Ο Chick Corea
έφυγε από τη ζωή στις 9 Φεβρουαρίου, λίγο πριν από τα 80 χρόνια του, αλλά το
θλιβερό γεγονός ανακοινώθηκε χθες βράδυ. Η απώλεια είναι μεγάλη, τεράστια, για
την τζαζ και για την σύγχρονη μουσική γενικότερα, γιατί ο Chick Corea είχε φίλους παντού, σε
όλους τους μουσικούς χώρους, επηρεάζοντας καταλυτικά, πρόσωπα και είδη – genres, όπως τα λέμε.
Διαπρέποντας από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 έως τις μέρες μας, ο Chick Corea ήταν ο άνθρωπος εκείνος που συνέβαλε τα μάλα στον ήχο του Miles Davis, της ηλεκτρικής περιόδου του, με συμμετοχές στα ιστορικά άλμπουμ τής Columbia “Filles de Kilimangaro” (1968) “In a Silent Way” (1969), “Bitches Brew” (1970), “Miles Davis: Live at the Fillmore East” (1970), “Jack Johnson” (1971), “Live-Evil” (1971), “On the Corner” (1972) και “Big Fun” (1974). Οι τίτλοι και μόνον... παραλύουν.
Το jazz-rock σίγουρα θα ήταν αλλιώς,
δίχως την συμβολή στο ηλεκτρικό πιάνο (Fender Rhodes) του Chick Corea.
Και όχι μόνο το jazz-rock, αλλά και η jazz και το rock, καθότι ο ήχος του Chick Corea (μαζί μ’ εκείνον του Herbie Hancock) επηρέασε άπειρους
μουσικούς σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Το 1972, μέσα από το σχήμα Return to Forever (είχε προηγηθεί το άλμπουμ τού Corea με τον ίδιο τίτλο στην ECM) και βασικά με το LP “Light as a Feather” [Polydor, 1972/73] o Chick Corea και οι συνεργάτες του (ο μπασίστας Stanley Clarke, ο σαξοφωνίστας-φλαουτίστας Joe Farrell, o ντράμερ-περκασιονίστας Airto Moreira και η τραγουδίστρια Flora Purim) δημιουργούν το fusion, αναδεικνύοντας κομμάτια όπως το “Spain” και το “500 miles high”, που αποτελούν έκτοτε τζαζ-στάνταρντ.
Θα ακολουθήσουν κι άλλοι δίσκοι με τους Return to Forever, αλλά κι ένα σόλο LP του Chick Corea, το 1976, το περίφημο “My Spanish Heart” [Polydor], που θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στο jazz-latin-flamenco-fusion.
Την ίδιαν εποχή, στα σέβεντις, ο Chick Corea ήταν ολούθε, κάνοντας πολλές παράλληλες διαδρομές.
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/articles/music_articles/313358/chick-corea-enas-poly-megalos-pianistas-tis-tzaz-pethane-prin-apo-liges-meres
Διαπρέποντας από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 έως τις μέρες μας, ο Chick Corea ήταν ο άνθρωπος εκείνος που συνέβαλε τα μάλα στον ήχο του Miles Davis, της ηλεκτρικής περιόδου του, με συμμετοχές στα ιστορικά άλμπουμ τής Columbia “Filles de Kilimangaro” (1968) “In a Silent Way” (1969), “Bitches Brew” (1970), “Miles Davis: Live at the Fillmore East” (1970), “Jack Johnson” (1971), “Live-Evil” (1971), “On the Corner” (1972) και “Big Fun” (1974). Οι τίτλοι και μόνον... παραλύουν.
Το 1972, μέσα από το σχήμα Return to Forever (είχε προηγηθεί το άλμπουμ τού Corea με τον ίδιο τίτλο στην ECM) και βασικά με το LP “Light as a Feather” [Polydor, 1972/73] o Chick Corea και οι συνεργάτες του (ο μπασίστας Stanley Clarke, ο σαξοφωνίστας-φλαουτίστας Joe Farrell, o ντράμερ-περκασιονίστας Airto Moreira και η τραγουδίστρια Flora Purim) δημιουργούν το fusion, αναδεικνύοντας κομμάτια όπως το “Spain” και το “500 miles high”, που αποτελούν έκτοτε τζαζ-στάνταρντ.
Θα ακολουθήσουν κι άλλοι δίσκοι με τους Return to Forever, αλλά κι ένα σόλο LP του Chick Corea, το 1976, το περίφημο “My Spanish Heart” [Polydor], που θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στο jazz-latin-flamenco-fusion.
Την ίδιαν εποχή, στα σέβεντις, ο Chick Corea ήταν ολούθε, κάνοντας πολλές παράλληλες διαδρομές.
https://www.lifo.gr/articles/music_articles/313358/chick-corea-enas-poly-megalos-pianistas-tis-tzaz-pethane-prin-apo-liges-meres
Σπουδαίος πιανίστας, μουσικός και συνθέτης. Δεν έγραψε απλά την ιστορία της σύγχρονης τζαζ, υπήρξε η ίδια η ιστορία της fusion και contemporary τζαζ πρωτοπορίας. Η ιστορία θα είναι σίγουρα γενναιόδωρη μαζί του. R.I.P.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλος μουσικός της Jazz. Συμμετείχε σε κάθε αλλαγή της, είτε ως leader είτε ως απλός μουσικός καποιας μεγάλης μπάντας . Αλλά αυτά είναι λόγια του γραφείου. Εγώ χάρηκα πολύ με τις μουσικές του, από αυτές για τα παιδιά ως αυτές για τους μεγάλους....
ΑπάντησηΔιαγραφή