JAZZ SOCIETY Thessaloniki 2008-2009

Δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ, και από κοντά, κάποιαν από τις εκδηλώσεις του συλλόγου «Φίλοι της Τζαζ & Δημιουργικής Μουσικής», που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη – δεν μπορώ να γνωρίζω δηλαδή την ακριβή οργανωτική προσπάθεια και το αποτέλεσμα που δύναται να έχει αυτή σε ενεστώτα χρόνο· ok, δικό μου το πρόβλημα. Το λέω, όμως, γιατί κάποιες από τις «ζωντανές ηχογραφήσεις» που ακούγονται στο παρόν CD του Polytropon (live είναι οι 8 στις 10, καθώς υπάρχουν δύο tracks γραμμένα σε στούντιο), δεν πληρούν υψηλές τεχνικές προδιαγραφές. Κυρίως όσον αφορά στις δυναμικές των οργάνων (άλλα ακούγονται «πίσω», όπως π.χ. το hammond του Γιώργου Κοντραφούρη των Baby Trio και άλλα πολύ «μπροστά», ως συνήθως τα ντραμς) και δευτερευόντως, όσον αφορά στην επιλογή, αυτή κάθε αυτή, του υλικού. Βεβαίως, σ’ αυτή τη (δεύτερη) περίπτωση δεν μπορώ να γνωρίζω, επίσης, από τι ακριβώς είχε να επιλέξει η παραγωγή, όμως αυτό το οποίο ξέρω, σίγουρα, είναι πως ορισμένοι από τους συμμετέχοντες, έχοντας «συνολικότερη» παρουσία στους προσωπικούς τους δίσκους – ο κιθαρίστας Γιάννης Παυλίδης φερ’ ειπείν – εδώ μοιάζουν «αδικημένοι». Το ζήτημα με τη δισκογραφία είναι ιδιαίτερο, ως γνωστόν. Πέραν από το ότι κάνουμε «κάτι» για τους φίλους μας ή για ’μας, θα πρέπει αυτό το «κάτι» να ξεπερνά τους εαυτούς μας, ερχόμενο να συναντήσει τα υψηλότερα των στάνταρντ. Εκεί πρέπει να προσβλέπουμε δηλαδή, ανεξαρτήτως συγκυριών, χρηματοδοτήσεων, προσωπικών σκέψεων ή εμμονών. Και το βασικότερο απ’ όλα; Κάθε δισκογραφικό εγχείρημα, απαραιτήτως – για να έχει και λόγο ύπαρξης δηλαδή – θα πρέπει να διαθέτει, «ενότητα» και «κλίμα». Εδώ, τούτα τα τελευταία, είναι από λίγο έως πολύ συζητήσιμα. Φυσικά, αν ερωτάτε, οι καλές στιγμές δεν λείπουν. Θα ξεχώριζα τη στρωτή ηχογραφική παρουσία των Sax Voyage (Καρυζώνης άλτο, σοπράνο, Κατσαβούνη άλτο, Καπετανάκης τενόρο, Αβράμογλου βαρύτονο) στο “Segments” του Charlie Parker, τους «δεμένους» Σάκη Παπαδημητρίου/ Χρήστο Γερμένογλου στο “Monk memories”, συνθετικώς το απλό αλλά μεστό “Alex” των Gorilla Band (Παπατριανταφύλλου, Πατερέλης, Σαμαράς, Κτιστάκης), καθώς και το στούντιο “Peace boat” των Chuck Manning Quartet (Manning, Στεφανίδης, Τζήμκας, Γερμένογλου), την καλύτερη, και με διαφορά, «συνολική» στιγμή του άλμπουμ. Συμμετέχουν επίσης οι: Γεωργία Συλλαίου/ Στέργιος Βαλιούλης, Athina, Σάσα Παπαλάμπρου/ Δημήτρης Γουμπερίτσης και οι Συμβουλόπουλος/ Στόικος/ Currie/ Γερμένογλου.
Να συνεχιστεί η προσπάθεια. Αλλά όπως ο Σύλλογος μοιάζει να επενδύει στην «εξωτερική εμφάνιση» (με το «αχρείαστο», για μένα, καλλιτεχνικό εξώφυλλο) να επενδύσει και παραμέσα. Ας είναι τα εξώφυλλα πιο κοινά, κι ας βρεθούν τα χρήματα, ώστε να μπουν οι μουσικοί στα στούντιο έτοιμοι, κι ετοιμασμένοι, να ηχογραφήσουν όπως πρέπει.