντας αρμονικά και μελωδικά, με το τσέλο να κρατάει (και) το ίσο. Το άκουσμα παρότι «έντεχνο», διατηρεί την μαγεία ενός τραγουδιού της υπαίθρου.
Το δεύτερο track τού CD είναι κάτι απρόσμενο. Δύο τραγούδια των Sex Pistols, τα γνωστά τοις πάσι “Anarchy in the UK” και “God save the queen” ενώνονται, μετονομάζονται σε «Εν αρχή ην...» και βασικά απλοποιούνται ως ηχητικοί όγκοι – καθώς το punk μετατρέπεται, εδώ, σε κάτι εν δυνάμει φολκλορικό. Έχει ενδιαφέρον...
Στο «Saba του αντρειωμένου» ένα πλήρες γκρουπ (τσέλο, κανονάκι, πολίτικη λύρα, ούτι, νέι, κρουστά, κοντραμπάσο και φωνή) κινούμενο σε δρόμους... κλασικής οθωμανικής μουσικής προσδίδει στο πασίγνωστο δημοτικό «Τ’ αντρειωμένου τ’ άρματα» έναν αέρα Ανατολής. Πολύ καλή και η ορχήστρα και η ερμηνεία της Ελένης Χρήστου.
Το τέταρτο track έχει τίτλο «Κυκλοθυμία» (τσέλο, κανονάκι, πολίτικη λύρα, ούτι, νέι, κρουστά, κοντραμπάσο) και πρόκειται για ένα έξοχο οργανικό, σε κάπως γρήγορο τέμπο, που κινείται, και αυτό, στο χώρο της κλασικής οθωμανικής μουσικής (εννοούμε πως έχει επιρροές από εκεί).
Στο «Δ.Ε.Ι.Τ.Μ.Ε.Χ.Τ.Α.» (τσέλο, κανονάκι, ούτι, κρουστά, κοντραμπάσο, κλαρίνο, βιολί) το «παράπονο» της Ανατολής και πάλι πρωταγωνιστεί. Υπέροχη η μελωδία, που αναπτύσσεται κυκλωτικά, επίσης σε γρήγορο τέμπο, δημιουργώντας ευφορικές καταστάσεις.
Προτελευταίο track του CD το «Χιτζάζ ταξίμι» (τσέλο, κανονάκι), με τον τίτλο να λέει επακριβώς περί τίνος πρόκειται. Το τσέλο σε ρόλο ισοκράτη και το κανονάκι με τον λαμπερό ήχο του να αυτοσχεδιάζει με ομορφιά και με δύναμη.
Το “Sisyphus” θα ολοκληρωθεί με το 10λεπτο «Ο γκρεμιστής» (τσέλο, κανονάκι, ούτι, νέι, κοντραμπάσο, φωνή), που αποτελεί μελοποίηση του ποιήματος του Κωστή Παλαμά με τον ίδιο τίτλο. Πολύ ωραία η μελοποίηση ενός ποιήματος με διαχρονικό νόημα («Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο κτίστης, / ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης. / Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι / Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι») και με την τραγουδίστρια Χριστίνα Μαξούρη να αποδεικνύεται εκφραστική και ουσιαστική στη μεταφορά των νοημάτων. Μέσο προς αργό το τέμπο, με πολύ ωραία ενορχηστρωτική ακολουθία, με οργανικά-φωνητικά ξεσπάσματα και υφέσεις, που υπογραμμίζουν τις σκέψεις του ποιητή, δίνοντάς τους την πρέπουσα κάθε φορά βαρύτητα.
Το ότι στο άλμπουμ της Σοφίας Λαμπροπούλου συμμετέχουν συνολικώς δεκαπέντε μουσικοί, με μερικά πολύ γνωστά ονόματα ανάμεσά τους (Χάρης Λαμπράκης, Βαγγέλης Καρίπης, Δημήτρης Τσεκούρας, Αλέκος Βασιλάτος κ.ά.), είναι και αυτό ενδεικτικό, και αποδεικτικό, της προσπάθειας που έχει καταβληθεί, ώστε να δημιουργηθεί ένα ηχογράφημα «πλήρες» προς πάσα κατεύθυνση.
Επαφή: www.odradek-records.com