NIGHTSTALKER η επανέκδοση του “Superfreak”

Το “Superfreak”, το τέταρτο άλμπουμ των Nightstalker (Argy φωνή, Andreas Lagios μπάσο, Tolis Motsios κιθάρες και Costas C ντραμς), κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε CD, στην αμερικανική MeteorCity, το 2009. Την επόμενη χρονιά (2010) τυπώθηκε και σε βινύλιο, από την ολλανδική Headspin Records, αλλά από τότε δεν ξαναείδε το φως της δισκογραφίας. Και κάπως έτσι, λόγω της μεγάλης ζήτησης των ηχογραφήσεων του γκρουπ, και από εδώ και από το εξωτερικό, μια κόπια βινυλίου έφθασε να κοστίζει περισσότερο ή και πολύ περισσότερο από 50 ευρώ.
Η νέα επανέκδοση του δίσκου από τις Labyrinth of Thoughts / The LAB Records επανατοποθετεί το “Superfreak” (2022) σε νέες βάσεις. Δεν ρίχνει μόνον την τιμή απόκτησης μιας vinyl κόπιας, αυτού του πολύ καλού hard rock / stoner άλμπουμ, μα προσφέρει κιόλας νέο mix (Nightstalker & Philip Marinelis), όπως και νέο mastering (Brad Boatright).
Έτσι, και σε συνδυασμό με το 150άρι βινύλιο, που είναι κομμένο σε 700 κόπιες, με το gatefold cover και με το inner sleeve (που αναγράφονται οι στίχοι), έχουμε πλέον στα χέρια μας μία άψογη καθ’ όλα επανέκδοση, που θα δώσει στους φίλους του γκρουπ την δυνατότητα να ακούσουν το “Superfreak” με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ρίχνοντας λοιπόν αυτό το LP των Nightstalker, στο πικάπ, λέμε κατ’ αρχάς πως κάτι τέτοιοι δίσκοι (και άλλοι, και πολλοί άλλοι) είναι ετοιμασμένοι για να ακούγονται από σωστά στερεοφωνικά συγκροτήματα και όχι από τα tablets, τα smartphones κ.λπ. Δεν μπορείς να αντιληφθείς από τις μικροσυσκευές το άπλωμα του ήχου, τα «στρώματά» του και την «ικανότητά» του να γεμίζει το δωμάτιο, παρασέρνοντάς σε μαζί του. Πάει αυτό.
Δεύτερον... και στο “Superfreak” οι Nightstalker αποδεικνύουν πόσο μπροστά και «κατά πάνω» ήταν σ’ εκείνο που έκαναν, στη συγκεκριμένη εποχή, όταν το hard / stoner βρισκόταν στα καλύτερά του, πριν ξεπέσει, στα 2010s πια, στην επανάληψη, την μετριότητα και εν τέλει την αδιαφορία.  
Το λέμε τούτο, γιατί στο “Superfreak” δεν υπάρχει αδιάφορο ή μέτριο κομμάτι, με την μπάντα να τα δίνει όλα στο στούντιο, λες και παίζει live! Νομίζουμε, δε, πως αυτό είναι ένα από τα πιο διαχρονικά προτερήματα των Nightstalker, μιας μπάντας που παίζει διαρκώς στην τσίτα, εκμεταλλευόμενη, όλα εκείνα που της παρέχονται, στο έπακρο.
Υπάρχουν πολλά tracks εδώ που ξεχωρίζουν, όπως ας πούμε το δεύτερο “Enough is not enough”, το “Light” και άλλα διάφορα, αλλά εκείνο που βγάζει, νομίζουμε, όλη την έξαψη των Nightstalker είναι το φερώνυμο “Superfreak”, που είναι εκπληκτικό και που δείχνει αυτό που γράψαμε παραπάνω, την πλήρη οικειοποίηση του σχετικού μηχανισμού (άνθρωποι, τεχνικός εξοπλισμός κ.λπ.), προς την κατεύθυνση της δημιουργίας «ήχου». Όχι πως και σε άλλα tracks δεν διαφαίνεται αυτό (στο “Learn to fly” για παράδειγμα), αλλά στο “Superfreak” είναι έντονο και εκπληκτικό!
Γενικώς, ένας πολύ ωραίος, ένα πολύ γεμάτος σύγχρονος-παλαιός ροκ δίσκος, που θα αγαπηθεί ξανά και θα αγαπιέται και στο μέλλον.  
Επαφή: https://labyrinthofthoughts.gr/en/labyrinth/