Το «θέμα» στη σύγχρονη δισκογραφία είναι ένα... θέμα προς αναζήτηση, καθότι απαιτείται προσεκτικός σχεδιασμός, εύρεση των κατάλληλων συμμετεχόντων, συγκεκριμένη αισθητική στόχευση που να συνδέει ήχο, σχεδιαστικό μέρος, εικόνα ίσως, κείμενα... και βεβαίως μία άλφα οικονομική άνεση, που να κινείται προς την κατεύθυνση αυστηρής υλοποίησης όλων των προηγουμένων. Δύσκολο; Πλέον, ναι. Με τον τρόπο που πορεύεται η δισκογραφία... Η γαλλική εταιρία Prikosnovenie έχει δώσει στίγμα από καιρό (από το 1990). Την ενδιαφέρει η καταγραφή του μύθου, του θρύλου, της δοξασίας, ο σύγχρονος παγανισμός, η τελετουργία, ο κόσμος του φανταστικού – όλα αυτά στην ηχητική/μουσική εκδοχή τους. Έχει προσφέρει πανέμορφα άλμπουμ, ορισμένα δε καταπληκτικά – θυμάμαι προχείρως το “Ghost Fish” των Δαιμονία Νύμφη, της Louisa Jon-Krol και του Νικόδημου Τριαρίδη – και πάντα αναμένεις απ’ αυτήν το «κάτι παραπάνω»· την έκπληξη. Είμαστε εδώ ακριβώς... Το άλμπουμ “Messages de Fees” (Μηνύματα από τις Νεράιδες) είναι η έκπληξη. Κατ’ αρχάς λόγω του παραμυθένιου εικαστικού του, τού 72σέλιδου, πλημμυρισμένου στα σχέδια και τα χρώματα, booklet και βεβαίως, το κυριότερο, εξαιτίας της μουσικής που περιέχει· ένα σύγχρονο χαμένο folk, έτσι γενικώς, που υποβάλλει και τέρπει. Το concept είναι απλό. Η εταιρία ζήτησε από 5 μπάντες που συνεργάζονται μαζί της (Rajna, Ashram, Δαιμονία Νύμφη, Caprice, Poussieres D’Etoiles) 15 λεπτά μουσικής από την καθεμία, με θέμα/έμπνευση (από) τον «κόσμο των ξωτικών». Η ίδια, θα συνόδευε με 32 νεραϊδοϊστορίες (στη γαλλική στο βιβλιαράκι, αλλά και στην αγγλική σε pdf format) και θα επιμελείτο του πακέτου. Περιττό να πω πως κάθε ένα από τα γκρουπ προσέφερε ό,τι ωραιότερο. Το “Voyage of the Magus” των Rajna στέκεται στο ύψος των καλύτερων Dead Can Dance, με την haunted φωνή της Jeanne να είναι από μόνη της «μυστήριο». Το “Sparks” των Ναπολιτάνων Ashram (Luigi Rubino πιάνο, Sergio Panarella φωνή, Edo Notarloberti βιολί) κινείται σε folk/neo-classical δρόμους και έχει χαρισματική φωνητική ερμηνεία. Η προσφορά των Δαιμονία Νύμφη (Σπύρος Γιασαφάκης, Εύη Στεργίου, συν 5 guests) είναι ένα μακάριο 15λεπτο θέμα (κάπως σαν σουίτα τριών μερών), που συνοψίζει τους προβληματισμούς του σχήματος για έναν σημερινό κατανυκτικό ήχο, με ενσωματωμένα folk και avant στοιχεία. Σπουδαίο. Οι Ρώσοι Caprice κινούνται, και αυτοί, σε neo-classical/ folk κατευθύνσεις εκμεταλλευόμενοι τις συνηχήσεις ήπιων ηλεκτρικών και ακουστικών οργάνων - η “Viola Floralis” είναι μία 5μερής σουίτα, με... φασματικά φωνητικά από την Inna Brejestovskaya -, την ώρα που οι Poussieres D’Etoiles (Daniel Perret κέλτικη άρπα, Marianne Svasek φωνή) «κλείνουν» με το σχεδόν 15λεπτο “Worlds meeting”. Καθώς η νύχτα ανοίγει…
Επαφή: www.prikosnovenie.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου