L.L. GROOVE σοουλούλουδο

Το άλμπουμ “Soulflower” [Prominence Recordings] του L.L. Groove (κατά κόσμον Λάκης Λελούδας) έγινε για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Να δημιουργήσει «ευγενή» dance περιβάλλοντα στην ημέτερη clubland (ή αλλαχού), προκειμένου να καταστεί για ακόμη μία φορά σαφές, πως άνευ «συγκοπής» (φάνκικης, ασιντικής ή αφρομπιτικής), δύσκολα μπορείς να εγκαταλείψεις το σαρκίο σου. Ήτοι, να κρεμάσεις το μπουφάν σου στον καλόγερο και ν’ αρχίσεις να πηγαινοέρχεσαι ωσάν έρημη μαούνα στο κέντρο του Πασιφικού. Δηλώνω fan της «εφαρμογής». Κυρίως, γιατί – και τυπικώς – αυτό ακριβώς εσπούδασα. Να δίνω-δίνουμε λύσεις, μπακαλίστικες ενίοτε, αλλά πάντα ασφαλείς, προσεγγίζοντας με δυο προσθέσεις και τρεις πολλαπλασιασμούς την απτή πραγματικότητα. Δεν λέω πως, σώνει και καλά, ασχολείται με το… engineering ο L.L. Groove, διαπιστώνω όμως, ακούγοντας το “Soulflower”, πως τίποτα δεν του ξεφεύγει. Ως καλός μαθητής, με κρίση και συνείδηση, έχει κατανοήσει τις βασικές παραμέτρους του μαθήματος των… ταλαντώσεων, κρατώντας τις καλύτερες των σημειώσεων από Byrne & Eno, Fela, Manu Dibango, Booker T. και King Tubby – για ν’ αναφέρουμε μόνον τους… τακτικούς και ουχί τους αναπληρωτές καθηγητές –, προτείνοντας ένα απολύτως επιστημονικό (και αρκούντως artistic) set, ικανό να σου κρατήσει την καλύτερη συντροφιά, για τα επόμενα 47 λεπτά. Τα πιο καλογραμμένα… κεφάλαια; Το africadelic “Jungle tobacco”, το φερώνυμο soul-funk “Soulflower” και φυσικά, το “Afro-funky popcorn”, με το ωραίο χαμοντικό αξάν (πληκτρολογεί ο John Stone των Crossroads) να σε στέλνει αδιάβαστο… στη ζούγκλα με τον Ταρζάν. Πηγαίνω...