Οι Periods
είναι ένα σχετικώς καινούριο ελληνικό συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε στην
Αθήνα το 2012-13 – με το “Periods”
[B-otherSide Records, Body Blows Records, Nothing to Harvest Records, Underground
Union Records, 2025] να αποτελεί το πρώτο long-play
τους. Στο άλμπουμ, που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες, στην αρχή του Γενάρη,
καταγράφονται τέσσερα + τέσσερα ροκ κομμάτια –προτάσεις, προφανώς, του ίδιου
του γκρουπ–, που δημιουργούν όλα ένα κλίμα. Τι κλίμα; Αυτό θα επιχειρήσουμε να
προσδιορίσουμε στη συνέχεια...
Κατ’ αρχάς να πούμε πως η line-up
των Periods έχει μιαν
ιδιαιτερότητα – το λέμε, γιατί δεν συναντάς, εύκολα, σύγχρονα ροκ γκρουπ, στα
οποία τρία από τα τέσσερα μέλη τους να είναι γυναίκες. Έτσι λοιπόν Periods είναι
η Nasia φωνή, κιθάρα, η
Nina φωνή,
μπάσο, η Talin ντραμς
και ο AV κιθάρες.
Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι... ροκάρουν. Και μάλιστα θα έλεγα «αγρίως», παρότι οι φωνές δεν βγάζουν αυτή τη σκληρότητα, την σχετικά ακατέργαστη, που αφήνουν τα μουσικά passages. Garage punk παίζουν οι Periods, αλλά όχι με έντονη την σίξτις αίσθηση, καθώς φέρνουν περισσότερο στη μνήμη τα γκρουπ, από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 – ας θυμηθούμε μεταξύ πολλών άλλων και τους «δικούς μας» Villa 21 ή ακόμη και τους Last Drive. Το λέω, γιατί οι επιρροές των Periods είναι... δισυπόστατες. Έτσι, από τη μια μεριά υπάρχει αυτό το σκληροτράχηλο, το τύπου Stooges να πούμε, αλλά από την άλλη υπάρχουν και συνδέσεις με το surf και το twang, που προσδίδουν στα τραγούδια του γκρουπ κι άλλες διαστάσεις – Cramps-ικές εννοώ.
Τα καταφέρνουν καλά ή και πολύ καλά οι Periods, και tracks σαν τα “Walking with fire”, “Small talk”, “A dead man’s code (Zamama)” και “Every face”, οπωσδήποτε ξεχωρίζουν – αν και κάθε κομμάτι, εδώ, έχει νόημα και λόγο ύπαρξης. Τι θα μπορούσε να βελτιώσουν οι Periods; Σίγουρα στο φωνητικό κομμάτι μπορεί να γίνουν περισσότερα και καλύτερα, και νομίζω πως εκεί θα πρέπει να επικεντρωθεί το γκρουπ, προκειμένου να ανεβεί ένα ακόμη σκαλοπάτι.
Επαφή: https://theperiods.bandcamp.com/album/the-periods
Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι... ροκάρουν. Και μάλιστα θα έλεγα «αγρίως», παρότι οι φωνές δεν βγάζουν αυτή τη σκληρότητα, την σχετικά ακατέργαστη, που αφήνουν τα μουσικά passages. Garage punk παίζουν οι Periods, αλλά όχι με έντονη την σίξτις αίσθηση, καθώς φέρνουν περισσότερο στη μνήμη τα γκρουπ, από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 – ας θυμηθούμε μεταξύ πολλών άλλων και τους «δικούς μας» Villa 21 ή ακόμη και τους Last Drive. Το λέω, γιατί οι επιρροές των Periods είναι... δισυπόστατες. Έτσι, από τη μια μεριά υπάρχει αυτό το σκληροτράχηλο, το τύπου Stooges να πούμε, αλλά από την άλλη υπάρχουν και συνδέσεις με το surf και το twang, που προσδίδουν στα τραγούδια του γκρουπ κι άλλες διαστάσεις – Cramps-ικές εννοώ.
Τα καταφέρνουν καλά ή και πολύ καλά οι Periods, και tracks σαν τα “Walking with fire”, “Small talk”, “A dead man’s code (Zamama)” και “Every face”, οπωσδήποτε ξεχωρίζουν – αν και κάθε κομμάτι, εδώ, έχει νόημα και λόγο ύπαρξης. Τι θα μπορούσε να βελτιώσουν οι Periods; Σίγουρα στο φωνητικό κομμάτι μπορεί να γίνουν περισσότερα και καλύτερα, και νομίζω πως εκεί θα πρέπει να επικεντρωθεί το γκρουπ, προκειμένου να ανεβεί ένα ακόμη σκαλοπάτι.
Επαφή: https://theperiods.bandcamp.com/album/the-periods
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου