Οι BLML ή Blackmail,
όπως τους ξέρουμε από παλαιά, είναι φυσικά το συγκρότημα τού Γιώργου Καρανικόλα
(φωνή, κιθάρες, πλήκτρα). Σήμερα BLML είναι, πέραν του Καρανικόλα, και οι Παναγιώτης Τόγιας
ντραμς, Nick Ketz
μπάσο, Michael Magnis πλήκτρα και Στέλιος Τόγιας κρουστά – και είναι αυτή ακριβώς
η πεντάδα, που ηχογραφεί και κυκλοφορεί, τώρα, το “Maze” [Sound Effect Records, 2020], το
έκτο άλμπουμ της, δηλαδή, από το 1993 (όταν οι Blackmail εμφανίστηκαν,
τότε, για πρώτη φορά στην δισκογραφία).
Το “Maze”
είναι φυσικά ένα βαρύ ροκ άλμπουμ, που περιλαμβάνει οκτώ tracks, επτά πρωτότυπα (του Καρανικόλα)
και μια μάλλον ανέλπιστη διασκευή στο “Iscariot” των Tyrannosaurus Rex (από το ψυχεδελικό LP τους “Unicorn”
του 1969). Μια διασκευή, που, σε κάθε περίπτωση, δεν δείχνει και τόσο πολύ (δείχνει
κάπως...) την κατεύθυνση του γκρουπ, καθώς ενσωματώνεται και αυτή (η διασκευή)
στο γενικότερο βαρύ πλαίσιο, που διαμορφώνουν πρωτίστως οι κιθάρες του
Καρανικόλα και ακολούθως όλα τα υπόλοιπα όργανα.
Το άλμπουμ ανοίγει μ’ ένα δυναμικό, ωραίο κομμάτι, το “Plasma rocket”, που περιγράφει, και από στιχουργικής πλευράς, αυτό το σκοτεινό και δύσθυμο περιβάλλον, μέσα στο οποίο αναπτύσσονται γενικώς τα τραγούδια του Καρανικόλα, με την μπάντα να ροκάρει δυνατά, με βάθος και με πίστη.
Τα τραγούδια των BLML έχουν κάπως τις ιδιότητες των... ελατηρίων. Την μια μαζεύονται, συμπιέζονται, γίνονται πιο εσωστρεφή και την άλλη απλώνονται και εκτονώνονται, δημιουργώντας σου πότε την αίσθηση και πότε την βεβαιότητα μιας εξομολογητικής διαδρομής, που οδηγεί νομοτελειακά σε κάποιου είδους κάθαρση – ένα τέτοιο τραγούδι είναι το δεύτερο “Haze”, με το επόμενο 9λεπτο, που ακολουθεί (“Trigger and pain”) να διαθέτει πολύ λειτουργικά ξεσπάσματα, που απλώνουν στον χώρο, βοηθώντας την σύνθεση, και μέσω των ωραία ενσωματωμένων πλήκτρων, να αποκτήσει κάποιες ψυχεδελικές προεκτάσεις.
Τα ωραία tracks συνεχίζουν βεβαίως και στην δεύτερη πλευρά, με το κάπως Poe-τικό “Falling to pieces”, την σκληρή μπαλάντα με τα λειτουργικά riffs “Fix me” και βασικά με το τελευταίο track του άλμπουμ, το 7λεπτο “Coast to coast”, που φανερώνει και αυτό την πολύ καλή φάση στην οποία βρίσκονται οι BLML, προσφέροντας ένα ακόμη αξιοσημείωτο τραγούδι, ξανά στηριγμένο στα κατάλληλα riffs και σ’ ένα ακόμη ψυχεδελικό τελείωμα – που ανακαλεί στη μνήμη το... underground rock των Edgar Broughton Band, ενσωματωμένο στο τώρα φυσικά.
Δυνατό άλμπουμ!
Επαφή: www.soundeffect-records.gr
Το άλμπουμ ανοίγει μ’ ένα δυναμικό, ωραίο κομμάτι, το “Plasma rocket”, που περιγράφει, και από στιχουργικής πλευράς, αυτό το σκοτεινό και δύσθυμο περιβάλλον, μέσα στο οποίο αναπτύσσονται γενικώς τα τραγούδια του Καρανικόλα, με την μπάντα να ροκάρει δυνατά, με βάθος και με πίστη.
Τα τραγούδια των BLML έχουν κάπως τις ιδιότητες των... ελατηρίων. Την μια μαζεύονται, συμπιέζονται, γίνονται πιο εσωστρεφή και την άλλη απλώνονται και εκτονώνονται, δημιουργώντας σου πότε την αίσθηση και πότε την βεβαιότητα μιας εξομολογητικής διαδρομής, που οδηγεί νομοτελειακά σε κάποιου είδους κάθαρση – ένα τέτοιο τραγούδι είναι το δεύτερο “Haze”, με το επόμενο 9λεπτο, που ακολουθεί (“Trigger and pain”) να διαθέτει πολύ λειτουργικά ξεσπάσματα, που απλώνουν στον χώρο, βοηθώντας την σύνθεση, και μέσω των ωραία ενσωματωμένων πλήκτρων, να αποκτήσει κάποιες ψυχεδελικές προεκτάσεις.
Τα ωραία tracks συνεχίζουν βεβαίως και στην δεύτερη πλευρά, με το κάπως Poe-τικό “Falling to pieces”, την σκληρή μπαλάντα με τα λειτουργικά riffs “Fix me” και βασικά με το τελευταίο track του άλμπουμ, το 7λεπτο “Coast to coast”, που φανερώνει και αυτό την πολύ καλή φάση στην οποία βρίσκονται οι BLML, προσφέροντας ένα ακόμη αξιοσημείωτο τραγούδι, ξανά στηριγμένο στα κατάλληλα riffs και σ’ ένα ακόμη ψυχεδελικό τελείωμα – που ανακαλεί στη μνήμη το... underground rock των Edgar Broughton Band, ενσωματωμένο στο τώρα φυσικά.
Δυνατό άλμπουμ!
Επαφή: www.soundeffect-records.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου