Πριν από δυο μήνες έφθασε στα χέρια μου ένα πράγματι παράξενο CD/DVD από το Παλαιό Φάληρο. Το όνομα του συγκροτήματος; Aineshana. Τίτλος του πακέτου; “My Heart Is A Sea” [Tree del Art, 2009]. 
Στο CD-single, δύο τραγούδια και δύο μιξαρισμένες εκδοχές τους (διάρκεια 16:50) και στο DVD η οπτικοποίηση του πρώτου εξ αυτών. Βασικά μέλη του γκρουπ η Louise du Toit φωνή, πιάνο, keyboards και ο Νίκος Πιπέρης ακουστικές κιθάρες – συμμετέχουν επίσης οι Efren Lopez viola di Roda, Αμαλία Κουντούρη φλάουτο κ.ά. Και τα δύο τραγούδια, το “My heart is a sea” (σε μουσική και στίχους της du Toit) και το “Come to me” (μουσική Ν. Πιπέρης, στίχοι L. Du Toit) είναι πολύ καλά. Ιδίως το “My heart is a sea” με τη ρυθμική του δύναμη, τα μαγικά φωνητικά και το άψογο παίξιμο είναι χάρμα ακροάσθαι. Απίθανο neo-folk, που κρατάει από τη μεγάλη παράδοση των Fairports· θα μπορούσα να πω πως μου θυμίζει ένα… εκσυγχρονισμένο Fotheringay σε up-tempo. Αν και κάτι άλλο γυροφέρνει στο νου μου, που τώρα δεν το βρίσκω... Κάποιοι θα πουν… εκμεταλλεύεται το κλίμα, που έφερε εκείνος ο τυπάκος, ο Alexander Rybak, στην περυσινή Eurovision. Γιατί, τι είχε το τραγούδι του; Δεν κατάλαβα; Μια χαρά ήταν. Κι ας έκοψε το βήχα των πολύξερων κρυφο-γιουροβιζιονιστών, που έμειναν άφωνοι από την «ξυλάγγουρη» Patricia Kaas (θάβοντας τον Νορβηγό). Αρκεί, με τους... προχωρημένους που κυκλοφορούν με τη χολή τους στο τσεπάκι. (Πάντως, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις, το “My heart is a sea” είναι δέκα κλάσεις πάνω από το “Fairytale”).
Στο CD-single, δύο τραγούδια και δύο μιξαρισμένες εκδοχές τους (διάρκεια 16:50) και στο DVD η οπτικοποίηση του πρώτου εξ αυτών. Βασικά μέλη του γκρουπ η Louise du Toit φωνή, πιάνο, keyboards και ο Νίκος Πιπέρης ακουστικές κιθάρες – συμμετέχουν επίσης οι Efren Lopez viola di Roda, Αμαλία Κουντούρη φλάουτο κ.ά. Και τα δύο τραγούδια, το “My heart is a sea” (σε μουσική και στίχους της du Toit) και το “Come to me” (μουσική Ν. Πιπέρης, στίχοι L. Du Toit) είναι πολύ καλά. Ιδίως το “My heart is a sea” με τη ρυθμική του δύναμη, τα μαγικά φωνητικά και το άψογο παίξιμο είναι χάρμα ακροάσθαι. Απίθανο neo-folk, που κρατάει από τη μεγάλη παράδοση των Fairports· θα μπορούσα να πω πως μου θυμίζει ένα… εκσυγχρονισμένο Fotheringay σε up-tempo. Αν και κάτι άλλο γυροφέρνει στο νου μου, που τώρα δεν το βρίσκω... Κάποιοι θα πουν… εκμεταλλεύεται το κλίμα, που έφερε εκείνος ο τυπάκος, ο Alexander Rybak, στην περυσινή Eurovision. Γιατί, τι είχε το τραγούδι του; Δεν κατάλαβα; Μια χαρά ήταν. Κι ας έκοψε το βήχα των πολύξερων κρυφο-γιουροβιζιονιστών, που έμειναν άφωνοι από την «ξυλάγγουρη» Patricia Kaas (θάβοντας τον Νορβηγό). Αρκεί, με τους... προχωρημένους που κυκλοφορούν με τη χολή τους στο τσεπάκι. (Πάντως, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις, το “My heart is a sea” είναι δέκα κλάσεις πάνω από το “Fairytale”). 
Thank you, that was just an awesome post!!!.....
ΑπάντησηΔιαγραφή