Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

η AMHA κι η KAIFA στην Αθήνα...

Είναι γνωστό. Το έχουν γράψει κι άλλοι (ο Θοδωρής Μανίκας στην Καθημερινή την 30/9/2007), το έγραψα κι εγώ στο Jazz & Τζαζ στο τεύχος 147 (Ιούνιος 2005) σελ.20. Μεγάλο κομμάτι της αιθιοπικής δισκογραφίας στα χρόνια του ’70 τυπωνόταν στην Ελλάδα, στο πάλαι ποτέ εργοστάσιο της Columbia στη Ριζούπολη. “Made in Greece” λοιπόν και τα πορτοφόλια ανοίγουν...Στην Αιθιοπία στα seventies (1969-1977) τρεις ήταν οι βασικές εταιρίες οι οποίες μετέφεραν τον μεγάλον ήχο της χώρας· εκείνον που μάθαμε την τελευταία δεκαετία να τον αποκαλούμε “ethiopiques”, έτσι κάπως σαν προέκταση των περίφημων συλλογών του Francis Falceto. Η πολυεθνική Philips, η οποία τύπωνε κάπου στην Ανατολική Αφρική (πιθανώς στην Κένυα), η Amha Records και η Kaifa Records. Η Amha ιδρύθηκε το 1969 από τον Amha Eshete και για 2-3 χρόνια (μέχρι το ’71) τύπωνε στην Ινδία και το Λίβανο, σε συνεργασία με την τοπική SLD. Από το 1972 όμως και μέχρι το 1975, όλες οι παραγωγές της «κόβονταν» στην Ελλάδα. Για δε την Kaifa, η οποία ιδρύθηκε το 1973 από τον Ali Abdella Kaifa, μάλλον όλο το υλικό της, 53 singles και 6 LP δηλαδή, τυπώθηκε στην Ελλάδα. Είναι ν’ απορείς; Μόνο για τη γενικότερη, σημερινή, κατάντια της δισκογραφίας...
Το πιο σημαντικό όλης αυτής της ελληνo-αιθιοπικής περιπέτειας ήταν οπωσδήποτε η ανεύρεση των original master tapes, τον Φεβρουάριο του ’97, στο εδώ εργοστάσιο της Columbia, από τον ίδιον τον Falceto – «μία από τις πιο ευτυχισμένες μέρες στη ζωή μου», όπως είχε τονίσει ο ίδιος με σημασία σε μια συνέντευξή του το 2006. Λογικό. Ο άνθρωπος ανακάλυψε ένα μουσικό «θησαυρό»· «θησαυρός» ο οποίος έγινε πάραυτα κτήμα όλου του κόσμου. Η σειρά “Ethiopiques” έχει φθάσει μέχρι σήμερα τα 23 νούμερα και προχωράει... Καθότι, σε αντίθετη περίπτωση – και θα πρέπει καλά αυτό να το σκεφθούμε –, θα ήταν εξαιρετικά επίπονη η εύρεση έστω και κάποιων μόνον από τα αυθεντικά βινύλια· βινύλια, τα οποία σπανίως εντοπίζονται σε καλές-ανεκτές καταστάσεις. Αφήνουμε δε τις τιμές... Ορισμένα του Mulatu π.χ. ξεπερνούν τα 500 δολάρια, ενώ σπανίως θα εντοπιστεί κάτι, στο eBay ή αλλού, με τιμή μικρότερη των 50$. Πολύτιμο λοιπόν υλικό, το οποίο σπανίως εμφανίζεται στα ελληνικά παζάρια.

2 σχόλια:

  1. Μόνο & μόνο επειδή κάποιος μπορεί να ξανα-κοιτάξει αυτό το άρθρο , αξίζει το κόπο να διαβάσει αυτή την συνέντευξη του Francis Falceto:
    http://www.afropop.org/multi/interview/ID/106/Francis+Falceto-Ethiopia:+Empire+and+Revolution

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εδώ είναι όλα...
    http://www.funkfidelity.de/

    ΑπάντησηΔιαγραφή