ΕΡΩΤΙΚΑ ΕΝΑΤΗΜΟΡΙΑ…

Είναι γνωστόν πως ο Γιάννης Μόραλης, που πέθανε χθες σε ηλικία 93 ετών, είχε φιλοτεχνήσει, ή είχε "δανείσει" πίνακές του, ώστε να γίνουν εξώφυλλα δίσκων (ο «Μεγάλος Ερωτικός» του Μάνου Χατζιδάκι, μου έρχεται προχείρως στο νου). Κάπως έτσι θυμήθηκα και το άλμπουμ «Ενατημόριον» του Κορνήλιου Διαμαντόπουλου, φίλου και συνεργάτη στο Jazz & Tζαζ. Στο εξώφυλλό του το έργο τού Γιάννη Μόραλη «Ερωτικό» (ακρυλικό σε πανί, διαστάσεων 230 εκ. Χ 200 εκ.), φιλοτεχνημένο το 1972. Επί τη ευκαιρία ξανάκουσα και το CD, που είχε εκδώσει ιδίοις εξόδοις ο Κορνήλιος και το οποίο μοίραζε (τότε) δωρεάν – και τώρα το ίδιο θα κάνει, αν έχει στοκ – σε όσους ήθελαν να το αποκτήσουν. Το βρήκα ενδιαφέρον, όπως και τότε που το πρωτάκουσα, πριν από 6-7 χρόνια. Ο Διαμαντόπουλος είναι ο θεωρητικός, αλλά και ο πρακτικός, υπό την έννοια ότι δε μένει μόνον στη θεωρία, τού… φάλτσου. Ασχολείται με τη μικροτονική μουσική και τα μικροδιαστήματα, συνθέτοντας έργα, τα οποία, συχνά, είναι δύσκολο (έως αδύνατον) να ερμηνευθούν από φυσικό χέρι· εκεί, αναλαμβάνουν τα κομπιούτερ (προγραμματισμένα στην περίπτωσή μας από τον Δημήτρη Χασούρο). Στο CD, που έχει διάρκεια 31 λεπτά, υπάρχει κι ένα κομμάτι, το τελευταίο (4:19), το οποίο τιτλοφορείται «Γιάννης Μόραλης – Θέμα και Ανάδραση». Γράφει ο Κορνήλιος Διαμαντόπουλος στο ένθετο: «Ήταν μία έμπνευση της στιγμής. Όλα ξεκίνησαν όταν ζήτησα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, από τον «εκ του μακρόθεν» δάσκαλό μου Γιάννη Μόραλη, να σχεδιάσει τυχαία σημεία σ’ ένα πεντάγραμμο ‘έτσι… για να δούμε τι θα βγει’. Ο δάσκαλος δέχτηκε (με την απλότητα που χαρακτηρίζει κάθε πραγματικά μεγάλο καλλιτέχνη) και με σχεδόν παιγνιώδη διάθεση, χάραξε ‘νότες’ κατά την οπτική του αίσθηση ή… διαίσθηση! Η τροποποίηση αυτού του σχεδίου σε αναγνωρίσιμη μουσική σημειογραφία ήταν η, κατά το δυνατόν, λιγότερο υποκειμενική(…)».
Μία «σύνθεση» του Γιάννη Μόραλη, σίγουρα δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να αναμένει ο οποιοσδήποτε.