ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ

Είναι απίστευτα αυτά που λέγονται και ακούγονται από τον υπουργό Προστασίας Του Πολίτη - σκέπτομαι, ώρες ώρες, πως θα ήταν καλύτερο να άλλαζε τίτλο το υπουργείο του και να λέγεται, από τούδε και στο εξής «Προστασίας του πολίτη, που ακούει και δεν ανατριχιάζει».
Προσωπικώς νοιώθω απροστάτευτος, όταν βλέπω έναν δημόσιο αξιωματούχο με «γυαλισμένο μάτι», έχοντας απολέσει κάθε ίχνος ψυχραιμίας, να βγαίνει στα κανάλια (και τα ραδιόφωνα), με μιαν αγριεμένη έπαρση κι έναν λαχαναγορίτικο τσαμπουκά, καταφερόμενος επί δικαίων και αδίκων.
Θυμάμαι τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τότε με τη «17 Νοέμβρη»· δεν ήταν έτσι. Ήταν πιο cool, πιο φυσιολογικός, πιο ανθρώπινος. Απ’ αυτά που άκουσα χθες το βράδυ στο Mega, στην εκπομπή του Πρετεντέρη –σε μία «τα λέω και φεύγω» one man show παράσταση– άλλα είναι για γέλια (το εννοώ) και άλλα είναι για σκέψεις και για βαθύ προβληματισμό. Ας ξεκινήσω από τα δεύτερα.
Είναι δυνατόν ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» να υποστηρίζει ένα, εκτός τόπου και χρόνου, πογκρόμ προσαγωγών (μέχρι και 2 χιλιάδων ατόμων ακούστηκε!) –με τι στοιχεία άραγε;– φυλακίζοντας επί της ουσίας όσους θεωρεί ο ίδιος και οι υπηρεσίες του «επικίνδυνους» –με τι στοιχεία άραγε;– λίγο πριν τον ερχομό περιόδων που μυρίζουν «μπαρούτι»; Θα έκαναν, ή κάνουν, κάτι διαφορετικό τα ολοκληρωτικά καθεστώτα οπουδήποτε στον κόσμο;
Όσον αφορά σ' εκείνο το «θέλω να σας πω επίσης ότι έχω πάρει πάρα πολλά μηνύματα αυτές τις μέρες από το εξωτερικό κι από τους έλληνες ξενοδόχους - γιατί αυτές τις μέρες υπογράφονται τα συμβόλαια για τον τουρισμό για το 2010. Και η Ελλάδα αυτές τις μέρες έδειξε μια υποδειγματική εικόνα, ενδεχομένως κόντρα στις επιθυμίες κάποιων ανταγωνιστών μας» τι να πω;
Γίνεται να μη βάλεις τα γέλια (ή τα κλάματα – δεν απέχει πολύ), όταν περπατάς ολημερίς και ολονυχτίς σε μια μετακινούμενη χωματερή; Μπορεί να μην ευθύνεται ο ίδιος για την κατάσταση με τα σκουπίδια, όμως τα «συμβόλαια» έχουν μάτια και βλέπουν. Και, κυρίως, μύτη και μυρίζουν...
Τα ζόρια περάσανε, για την ώρα (Πολυτεχνείο και Δεκέμβρης). Τα προβλήματα, είναι φανερό, πως δεν λύνονται με παλικαριές και τσαμπουκάδες. Συμμάχους, σε κάτι τέτοιο, ο υπουργός, θα έχει μόνον τους… λαοσυνάγωγους νοικοκυραίους. Οι υπόλοιποι θα είναι απέναντί του. Και δεν πρέπει. Μπορεί να μην είναι οι περισσότεροι (ενδεχομένως), είναι όμως οι πιο νουνεχείς (σίγουρα). Κάτι φταίει, για την κατάσταση. Το ξέρουν όλοι. Κάποιοι το λένε. Κάποιοι το λένε αλλά το υποτιμούν, και κάποιοι το ξέρουν αλλά το κρύβουν. Πρόληψη δεν είναι η «προσαγωγή» και ό,τι άλλο ρίχνει λάδι στη φωτιά. Πρόληψη είναι να δώσεις λύσεις σε καθημερινά, διαχρονικά, προβλήματα, που ταλανίζουν το τώρα, αχρηστεύοντας το μετά, όσων αντιδρούν και διαμαρτύρονται. Υπάρχει θέληση;